محتوای حدیث درباره الهی بودن انتصاب حضرت علی (علیه السلام) به خلافت و جانشینی پیامبر به امر خداوند متعال، صحیح است اما متن چنین حدیثی در منابع معتبر روایی و حدیثی شیعی نقل نشده است.
متن این حدیث در دو کتاب از کتاب های اهل سنت متعلق به قرنهای ششم و هشتم هجری قمری وارد شده است:
1. کتاب «مَناقِبُ الامام أمیرُالمُؤمنین علیه السلام» یا فضائل امیرالمؤمنین (ع) مشهور به المناقب یا مناقب خوارزمی، ج 1، ص 95 نقل شده است. و سایر منابع نیز از این منبع نقل کرده اند.
لازم به ذکر است که این کتاب در فضائل امام علی(علیه السلام)، نوشتۀ موفق بن احمد خوارزمی (متوفای ۵۶۸ق) از علمای اهل سنت است. اگر چه خوارزمی تمامی روایات را با ذکر سند نقل کرده و طریق خود را به راویان اصلی آورده است. ولی فاصله طبقات روات و رجال حدیث تا عصر پیامبر بسیار زیاد می باشد ولی مناقب خوارزمی از آثار ارزشمندی است که شهرت آن در میان شیعیان حتی بیشتر از اهل سنت است و بسیاری از بزرگان شیعه و اهل سنت در آثار خویش، از آن بهره برده‌اند؛ مانند علامه مجلسی، سید بن طاووس، ابن شهرآشوب، اربلی و… از شیعیان و ابن وزیر یمانی، ابن حجر عسقلانی، گنجی شافعی، ابن صباغ مالکی و… از اهل سنت.
ترجمه و شرح کتاب مناقب خوارزمی در منصب امام علی (علیه السلام) توسط ابوالحسن حقیقی صورت گرفته است و این کتاب با تحقیق مالک محمودی و به همت جامعه مدرسین در قم چاپ شده است. ترجمه‌ای هم با نام «کفی از یمی» از حسین غفاری ساروی منتشر شده است.
2. روایت یاد شده در پایان جلد 2 کتاب «فَرائدُ السِّمْطَیْن فی فَضائل المُرْتَضی و البَتول و السِّبْطَیْن و الأئمّة مِن ذُرّیتهم علیهم السلام» نقل شده است که کتابی است به زبان عربی اثر ابراهیم بن محمد جوینی (۶۴۴-۷۳۰) از علمای مذهب شافعی اهل سنت درباره فضائل امام علی(ع)، فاطمه زهرا(س)، حسنین(ع) و دیگر ائمه اطهار(ع) است.
بنابر این، هر چند محتوای حدیث با عقاید شیعی درباره الهی و انتصابی بودن امامت و ولایت سازگار است ولی در منابع معتبر حدیثی شیعه نقل نشده است و رویکرد علما به این حدیث از این منظر است که در حقیقت، علمای اهل سنت به نوعی به الهی و انتصابی بودن امامت اعتراف دارند. به طور کلی این دو کتاب مورد توجه فراوان علمای شیعه قرار دارد که البته برخی احدیث خلاف اعتقادات شیعی هم مانند ایمان حضرت ابوطالب (علیه السلام) در این کتاب ها وجود دارد.
در میان اصحاب و روایان حدیث زمان پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) شخصی به نام «ابی سلیمان» به عنوان چوپان پیامبر یاد نشده است. همچنین موضوع تفکیک شیعه و اهل سنت، هر چند ریشه در عصر حضور پیامبر (صل الله علیه وآله وسلم) دارد و عمدتاً متعلق به بعد از رحلت ایشان است.

محتوای حدیث درباره الهی بودن انتصاب حضرت علی (علیه السلام) به خلافت و جانشینی پیامبر به امر خداوند متعال، صحیح است اما متن چنین حدیثی در منابع معتبر روایی و حدیثی شیعی نقل نشده است.
متن این حدیث در دو کتاب از کتاب های اهل سنت متعلق به قرنهای ششم و هشتم هجری قمری وارد شده است:
1. کتاب «مَناقِبُ الامام أمیرُالمُؤمنین علیه السلام» یا فضائل امیرالمؤمنین (ع) مشهور به المناقب یا مناقب خوارزمی، ج 1، ص 95 نقل شده است. و سایر منابع نیز از این منبع نقل کرده اند.
لازم به ذکر است که این کتاب در فضائل امام علی(علیه السلام)، نوشتۀ موفق بن احمد خوارزمی (متوفای ۵۶۸ق) از علمای اهل سنت است. اگر چه خوارزمی تمامی روایات را با ذکر سند نقل کرده و طریق خود را به راویان اصلی آورده است. ولی فاصله طبقات روات و رجال حدیث تا عصر پیامبر بسیار زیاد می باشد ولی مناقب خوارزمی از آثار ارزشمندی است که شهرت آن در میان شیعیان حتی بیشتر از اهل سنت است و بسیاری از بزرگان شیعه و اهل سنت در آثار خویش، از آن بهره برده‌اند؛ مانند علامه مجلسی، سید بن طاووس، ابن شهرآشوب، اربلی و… از شیعیان و ابن وزیر یمانی، ابن حجر عسقلانی، گنجی شافعی، ابن صباغ مالکی و… از اهل سنت.
ترجمه و شرح کتاب مناقب خوارزمی در منصب امام علی (علیه السلام) توسط ابوالحسن حقیقی صورت گرفته است و این کتاب با تحقیق مالک محمودی و به همت جامعه مدرسین در قم چاپ شده است. ترجمه‌ای هم با نام «کفی از یمی» از حسین غفاری ساروی منتشر شده است.
2. روایت یاد شده در پایان جلد 2 کتاب «فَرائدُ السِّمْطَیْن فی فَضائل المُرْتَضی و البَتول و السِّبْطَیْن و الأئمّة مِن ذُرّیتهم علیهم السلام» نقل شده است که کتابی است به زبان عربی اثر ابراهیم بن محمد جوینی (۶۴۴-۷۳۰) از علمای مذهب شافعی اهل سنت درباره فضائل امام علی(ع)، فاطمه زهرا(س)، حسنین(ع) و دیگر ائمه اطهار(ع) است.
بنابر این، هر چند محتوای حدیث با عقاید شیعی درباره الهی و انتصابی بودن امامت و ولایت سازگار است ولی در منابع معتبر حدیثی شیعه نقل نشده است و رویکرد علما به این حدیث از این منظر است که در حقیقت، علمای اهل سنت به نوعی به الهی و انتصابی بودن امامت اعتراف دارند. به طور کلی این دو کتاب مورد توجه فراوان علمای شیعه قرار دارد که البته برخی احدیث خلاف اعتقادات شیعی هم مانند ایمان حضرت ابوطالب (علیه السلام) در این کتاب ها وجود دارد.
در میان اصحاب و روایان حدیث زمان پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) شخصی به نام «ابی سلیمان» به عنوان چوپان پیامبر یاد نشده است. همچنین موضوع تفکیک شیعه و اهل سنت، هر چند ریشه در عصر حضور پیامبر (صل الله علیه وآله وسلم) دارد و عمدتاً متعلق به بعد از رحلت ایشان است.