قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۲/۰۸/۱۵
–
۱۳۱۵ بازدید
سلام خسته نباشید در سایت شما امده مرحوم شیخ عباس قمی نقل کرده اند برای ۱۲ ساعت روز ۱۲ دعا برای هر یک از ائمه نقل کرده اند و زمان مخصوص هر امام از طلوع فجر تا غروب آفتاب که شبهه برانگیز است خوب بود قید می فرمودید منظور از ساعت معنای اصطلاحی آن ( ۶۰ دقیقه و۳۶۰۰ثانیه ) نیست و منظور بخشی از روز است چون فقط در اعتدال پاییزی و بهاری است که روز دقیقا دوازده ساعت است .
در پاسخ به مطلب زیر توجه کنید .
1. به طور خلاصه ساعات روز به دوازده قسمت تقسیم می شود وهر ساعت را به یکی از ائمه (علیهم السلام) اختصاص داده اند وبرای توسل وتوجه به ساحت هر امام در ساعت مخصوصه ایشان نیز دعائی ذکر شده است.
2. منظور این نیست که در تمام طول سال روز 12 ساعت است و این 12 ساعت به 12 قسمت مساوی که هر کدام یک ساعت یعنی 60 دقیقه است تقسیم می شود بلکه منظور این است که از وقت طلوع فجر تا غروب آفتاب هر روز به دوازده بخش تقسیم می شود و هر قسمت به امامی اختصاص می یابد حال ممکن است طول روز 13 و یا 14 و یا 15 و 16ساعت باشد و همین مدت زمانی به 12 بخش تقسیم می شود که در این صورت سهم هر بخش یک ساعت دقیق نیست بلکه بیشتریا کمتر می شود .
3. سیّد جلیل علیّ بن طاووس در کتاب (امان الاخطار) فرموده است که: هر ساعتی از روز مختصّ به یکی از ائمّه (علیهم السلام) است وبرای آن، دو دعا وجود دارد.
بنابر روایات، هر یک از امامان برای ساعت خود مثل نگهبان وحامی است. پس ساعت اوّل برای مولایمان علی (علیه السلام) است تا دوازدهم که مخصوص مولایمان مهدی (علیه السلام) می باشد، وانسان در هر ساعتی از آن ساعات چه زمستان وچه تابستان به آنچه مخصوص آن ساعت است دعا کند زیرا که مقدار روز هر چقدر باشد به دوازده قسمت ودوازده دعا تقسیم می شود.
پس اگر در ساعتی که متعلّق به یکی از ائمّه (علیهم السلام) است برای سفر از خانه خارج شدی، این دعا را بخوان: (خداوندا! مولای من فلان (صلوات اللّه علیه) را برسان (واسم آن امام را ببرد) که ما بر او سلام می فرستیم وما به سبب اقبال جناب تو به او توجّه می کنیم تا به امر تو، ضامن نگهبانی وحمایت وسلامت وکمال سعادت ما باشد ودر آن ساعتی که او را نگهبان آن ساعت گرداندی به هر سو که برویم متوجّه اوباشیم).
ومن می گویم: هر گاه در ساعتی که اختصاص به یکی از ایشان دارد به منزلی وارد شدی یا از آنجا خارج گشتی، بگونه ای که به آن حضرت نزدیک شوی بر او سلام کن واز او بخواه تا ترا در آن چه که در این ساعت اتّفاق می افتد ضمانت کند.
پس اگر خدا این را از تو نمی خواست به آن راهنماییت نمی کرد ووقتی به آن عمل کردی خدای عزّوجلّ ترا بسوی خود هدایت می کند وحرکات وسکناتت در سفر همگی عبادت وسعادت آخرت محسوب می گردد).
