1- ما معتقد به معاد جسمانی هستیم و این که انسان در قیامت با جسم و روح حاضر می شود و طبعا باید در هر دو جنبه غرق مواهب و برکات الهی گردد.اساسا جسم و روح دو همزاد به هم پیوسته هستند؛ همان گونه که در این جهان جدا از یکدیگر نمی توانستند به تکامل برسند در آن جهان نیز برای بهره گیری از مواهب الهی جدای از یکدیگر نمی توانند باشند.نعمت های جسمانی بهشت مانند نعمت های معنوی آن بسیار متنوع و گسترده و جالب است و قرآن روی آن بسیار تاکید کرده است تا از این طریق توجه همه انسان ها را به اعمال و صفات و فضایلی که سرچشمه این مواهب است جلب کند زیرا نوع بشر بیش از آنکه به نعمت های روحانی بیندیشند توجه به مواهب جسمانی دارند.(1)2- نعمت های بهشتی اختصاص به نعمت های جسمانی ندارد بلکه قران از یک سری نعمت های روحانی نیز برای بهشتیان سخنان می گوید از جمله:*احترام مخصوص ( زمر73)*محیطی سرشار از صلح و صفا ( 137انعام-47 حجر)*امنیت و زوال خوف ( دخان 51)*دوستان موافق و رفیقان با وفا ( 69؛70 نسائ)*نشاط فوق العاده درونی ( 24 مطففین)*احساس خشنودی خداوند( 15 ال عمران)
*نظر خدا به انها ( قیامت 22-23)
*انچه بخواهند به انها داده می شوند( 22 شوری)
3- حوریان بهشتی اختصاص به مردان ندارد بلکه زنان نیز می توانند از آن بهره مند شوند.
واژه حور بر مذکر و مونث هر دو اطلاق می شود و مفهوم گسترده ای دارد که همه همسران بهشتی را شامل می شود، همسران زن برای مردان با ایمان و همسران مرد برای زنان مومن.(2)
امیر مومنان فرمود: “در بهشت بازاری است که درآن خرید و فروش نیست، تنها در آن جا تصویر مردان و زنان وجود دارد، هرکس که تمایلی به آنان پیدا کند از همان جا بر او وارد می شود”(3)
4- استفاده ابزاری از زن به این است که زن وسیله شود برای دست یابی به کالای پست و بی ارزش؛ مثلا امروز برای تبلیغ انواع کالاها از زنان استفاده می شود تا آنان با چهره و اندام زیبایشان مشتریان را جذب کنند و یا برای فروش اجناس گوناگون، فروشنده زن درخواست می شود تا مشتریان جذب زیبایی زن شده و اجناس به واسطه زنان فروخته شود. این می شود نگاه ابزاری به زن، و اسلام با این عمل مخالف است زیرا شان و مقام زن بیش از این ها است که بازیچه دست افراد گوناگون واقع شود تا یکسری افراد به سود بیشتر دست پیدا کنند.
اسلام به زن مقام و ارزشی بس والا داده است تا آنجایی که امام صادق فرمود: «یک زن صالحه از هزار مرد ناصالح ارزش و مقامش بیشتر است»(4)
مساله وعده دادن خداوند به حوریان بهشتی با نگاه ابزاری به زن از سه جهت دارای تفاوت است؛
1- حوریان بهشتی هدف هستند اما در نگاه ابزاری به زن، بانوان هدف نیستند بلکه هدف فروش جنس و کالا است و زن ابزار واقع می شود برای فروش جنس و کالا و این قبیح و زشت است .
اما در نگاه دینی حوریان بهشتی خودشان هدف هستند؛ زیرا جزو نعمات بهشتی محسوب می شوند واگر خداوند از انان به عنوان نعمات بهشتی وعده داده است فلسفه روشنی دارد که در نکته اول به آن اشاره شد. بنابراین مقایسه این دو با یکدیگر صحیح نیست .
2- در نگاه ابزاری به زن ،زن وسیله واقع می شود برای دست یابی به یک جنس پست و بی ارزش که شان زن بسیار برتر از آن می باشد اما در وعده های الهی خداوند به حوریان ،هدف نعمات بی نظیر بهشتی است که همانند انان هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده است .
3- غرض خداوند از وعده دادن به نعمات بهشتی و حوریان توجه دادن مردم به صفات و افعال شایسته ای است که نتیجه آن بهره مندی از نعمات بهشتی است و این سبب تربیت و سازندگی خود مردم است اما چنین مطلبی در نگاه ابزاری به زن وجود ندارد بنابراین مقایسه این دو با یکدیگر صحیح نمی باشد.
این که فردی برای رسیدن به حوریان و همسران بهشتی و سایر نعمات بهشت خدا را پرستش کند اگر چه عملش مقبول و مشروع است اما در روایات این نوع عبادت کردن ،عبادت کامل وبرتر شمرده نشده است.
حضرت علی فرمود: «گروهی خدا را از روی رغبت ومیل به نعمت های بهشت پرستش کردند این عبادت تاجران است وعده ای اورا از روی ترس پرستیدند و این عبادت بردگان است و جمعی دیگر خدا را برای شکر نعمت ها « و این که شایسته عبادت است»پرستیدند این عبادت آزادگان است»(5)
پی نوشت ها:
1ـ پیام قران،ج6 ص175.
2ـ پیام قرآن،ج6 ص202.
3ـ بحار الانوار،ج8 ص148.
4ـ وسائل الشیعه ج20 ص172.
5ـ نهج البلاغه،حکمت 237.