درباره وجه استحباب زیارت اربعین، دو امر بیان شده است:یکی روایت امام عسکری† است که در آن زیارت اربعین، یکی از علائم مؤمن دانسته شده
است و دیگری تعلیم زیارت اربعین به صفوان‌ بن‌مهران جمّال توسط امام صادق علیه
السلام†.
پرسشی که در این باره مطرح است آن است که آیا وجه و انگیزه
استحباب می تواند تنها حضور یک صحابی بر سر قبر امام حسین† علیه السلام در روز
اربعین باشد؟ یا در این روز باید وقایع مهّم دیگری نیز اتفاق افتاده باشد. بنابراین
الحاق سرِ مطهر امام حسین† به بدن و حضور اهل‌بیت‰ ـ که در میان آنان امام معصوم
یعنی امام سجاد† حضور داشت ـ جهت الحاق سر به بدن و زیارت قبر حضرت تنها می تواند
وجه استحباب زیارت اربعین را توجیه کند، چنان که بر اساس گزارش ابن‌شهرآشوب، شیخ
طوسی وجه توصیة امامان‰ به زیارت اربعین را، مسألة الحاق سر به بدن دانسته است(1)،
و مجلسی نیز به نقل از مشهور یکی از وجوه محتمل استحباب زیارت اربعین را همین
موارد، بیان کرده است. (2)
منابع
1. ابن‌شهرآشوب، مناقب آل‌ابی طالب، ج4، ص85 .
2. مجلسی، بِحار الانوار، ج98، ص 334.