چون کتاب (امان الاخطار) در مورد آداب سفر نوشته شده است، لذا فقط به آثار توسّل به ائمّه (علیهم السلام) در سفر اکتفا کرده است والاّ آن چه را که گفته در هر کار دنیوی واخروی که انسان می خواهد شروع کند مؤثّر است. وامّا دو دعای مخصوص به امام عصر (علیه السلام) که باید در ساعت دوازدهم روز خوانده شود:
اوّل آن، این است:
(یا مَنْ تَوَحَّدَ بِنَفْسِهِ عَنْ خَلْقِهِ یا مَنْ غَنِیٌّ عَنْ خَلْقِهِ بِصُنْعِهِ یا مَنْ عَرَّفَ نَفْسَهُ خَلْقَهُ بِلُطْفِهِ یا مَنْ سَلَکَ بِاَهْلِ طاعَتهُ مَرْضاتِهِ یا مَنْ اَعانَ اَهْلَ مَحَبَّتِهِ عَلی شُکْرِهِ یا مَنْ مَنَّ عَلَیْهِمْ بِدینِهِ ولَطِفَ لَهُمْ بِنائِلِهِ اَسْئَلُکَ بِحَقِّ وَلِیِّکَ الْخَلَفِ اَلصَّالِحِ بَقِیَّتِکَ فی اَرْضِکَ الْمُنْتَقِمُ لَکَ مِنْ اَعْدائِکَ واَعْداءِ رَسوُلَکَ وبَقِیَّةِ آبائِهِ الصَّالِحینَ م ح م د بْنِ الْحَسَنِ واَتَضَرَّعُ اِلَیْکَ بِهِ واُقَدِّمُهُ بَیْنَ یَدَیْ حَوائِجی ورَغْبَتی اِلَیْکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ واَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وکَذا واَنْ تُدارِکْنی وتُنَجِّیَنی مِمَّا اَخافُ واَحْذَرُ واَلْبِسْنی بِهِ عافِیَتَکَ وعَفْوَکَ فِی الدُّنْیا والآخِرَةِ وکُنْ لَهُ وَلِیّاً وحافِظاً وناصِراً وقائِداً وکالِئاً وساتِراً حَتّی تُسْکِنَهُ اَرْضَکَ طَوْعاً وتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً یا اَرْحَمَ الرَّاحِمین ولاَ حَوْلَ وقُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ فَسَیَکْفیکَهُمُ اللَّهُ وهُوَ السَّمیعُ الْعَلیم
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ واَهْلَ بَیْتِ مُحَمَّدٍ اوُلِی الْاَمْرِ الَّذینَ اَمَرْتَ بِطاعَتِهِم واوُلِی الْاَرْحامِ الَّذینَ اَمَرْتَ بِصِلَتِهِمْ وذَوِی الْقُرْبی اَلَّذینَ اَمَرْتَ بِمَوَدَّتِهِمْ والْمَوالِی الَّذینَ اَمَرْتَ بِعِرْفانِ حَقِّهِمْ واَهْلَ الْبَیْتِ الَّذینَ اَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وطَهَّرْتَهُمْ تَطْهیراً اَسْئَلُکَ بِهِمْ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ واَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وکَذا).
