از دست دادن پرده بکارت، پرده بکارت
۱۳۹۵/۰۴/۱۴
–
۱۰۲۷ بازدید
سلام من دختری ۲۷ سالم ۱۶سالگی پرده بکارتموازدست دادم الان میخوام ازدواج کنم به نظر شما من چه کار کنم لطفا راهنمایی کنید
پرسشگر محترم
قبل از هر چیز باید خدا را شاکر باشید که متوجه اشتباهتان در این رابطه شده اید. همین پشیمانی و پی بردن به اشتباه است که شما را به سمت توبه کشانده و این نشان از طینت پاک شما دارد که با وجود این گرفتاری توانستهاید این احساس را در خودتان حفظ کنید. قدر این روحیه را بدانید و در جهت حفظ و تقویت آن تلاش کنید که حتماً در زندگی آینده تان نیز موفق خواهید بود.
ظاهرا دنیا برایتان تیره و تار شده و شاید در این حال نتوانید درست تصمیم گیری کنید اما در این موقعیت بهترین کار را انجام داده اید، یعنی مشورت. امیدواریم که بتوانید با برخورد صحیح و منطقی با آنچه پیش آمده، عوارض آن را به حداقل برسانید. ما نیز بر حسب وظیفه به شما در این امر کمک خواهیم کرد.
اما در مورد بکارت، به نظر می رسد عمده نگرانی شما، از دست دادن پرده بکارتتان باشد. به هر حال آنچه مهم است این می باشد که شما فعلا باید در یک وضعیت عادی زندگی کنید نه اینکه در اثر یک اشتباه، بقیه زندگی را خراب نمایید. بنابراین:
اولا از کجا مطمئنید که بکارت خود را از دست دادهاید؟ تشخیص سلامت بکارت فقط توسط یک متخصص امکان پذیر است، چون وجود پرده در عمق مهبل، آن را از آسیبهای احتمالی دور نگاه میدارد.
دوم اینکه به فرض بسیار ضعیف اینکه این اتفاق افتاده باشد، بعضی از انواع پرده بکارت، مدتی بعد از آسیب به خودی خود ترمیم میشود. از کجا معلوم این مسأله در مورد شما صادق نباشد؟
سوم اینکه جالب است بدانید که بسیاری از دختران هنگام ازدواج دارای بکارت نیستند (بدون ارتکاب گناه)؛ برخی اصلا بدون بکارت بدنیا میآیند. در برخی موارد به علت سوانح (مانند افتادن از بلندی یا ضربه شدید) یا بیماری (عفونی زنانه) بکارت زائل میگردد.
چهارم اینکه خوب است بدانید پردههای بکارت با یکدیگر متفاوتند. در نوع حلقوی، پرده به صورت حلقه ای دور ورودی واژن را می پوشاند. گاه این حلقه آنقدر کمعرض است که به نظر بکارت نمیآید.
و آخر اینکه بهتر است با کمال آرامش و خونسردی به یک پزشک متخصص زنان و زایمان (خانم باشد) مراجعه فرمایید تا با یک معاینه سطحی پاسخ دقیق به شما داده شود. البته اینکه شرعا ترمیم بکارت جایز است یا خیر بستگی به مرجع تقلید شما دارد.
در بخشی از نامه راجع به ازدواج نوشته اید؛ البته به شما حق می دهیم و نگرانی شما بجاست اما هرگز اجازه ندهید یاس و ناامیدی بر شما غلبه کند. به هر حال هر مشکلی راه حلی دارد. همانطور که میدانید ازدواج یکی از مهمترین حوادث زندگی است و نقش بسیار مهمی در همه ابعاد زندگی انسان دارد. برای یک ازدواج موفق لازم است که طرفین آگاهی و شناخت خوبی نسبت به یکدیگر بیابند و یکی از راه های آشنایی بیشتر دختر و پسر صحبت های آن دو در خواستگاری است که اگر در این گفتگوی کوتاه اما با ارزش مسائل و نکات ضروری و با اهمیت مطرح گردد می توان از آن بهره های خوبی برد. پس هریک از طرفین خواستگاری این حق را دارد که در مورد گذشته طرف دیگر، مطالبی را جویا شود هرچند متّه به خشخاش گذاشتن و دقت وسواس گونه و شکاکانه را نهی میکنیم.
