1. کیفیت این تاثیر گذاری و نحوه مفید بودن اعمال زندگان برای اموات برای ما چندان روشن نیست و این موضوعی تعبدی است که با اعتماد به فرموده معصومین علیهم السلام و یقین به درستی کلام آنها قابل قبول و پذیرش است .
2. همان آموزه هایی که بسیاری از حقایق دین را برای ما بیان نموده و ما به درستی و حقیقت داشن آنها ایمان داریم مسله نفع داشتن عمل فرد زنده مانند نماز خواندن او برای اموات را نیز مطرح نموده است و حتی چه بسا فردی ناشناس برای میتی ناشناس خیراتی انجام دهد و آن فرد میت هم از این خیرات بهره مند گردد.
3. به عنوان تشبیه می توان گفت این امر همانند واریز وجه به حساب یک فرد دیگر است و مهم ان است که مراحل ارسال وجه به درستی انجام شود که در این صورت صاحب حساب می تواند از وجه مذکور بهره مند گردد بدون آن که شناخت قبلی بین او و فرد واریز کننده وجود داشته باشد.
4. این موضوع اختصاصی به نماز و روزه ندارد بلکه بر طبق روایات هر نوع عمل خیری که زنده ها به قصد اموات انجام می دهند برای انها مفید و موجب گشایش در کار انها است و اگر فردی به نیت همه اموات یک قبرستان یا همه اموات شهر خود یا حتی همه در گذشتگان مومن و اهل اسلام خیراتی را انجام دهد، این عمل می تواند به نتیجه مطلوب برسد.
فردی به نام عمر بن برید از امام صادق علیه السلام پرسید: آیا می‌توان به نیابت از میّتی نماز خواند (و یا هر کار خیر دیگری انجام داد) و ثواب آن را هدیه نمود، فرمود: ‌«بله. گاهی میّتی به خاطر کارهایش در تنگنا و عذاب می‌باشد. وقتی نمازی ـ یا کار خیر دیگری به نیابت از وی انجام می‌گیرد و ثوابش ـ به وی هدیه می‌شود،‌ در کارش گشایشی حاصل می‌گردد و به آن میّت گفته می‌شود: این گشایش (و عفو و آمرزش) به خاطر نمازی است که فلانی از جانب تو به جای آورده است».
آن شخص می‌گوید: عرض کردم: آیا می‌شود دو رکعت نماز بخوانم و دو نفر ـ یا بیشتر را در ثوابش شریک کنم، فرمود:‌«آری، همان طوری که برای زنده‌ای، هدیه فرستاده شود، شاد می‌گردد، هر استغفار یا ترحمی از زنده‌ها بر مردگان رسد، باعث خوشحالی و شادی آنان می‌گردد».
همان، ص 183، ح 554.