یعنی: (ای کسی که بوسیله ذات خود یگانه وتنها از خلق خود شد! ای کسی که بوسیله آفرینشش، از خلق بی نیاز شد! ای کسی که از روی لطف، خودت را به خلق شناساندی! ای کسی که اهل اطاعتش را به جایی که مورد رضایت خویش است می بری! ای کسی که دوستدارانت را بر شکرگزاریت یاری می کنی! ای کسی که بر دوستدارانت با دینت منّت گذاردی وبه آنها با رساندنشان به آنچه خود می خواهی لطف نمودی! از تو درخواست می کنم به حقّ ولیّ وجانشین صالحت که باقی مانده تو روی زمینت می باشد وانتقام گیرنده تو از دشمنانت ودشمنان رسولت وباقیمانده پدران صالحش م ح م د پسر حسن می باشد وبوسیله او بسوی تو تضرّع می جویم واو را پیشاپیش حاجتهایم ودرخواستهایم بسوی تو قرار می دهم که درود بفرستی بر محمّد وآل محمّد واینکه با من (اینگونه واینگونه) رفتار کنی، واینکه مرا درک کنی ومرا نجات دهی از آنچه که از آن می ترسم ودوری می کنم وبوسیله آن، لباس عافیت وعفو وبخششت را در دنیا وآخرت بر من بپوشان وبرای او یاور وحفظ کننده ویاری کننده ورهبر وساتر وسایه بان باش تا اینکه در زمینت ساکن شود وبرای مدّت طولانی از آن بهره گیرد، ای مهربانترین مهربانان وهیچ حول ونیرویی نیست مگر به خدای بلند مرتبه بزرگ، پس خدا ترا از آنها کفایت می کند واو شنوای داناست. خدایا! بر محمّد واهل بیت محمّد درود فرست، آن صاحبان امری که دستور به اطاعت آنها دادی وصاحبان ارحامی که دستور صله ارحام از آنها را صادر کردی ونزدیکانی که به دوستی آنها امر نمودی وسرپرستانی که دستور به شناخت حقّ آنها دادی واهل بیتی که پلیدی را از آنها دور ساختی وآنها را پاک گردانیدی، از تو می خواهم به حقّ آنها، بر محمّد وآل او درود فرستی ودر مورد من انجام دهی فلان چیز وفلان چیز را).
وامّا دعای دوّم، پس این است:
(اَللَّهُمَّ یا خالِقَ السَّقْفِ الْمَرْفوُعِ والْمِهادِ الْمَوْضوُعِ ورازِقَ الْعاصی والْمُطیعِ اَلَّذی لَیْسَ مِنْ دوُنِهِ وَلِیٌّ ولا شَفیعٌ اَسْئَلُکَ بِاَسْمائِکَ الَّتی اِذا سُمِّیَتْ عَلَی طَوارِقِ الْعُسْرِ عادَتْ یُسْراً واِذا وُضِعَتْ عَلَی الْجِبالِ کانَتْ هَباءاً مَنثُوراً واِذا رُفِعَتْ اِلَی السَّماءِ تَفَتَّحَتْ لَهَا الْمَغالِقُ واِذا هَبَطَتْ اِلَی ظُلُماتِ الْاَرْضِ اتَّسَعَتْ لَهَا الْمَضایِقُ واِذا دُعِیَتْ بِهِ الْمَوْتَی اُنْتُشِرَتْ مِنَ اللُّحُود واِذا نوُدِیَتْ بِهِ الْمَعْدوُماتِ خُرِجَتْ اِلَی الْوُجوُدِ واِذا ذُکِرَتْ عَلَی الْقُلوُبِ وَجِلَتْ خُشوُعاً واِذا قَرَعَتِ الْاَسْماعُ فَاضَتِ الْعُیُونُ دُمُوعاً اَسْئَلُکَ بِمُحَمَّدٍ رَسُولِکَ الْمُؤَیَّدِ بِالْمُعْجِزات اَلْمَبْعُوثِ بِمُحْکَمِ الْآیاتِ وبِاَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبیطالِب اَلَّذِی اخْتَرْتَهُ لِمُواخاتِهِ ووَصَّیْتَهُ واصْطَفَیْتَهُ لِمُصافاتِهِ ومُصاهِرَتِهِ وبِصاحِبِ الزَّمانِ الْمَهْدِی الَّذی تَجَمَّعَ عَلَی طاعَتِهِ الْآراءُ الْمُتَفَرَّقَةُ وتُؤْلَفُ لَهُ الْاَهْواءُ الْمُخْتَلِفَةُ وتَسْتَخْلِصُ بِهِ حُقُوقُ اَوْلِیائِکَ وتَنْتَقِمُ بِهِ مِنْ شَرارِ اَعْدائِکَ وتَمْلَأَ بِهِ الْاَرْضَ عَدْلاً واِحْساناً وتُوَسِّعْ عَلَی الْعِبادِ بِظُهوُرِهِ فَضْلاً وامْتِناناً وتُعیدَ الْحَقَّ مِنْ مَکانِهِ عَزیزاً حَمیداً وتُرْجِعَ الدّینُ عَلَی یَدَیْهِ غَضّاً جَدیداً اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ فَقَدِ اسْتَشْفَعْتُ بِهِمْ اِلَیْکَ وقَدَّمْتُهُمْ اَمامی وبَیْنَ یَدَیْ حَوائِجی واَنْ توُزِعَنی شُکْرَ نِعْمَتِکَ فِی التَّوْفیقِ لِمَعْرِفَتِهِ والْهِدایَةِ اِلی طاعَتِهِ واَنْ تَزیدَنی قُوَّةً فِی التَّمَسُّکِ بِعِصْمَتِهِ والْاِقْتِداءِ بِسُنَّتِهِ والْکَوْنِ فی زُمْرَتِهِ وشیعَتِهِ اِنَّکَ سَمیعُ الدُّعاءِ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمین). (بحار الانوار ج 86 ص 354)
یعنی: (خداوندا! ای آفریننده آسمان بلند وزمین پست وای روزی دهنده گنهکار ومطیع، که هیچ ولیّ وسرپرست وشفاعت کننده ای برای او نیست، از تو می خواهم به نامهایت که اگر آن نامها را بر مسائل وراههای دشوار بخوانی آسان می شود واگر بر کوهها قرار داده شود آنها را مانند ذرّات غبار پراکنده در هوا می گرداند واگر بسوی آسمان بالا روند برای آنها راههای بسته، باز می شود واگر به تاریکی های زمین فرو روند تنگیها بر ایشان وسیع می شود واگر بوسیله آنها، مردگان از قبرها خوانده شوند واز لحدهای خود بیرون بیایند واگر بر نیستها خوانده شوند موجود می شوند واگر بر قلبها یاد شوند از خشوع ترسان می شوند واگر بر گوشها زده شوند چشمها، مانند چشمه جوشان اشک می گردند، از تو می خواهم به حقّ محمّد، فرستاده ات که با معجزات تأیید شده وبا آیات محکم مبعوث شده وبه امیرالمؤمنین علی فرزند ابیطالب که برای برادری وجانشینی پیامبر اختیارش کردی وبه دوستی خاصّ ودامادیش برگزیدی وبه صاحب زمان، مهدی که آراء پراکنده را بر اطاعتش جمع می کنی وهواهای مختلف را برای او جمع آوری می کنی وبوسیله او حقوق دوستانت را خلاصی می دهی واز بدهای دشمنانت بوسیله او انتقام می گیری وبوسیله او زمین را پُر از عدل واحسان ونیکی می کنی وبا ظهور او بر بندگانت تفضّل می نمایی ومنّت می گذاری وبر آنها وسعت می دهی وحقّ را از مکانش در حالی که عزیز وحمید است باز می گردانی وبا دستانش، دین را با طراوت جدیدی باز می گردانی، که درود فرستی بر محمّد وآل محمّد وهمانا من بوسیله آنها بسویت طلب شفاعت کرده ام وآنها را پیش روی خودم وپیشاپیش حاجتهایم قرار داده ام واینکه شکر نعمتهایت را بوسیله توفیق به شناخت او وهدایت بسوی بندگی وفرمانبرداری از او به من عطا کنی واینکه نیروی مرا در تمسّک به عصمت او واقتدا به سنّت او وبودن در زمره شیعیان او افزایش دهی همانا تو شنوای دعا هستی، به امید رحمتت ای مهربانترین مهربانان).
شیخ ابراهیم کفعمی بعد از نقل این دعاها گفته است: (این ادعیه در (متهجّد) شیخ طوسی نیست ولی من آنها را در بعضی از کتابهای اصحاب خودمان در حالی که با آب طلا نوشته شده بود مشاهده کردم).