اگر چه صداقت و درستی مایه ثبات یک ازدواج می باشد اما در برخی موارد بازگو نکردن مسایل واقعی، دروغ به شمار نمی آید مثلا در صورتی که فردی در گذشته رفتاری غیر شرعی داشته و از طرفی از عمل خود به شدت پشیمان می باشد؛ در این صورت می تواند به خواستگار خود پاسخ عدم مشکل را بدهد. اشتباهی که بعضی از دختران و پسران در جلسه خواستگاری مرتکب میشوند این است که همه گذشته خود را (که بعضا همراه با اتفاقات، رفتارها، صفات یا ارتباطات غلطی بوده است که اکنون از آنها ناراحت و پشیمانند) به بهانه صداقت یا جلب اعتماد طرف مقابل، مطرح میکنند حال آنکه این عمل در بسیاری موارد اثر عکس داشته که نتیجه منفی آن در همان زمان (به صورت طبیعی خواستگاران با شنیدن این گونه مسائل از ازدواج کردن با شخص مورد نظر منصرف می شوند) یا در زندگی مشترک، دامنگیر طرفین خواهد شد.
به این نکته نیز توجه داشته باشید که با هیچکس (حتی کسی که احساس میکنید به شما نزدیک و بسیار رازدار است) در این مورد صحبت نکنید، حتی نباید به بهانه صداقت با خواستگاران خود نیز درمیان بگذارید.
ازدواج شما شرعا اشکالی ندارد. دخترى که بکارت ندارد اگر بخواهد با مردى ازدواج نماید، لازم نیست به او تذکر دهد و چنانچه مرد در هنگام خواستگارى و عقد شرط بکارت ننماید و یا صحبتى از بکارت نکند و صرفا به گمان این که دختر باکره است اقدام به ازدواج نماید و پس از عقد متوجه شود «حق فسخ عقد را ندارد». تنها حقى که براى شوهر ثابت است آن است که به نسبت تفاوت مهر باکره و غیرباکره از مهر تعیین شده کسر کند. (تحریر الوسیلۀ امام خمینی،ج2،باب نکاح،تدلیس،مساله 15،ص 296)
پس از این بابت هم نگران نباشید و بدون دلیل خواستگاران را رد نکنید. با در نظر گرفتن معیارهای همسر مؤمن و متناسب، همراه خود را برای ساختن آشیانهای سراسر آرامش و امید انتخاب نمایید.
موفق باشید.
قبل از هر چیز باید خدا را شاکر باشید که متوجه اشتباهتان در این رابطه شده اید. همین پشیمانی و پی بردن به اشتباه است که شما را به سمت توبه کشانده و این نشان از طینت پاک شما دارد که با وجود این گرفتاری توانستهاید این احساس را در خودتان حفظ کنید. قدر این روحیه را بدانید و در جهت حفظ و تقویت آن تلاش کنید که حتماً در زندگی آینده تان نیز موفق خواهید بود.
ظاهرا دنیا برایتان تیره و تار شده و شاید در این حال نتوانید درست تصمیم گیری کنید اما در این موقعیت بهترین کار را انجام داده اید، یعنی مشورت. امیدواریم که بتوانید با برخورد صحیح و منطقی با آنچه پیش آمده، عوارض آن را به حداقل برسانید. ما نیز بر حسب وظیفه به شما در این امر کمک خواهیم کرد.
اما در مورد بکارت، به نظر می رسد عمده نگرانی شما، از دست دادن پرده بکارتتان باشد. به هر حال آنچه مهم است این می باشد که شما فعلا باید در یک وضعیت عادی زندگی کنید نه اینکه در اثر یک اشتباه، بقیه زندگی را خراب نمایید. بنابراین:
اولا از کجا مطمئنید که بکارت خود را از دست دادهاید؟ تشخیص سلامت بکارت فقط توسط یک متخصص امکان پذیر است، چون وجود پرده در عمق مهبل، آن را از آسیبهای احتمالی دور نگاه میدارد.
دوم اینکه به فرض بسیار ضعیف اینکه این اتفاق افتاده باشد، بعضی از انواع پرده بکارت، مدتی بعد از آسیب به خودی خود ترمیم میشود. از کجا معلوم این مسأله در مورد شما صادق نباشد؟
سوم اینکه جالب است بدانید که بسیاری از دختران هنگام ازدواج دارای بکارت نیستند (بدون ارتکاب گناه)؛ برخی اصلا بدون بکارت بدنیا میآیند. در برخی موارد به علت سوانح (مانند افتادن از بلندی یا ضربه شدید) یا بیماری (عفونی زنانه) بکارت زائل میگردد.
