آیات عظام امام، صافى و نورى: اگر جهل به حدى باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمى‌داده‌اید، کفّاره واجب نیست؛ ولى بنابر احتیاط واجب، باید روزه‌هایى را که در آنها استمنا کرده‌اید، قضا کنید.[ امام، تحریرالوسیلة، ج 1، فیما یجیب الامساک فیه، م 18، فیما یترتب على‌الافطار، م 1؛ صافى، هدایه‌العباد، ج 1، م 1311، 1318؛ نورى، تعلیقات على العروة، الفصل الثالث، السادس.]

آیات عظام بهجت، خامنه‌اى و فاضل: اگر جهل به حدى باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمى‌داده‌اید، کفّاره واجب نیست؛ ولى باید روزه‌هایى را که در آنها استمنا کرده‌اید، قضا کنید.[ بهجت، وسیله‌النجاة، ج 1، م 1109، 1117؛ فاضل، تعلیقات على العروة، الفصل الثالث و السادس؛ خامنه‌اى، اجوبة الاستفتاآت، س 817.]

آیات عظام تبریزى و وحید: باید روزه‌هایى را که در آنها استمنا کرده‌اید، قضا کنید؛ ولى کفّاره واجب نیست.[ تبریزى، وحید: منهاج الصالحین، کفارة الصوم، تتمیم.]

آیت‌الله سیستانى: پرداخت کفّاره واجب نیست و اگر جهل به حدى باشد که احتمال باطل شدن روزه را نمى‌داده‌اید، قضاى روزه‌ها نیز واجب نیست.[ سیستانى، منهاج الصالحین، ج 1، کفارة الصوم، تتمیم.]

آیت‌الله مکارم: بنابر احتیاط واجب باید روزه‌هایى را که در آنها استمنا کرده‌اید، قضا کنید؛ ولى کفّاره واجب نیست.[ مکارم، توضیح‌المسائل مراجع، م 1658.]