مخفی نماند که دعای اوّل با آنچه سیّد بن باقی در کتاب (اختیار) وعلاّمه در (منهاج الاصلاح) نقل کرده اند مطابق است ولی شیخ طوسی در (مصباح) تا (اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ واَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وکَذا).نقل کرده وقسمتی که در دعای هر امامی موجود است در آنجا وجودندارد.
mahdi.net
1. به طور خلاصه ساعات روز به دوازده قسمت تقسیم می شود وهر ساعت را به یکی از ائمه (علیهم السلام) اختصاص داده اند وبرای توسل وتوجه به ساحت هر امام در ساعت مخصوصه ایشان نیز دعائی ذکر شده است.
2. منظور این نیست که در تمام طول سال روز 12 ساعت است و این 12 ساعت به 12 قسمت مساوی که هر کدام یک ساعت یعنی 60 دقیقه است تقسیم می شود بلکه منظور این است که از وقت طلوع فجر تا غروب آفتاب هر روز به دوازده بخش تقسیم می شود و هر قسمت به امامی اختصاص می یابد حال ممکن است طول روز 13 و یا 14 و یا 15 و 16ساعت باشد و همین مدت زمانی به 12 بخش تقسیم می شود که در این صورت سهم هر بخش یک ساعت دقیق نیست بلکه بیشتریا کمتر می شود .
3. سیّد جلیل علیّ بن طاووس در کتاب (امان الاخطار) فرموده است که: هر ساعتی از روز مختصّ به یکی از ائمّه (علیهم السلام) است وبرای آن، دو دعا وجود دارد.
بنابر روایات، هر یک از امامان برای ساعت خود مثل نگهبان وحامی است. پس ساعت اوّل برای مولایمان علی (علیه السلام) است تا دوازدهم که مخصوص مولایمان مهدی (علیه السلام) می باشد، وانسان در هر ساعتی از آن ساعات چه زمستان وچه تابستان به آنچه مخصوص آن ساعت است دعا کند زیرا که مقدار روز هر چقدر باشد به دوازده قسمت ودوازده دعا تقسیم می شود.
پس اگر در ساعتی که متعلّق به یکی از ائمّه (علیهم السلام) است برای سفر از خانه خارج شدی، این دعا را بخوان: (خداوندا! مولای من فلان (صلوات اللّه علیه) را برسان (واسم آن امام را ببرد) که ما بر او سلام می فرستیم وما به سبب اقبال جناب تو به او توجّه می کنیم تا به امر تو، ضامن نگهبانی وحمایت وسلامت وکمال سعادت ما باشد ودر آن ساعتی که او را نگهبان آن ساعت گرداندی به هر سو که برویم متوجّه اوباشیم).
ومن می گویم: هر گاه در ساعتی که اختصاص به یکی از ایشان دارد به منزلی وارد شدی یا از آنجا خارج گشتی، بگونه ای که به آن حضرت نزدیک شوی بر او سلام کن واز او بخواه تا ترا در آن چه که در این ساعت اتّفاق می افتد ضمانت کند.
پس اگر خدا این را از تو نمی خواست به آن راهنماییت نمی کرد ووقتی به آن عمل کردی خدای عزّوجلّ ترا بسوی خود هدایت می کند وحرکات وسکناتت در سفر همگی عبادت وسعادت آخرت محسوب می گردد).