چهارم اینکه خوب است بدانید پردههای بکارت با یکدیگر متفاوتند. در نوع حلقوی، پرده به صورت حلقه ای دور ورودی واژن را می پوشاند. گاه این حلقه آنقدر کمعرض است که به نظر بکارت نمیآید.
و آخر اینکه بهتر است با کمال آرامش و خونسردی به یک پزشک متخصص زنان و زایمان (خانم باشد) مراجعه فرمایید تا با یک معاینه سطحی پاسخ دقیق به شما داده شود. البته اینکه شرعا ترمیم بکارت جایز است یا خیر بستگی به مرجع تقلید شما دارد.
در بخشی از نامه راجع به ازدواج نوشته اید؛ البته به شما حق می دهیم و نگرانی شما بجاست اما هرگز اجازه ندهید یاس و ناامیدی بر شما غلبه کند. به هر حال هر مشکلی راه حلی دارد. همانطور که میدانید ازدواج یکی از مهمترین حوادث زندگی است و نقش بسیار مهمی در همه ابعاد زندگی انسان دارد. برای یک ازدواج موفق لازم است که طرفین آگاهی و شناخت خوبی نسبت به یکدیگر بیابند و یکی از راه های آشنایی بیشتر دختر و پسر صحبت های آن دو در خواستگاری است که اگر در این گفتگوی کوتاه اما با ارزش مسائل و نکات ضروری و با اهمیت مطرح گردد می توان از آن بهره های خوبی برد. پس هریک از طرفین خواستگاری این حق را دارد که در مورد گذشته طرف دیگر، مطالبی را جویا شود هرچند متّه به خشخاش گذاشتن و دقت وسواس گونه و شکاکانه را نهی میکنیم.
اگر چه صداقت و درستی مایه ثبات یک ازدواج می باشد اما در برخی موارد بازگو نکردن مسایل واقعی، دروغ به شمار نمی آید مثلا در صورتی که فردی در گذشته رفتاری غیر شرعی داشته و از طرفی از عمل خود به شدت پشیمان می باشد؛ در این صورت می تواند به خواستگار خود پاسخ عدم مشکل را بدهد. اشتباهی که بعضی از دختران و پسران در جلسه خواستگاری مرتکب میشوند این است که همه گذشته خود را (که بعضا همراه با اتفاقات، رفتارها، صفات یا ارتباطات غلطی بوده است که اکنون از آنها ناراحت و پشیمانند) به بهانه صداقت یا جلب اعتماد طرف مقابل، مطرح میکنند حال آنکه این عمل در بسیاری موارد اثر عکس داشته که نتیجه منفی آن در همان زمان (به صورت طبیعی خواستگاران با شنیدن این گونه مسائل از ازدواج کردن با شخص مورد نظر منصرف می شوند) یا در زندگی مشترک، دامنگیر طرفین خواهد شد.
به این نکته نیز توجه داشته باشید که با هیچکس (حتی کسی که احساس میکنید به شما نزدیک و بسیار رازدار است) در این مورد صحبت نکنید، حتی نباید به بهانه صداقت با خواستگاران خود نیز درمیان بگذارید.
ازدواج شما شرعا اشکالی ندارد. دخترى که بکارت ندارد اگر بخواهد با مردى ازدواج نماید، لازم نیست به او تذکر دهد و چنانچه مرد در هنگام خواستگارى و عقد شرط بکارت ننماید و یا صحبتى از بکارت نکند و صرفا به گمان این که دختر باکره است اقدام به ازدواج نماید و پس از عقد متوجه شود «حق فسخ عقد را ندارد». تنها حقى که براى شوهر ثابت است آن است که به نسبت تفاوت مهر باکره و غیرباکره از مهر تعیین شده کسر کند. (تحریر الوسیلۀ امام خمینی،ج2،باب نکاح،تدلیس،مساله 15،ص 296)
پس از این بابت هم نگران نباشید و بدون دلیل خواستگاران را رد نکنید. با در نظر گرفتن معیارهای همسر مؤمن و متناسب، همراه خود را برای ساختن آشیانهای سراسر آرامش و امید انتخاب نمایید.
موفق باشید.