ازدواج در آخرت – آیه ۷ سوره تکویر – ازدواج بهشتیان – ازدواج جهنمیان
۱۳۹۵/۱۰/۲۸
–
۲۵۹۶ بازدید
باعرض سلام وتشکر از پاسخ گویی شما به سوالات اینجانب.
در تفسیر آیه ی شریفه ی ۷ سوره تکویر « واذاالنفوس زوجت» آمده است که بهشتیان با حوریان بهشتی ازدواج میکنند و نفوس اشقیاء با قرین های شیاطینشان ازدواج میکنند. سوال من این است که دوزخیان که درحال عذاب هستند و درآتش جهنم و خوراکشان چرک و خون است چگونه ازدواج میکنند؟ اصلا چه نیازی به ازدواج دارند؟
ازدواج کردن جهنمی ها باهم غلط است ! معنی «زوجت» در مورد جهنمی ها قرین شدن شان با هم ونزدیک شدن افراد جهنمی به یکدیگراست و جدا شدن جهنمی ها از بهشتیها است و همان طوری که گفتید ازدواج در مورد جهنمیان معنی ندارد چون همه اش در حال عذابند!
به تفاسیر این آیه توجه کنید:
(وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ) و هر نفسى با هم جنس خود بپیوندد.
در تفسیر مجمع البیان آمده : عمر بن خطاب و ابن عبّاس و مجاهد و حسن و قتاده گویند: یعنى آن گاه که هر انسانى نزدیک بشکل و مثل خود میشود و خود را باو میچسباند و از انسان تعبیر بنفس شده و گاهى هم از روح تعبیر به نفس شده. پس مقصود اینست که هر انسانى نزدیک بمثل خودش از اهل آتش و اهل بهشت میگردد. و بگفته عکرمه و شعبى و ابى مسلم. آن گاه که ارواح باجساد نزدیک شده و زنده میشوند و بگفته جبائى آن گاه که فریب خورده به کسى که گوش زده و فریبش داده از انسان یا شیطان نزدیک میشود (تا حق خود را بگیرد) و بگفته عطاء و مقاتل. آن گاه که صالحین از مؤمنان بحور العین، نزدیک شده و با آنها ازدواج میکنند و نفوس کافران با شیطانها نزدیک میشوند.
ودر تفسیر نمونه آمده است :” و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد” (وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ). صالحان با صالحان، و بدکاران با بدکاران، اصحاب الیمین با اصحاب الیمین، و اصحاب الشمال با اصحاب الشمال، بر خلاف این دنیا که همه با هم آمیخته اند، گاه همسایه مؤمن، مشرک است، و گاه همسر صالح، ناصالح ولى در قیامت که یوم الفصل و روز جداییها است این صفوف کاملا از هم جدا مى شوند.
به تفاسیر این آیه توجه کنید:
(وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ) و هر نفسى با هم جنس خود بپیوندد.
در تفسیر مجمع البیان آمده : عمر بن خطاب و ابن عبّاس و مجاهد و حسن و قتاده گویند: یعنى آن گاه که هر انسانى نزدیک بشکل و مثل خود میشود و خود را باو میچسباند و از انسان تعبیر بنفس شده و گاهى هم از روح تعبیر به نفس شده. پس مقصود اینست که هر انسانى نزدیک بمثل خودش از اهل آتش و اهل بهشت میگردد. و بگفته عکرمه و شعبى و ابى مسلم. آن گاه که ارواح باجساد نزدیک شده و زنده میشوند و بگفته جبائى آن گاه که فریب خورده به کسى که گوش زده و فریبش داده از انسان یا شیطان نزدیک میشود (تا حق خود را بگیرد) و بگفته عطاء و مقاتل. آن گاه که صالحین از مؤمنان بحور العین، نزدیک شده و با آنها ازدواج میکنند و نفوس کافران با شیطانها نزدیک میشوند.
ودر تفسیر نمونه آمده است :” و در آن هنگام که هر کس با همسان خود قرین گردد” (وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ). صالحان با صالحان، و بدکاران با بدکاران، اصحاب الیمین با اصحاب الیمین، و اصحاب الشمال با اصحاب الشمال، بر خلاف این دنیا که همه با هم آمیخته اند، گاه همسایه مؤمن، مشرک است، و گاه همسر صالح، ناصالح ولى در قیامت که یوم الفصل و روز جداییها است این صفوف کاملا از هم جدا مى شوند.