چون کتاب (امان الاخطار) در مورد آداب سفر نوشته شده است، لذا فقط به آثار توسّل به ائمّه (علیهم السلام) در سفر اکتفا کرده است والاّ آن چه را که گفته در هر کار دنیوی واخروی که انسان می خواهد شروع کند مؤثّر است. وامّا دو دعای مخصوص به امام عصر (علیه السلام) که باید در ساعت دوازدهم روز خوانده شود:
اوّل آن، این است:
(یا مَنْ تَوَحَّدَ بِنَفْسِهِ عَنْ خَلْقِهِ یا مَنْ غَنِیٌّ عَنْ خَلْقِهِ بِصُنْعِهِ یا مَنْ عَرَّفَ نَفْسَهُ خَلْقَهُ بِلُطْفِهِ یا مَنْ سَلَکَ بِاَهْلِ طاعَتهُ مَرْضاتِهِ یا مَنْ اَعانَ اَهْلَ مَحَبَّتِهِ عَلی شُکْرِهِ یا مَنْ مَنَّ عَلَیْهِمْ بِدینِهِ ولَطِفَ لَهُمْ بِنائِلِهِ اَسْئَلُکَ بِحَقِّ وَلِیِّکَ الْخَلَفِ اَلصَّالِحِ بَقِیَّتِکَ فی اَرْضِکَ الْمُنْتَقِمُ لَکَ مِنْ اَعْدائِکَ واَعْداءِ رَسوُلَکَ وبَقِیَّةِ آبائِهِ الصَّالِحینَ م ح م د بْنِ الْحَسَنِ واَتَضَرَّعُ اِلَیْکَ بِهِ واُقَدِّمُهُ بَیْنَ یَدَیْ حَوائِجی ورَغْبَتی اِلَیْکَ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ واَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وکَذا واَنْ تُدارِکْنی وتُنَجِّیَنی مِمَّا اَخافُ واَحْذَرُ واَلْبِسْنی بِهِ عافِیَتَکَ وعَفْوَکَ فِی الدُّنْیا والآخِرَةِ وکُنْ لَهُ وَلِیّاً وحافِظاً وناصِراً وقائِداً وکالِئاً وساتِراً حَتّی تُسْکِنَهُ اَرْضَکَ طَوْعاً وتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً یا اَرْحَمَ الرَّاحِمین ولاَ حَوْلَ وقُوَّةَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ فَسَیَکْفیکَهُمُ اللَّهُ وهُوَ السَّمیعُ الْعَلیم
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ واَهْلَ بَیْتِ مُحَمَّدٍ اوُلِی الْاَمْرِ الَّذینَ اَمَرْتَ بِطاعَتِهِم واوُلِی الْاَرْحامِ الَّذینَ اَمَرْتَ بِصِلَتِهِمْ وذَوِی الْقُرْبی اَلَّذینَ اَمَرْتَ بِمَوَدَّتِهِمْ والْمَوالِی الَّذینَ اَمَرْتَ بِعِرْفانِ حَقِّهِمْ واَهْلَ الْبَیْتِ الَّذینَ اَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وطَهَّرْتَهُمْ تَطْهیراً اَسْئَلُکَ بِهِمْ اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ واَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وکَذا).
یعنی: (ای کسی که بوسیله ذات خود یگانه وتنها از خلق خود شد! ای کسی که بوسیله آفرینشش، از خلق بی نیاز شد! ای کسی که از روی لطف، خودت را به خلق شناساندی! ای کسی که اهل اطاعتش را به جایی که مورد رضایت خویش است می بری! ای کسی که دوستدارانت را بر شکرگزاریت یاری می کنی! ای کسی که بر دوستدارانت با دینت منّت گذاردی وبه آنها با رساندنشان به آنچه خود می خواهی لطف نمودی! از تو درخواست می کنم به حقّ ولیّ وجانشین صالحت که باقی مانده تو روی زمینت می باشد وانتقام گیرنده تو از دشمنانت ودشمنان رسولت وباقیمانده پدران صالحش م ح م د پسر حسن می باشد وبوسیله او بسوی تو تضرّع می جویم واو را پیشاپیش حاجتهایم ودرخواستهایم بسوی تو قرار می دهم که درود بفرستی بر محمّد وآل محمّد واینکه با من (اینگونه واینگونه) رفتار کنی، واینکه مرا درک کنی ومرا نجات دهی از آنچه که از آن می ترسم ودوری می کنم وبوسیله آن، لباس عافیت وعفو وبخششت را در دنیا وآخرت بر من بپوشان وبرای او یاور وحفظ کننده ویاری کننده ورهبر وساتر وسایه بان باش تا اینکه در زمینت ساکن شود وبرای مدّت طولانی از آن بهره گیرد، ای مهربانترین مهربانان وهیچ حول ونیرویی نیست مگر به خدای بلند مرتبه بزرگ، پس خدا ترا از آنها کفایت می کند واو شنوای داناست. خدایا! بر محمّد واهل بیت محمّد درود فرست، آن صاحبان امری که دستور به اطاعت آنها دادی وصاحبان ارحامی که دستور صله ارحام از آنها را صادر کردی ونزدیکانی که به دوستی آنها امر نمودی وسرپرستانی که دستور به شناخت حقّ آنها دادی واهل بیتی که پلیدی را از آنها دور ساختی وآنها را پاک گردانیدی، از تو می خواهم به حقّ آنها، بر محمّد وآل او درود فرستی ودر مورد من انجام دهی فلان چیز وفلان چیز را).
وامّا دعای دوّم، پس این است:
(اَللَّهُمَّ یا خالِقَ السَّقْفِ الْمَرْفوُعِ والْمِهادِ الْمَوْضوُعِ ورازِقَ الْعاصی والْمُطیعِ اَلَّذی لَیْسَ مِنْ دوُنِهِ وَلِیٌّ ولا شَفیعٌ اَسْئَلُکَ بِاَسْمائِکَ الَّتی اِذا سُمِّیَتْ عَلَی طَوارِقِ الْعُسْرِ عادَتْ یُسْراً واِذا وُضِعَتْ عَلَی الْجِبالِ کانَتْ هَباءاً مَنثُوراً واِذا رُفِعَتْ اِلَی السَّماءِ تَفَتَّحَتْ لَهَا الْمَغالِقُ واِذا هَبَطَتْ اِلَی ظُلُماتِ الْاَرْضِ اتَّسَعَتْ لَهَا الْمَضایِقُ واِذا دُعِیَتْ بِهِ الْمَوْتَی اُنْتُشِرَتْ مِنَ اللُّحُود واِذا نوُدِیَتْ بِهِ الْمَعْدوُماتِ خُرِجَتْ اِلَی الْوُجوُدِ واِذا ذُکِرَتْ عَلَی الْقُلوُبِ وَجِلَتْ خُشوُعاً واِذا قَرَعَتِ الْاَسْماعُ فَاضَتِ الْعُیُونُ دُمُوعاً اَسْئَلُکَ بِمُحَمَّدٍ رَسُولِکَ الْمُؤَیَّدِ بِالْمُعْجِزات اَلْمَبْعُوثِ بِمُحْکَمِ الْآیاتِ وبِاَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبیطالِب اَلَّذِی اخْتَرْتَهُ لِمُواخاتِهِ ووَصَّیْتَهُ واصْطَفَیْتَهُ لِمُصافاتِهِ ومُصاهِرَتِهِ وبِصاحِبِ الزَّمانِ الْمَهْدِی الَّذی تَجَمَّعَ عَلَی طاعَتِهِ الْآراءُ الْمُتَفَرَّقَةُ وتُؤْلَفُ لَهُ الْاَهْواءُ الْمُخْتَلِفَةُ وتَسْتَخْلِصُ بِهِ حُقُوقُ اَوْلِیائِکَ وتَنْتَقِمُ بِهِ مِنْ شَرارِ اَعْدائِکَ وتَمْلَأَ بِهِ الْاَرْضَ عَدْلاً واِحْساناً وتُوَسِّعْ عَلَی الْعِبادِ بِظُهوُرِهِ فَضْلاً وامْتِناناً وتُعیدَ الْحَقَّ مِنْ مَکانِهِ عَزیزاً حَمیداً وتُرْجِعَ الدّینُ عَلَی یَدَیْهِ غَضّاً جَدیداً اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ فَقَدِ اسْتَشْفَعْتُ بِهِمْ اِلَیْکَ وقَدَّمْتُهُمْ اَمامی وبَیْنَ یَدَیْ حَوائِجی واَنْ توُزِعَنی شُکْرَ نِعْمَتِکَ فِی التَّوْفیقِ لِمَعْرِفَتِهِ والْهِدایَةِ اِلی طاعَتِهِ واَنْ تَزیدَنی قُوَّةً فِی التَّمَسُّکِ بِعِصْمَتِهِ والْاِقْتِداءِ بِسُنَّتِهِ والْکَوْنِ فی زُمْرَتِهِ وشیعَتِهِ اِنَّکَ سَمیعُ الدُّعاءِ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمین). (بحار الانوار ج 86 ص 354)
یعنی: (خداوندا! ای آفریننده آسمان بلند وزمین پست وای روزی دهنده گنهکار ومطیع، که هیچ ولیّ وسرپرست وشفاعت کننده ای برای او نیست، از تو می خواهم به نامهایت که اگر آن نامها را بر مسائل وراههای دشوار بخوانی آسان می شود واگر بر کوهها قرار داده شود آنها را مانند ذرّات غبار پراکنده در هوا می گرداند واگر بسوی آسمان بالا روند برای آنها راههای بسته، باز می شود واگر به تاریکی های زمین فرو روند تنگیها بر ایشان وسیع می شود واگر بوسیله آنها، مردگان از قبرها خوانده شوند واز لحدهای خود بیرون بیایند واگر بر نیستها خوانده شوند موجود می شوند واگر بر قلبها یاد شوند از خشوع ترسان می شوند واگر بر گوشها زده شوند چشمها، مانند چشمه جوشان اشک می گردند، از تو می خواهم به حقّ محمّد، فرستاده ات که با معجزات تأیید شده وبا آیات محکم مبعوث شده وبه امیرالمؤمنین علی فرزند ابیطالب که برای برادری وجانشینی پیامبر اختیارش کردی وبه دوستی خاصّ ودامادیش برگزیدی وبه صاحب زمان، مهدی که آراء پراکنده را بر اطاعتش جمع می کنی وهواهای مختلف را برای او جمع آوری می کنی وبوسیله او حقوق دوستانت را خلاصی می دهی واز بدهای دشمنانت بوسیله او انتقام می گیری وبوسیله او زمین را پُر از عدل واحسان ونیکی می کنی وبا ظهور او بر بندگانت تفضّل می نمایی ومنّت می گذاری وبر آنها وسعت می دهی وحقّ را از مکانش در حالی که عزیز وحمید است باز می گردانی وبا دستانش، دین را با طراوت جدیدی باز می گردانی، که درود فرستی بر محمّد وآل محمّد وهمانا من بوسیله آنها بسویت طلب شفاعت کرده ام وآنها را پیش روی خودم وپیشاپیش حاجتهایم قرار داده ام واینکه شکر نعمتهایت را بوسیله توفیق به شناخت او وهدایت بسوی بندگی وفرمانبرداری از او به من عطا کنی واینکه نیروی مرا در تمسّک به عصمت او واقتدا به سنّت او وبودن در زمره شیعیان او افزایش دهی همانا تو شنوای دعا هستی، به امید رحمتت ای مهربانترین مهربانان).
شیخ ابراهیم کفعمی بعد از نقل این دعاها گفته است: (این ادعیه در (متهجّد) شیخ طوسی نیست ولی من آنها را در بعضی از کتابهای اصحاب خودمان در حالی که با آب طلا نوشته شده بود مشاهده کردم).
مخفی نماند که دعای اوّل با آنچه سیّد بن باقی در کتاب (اختیار) وعلاّمه در (منهاج الاصلاح) نقل کرده اند مطابق است ولی شیخ طوسی در (مصباح) تا (اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ واَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وکَذا).نقل کرده وقسمتی که در دعای هر امامی موجود است در آنجا وجودندارد.
mahdi.net