۱۳۹۳/۰۹/۱۲
–
۱۰۱۸ بازدید
فرق استکبار و تکبر چیست؟
پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباط شما با این مرکز
معنای لغوی
تکبر در لغت به معنای تعظم و خود را بزرگ پنداشتن است.
برخی، کبر و استکبار و تکبر را برای اشاره به همین معنا به صورت یکسان به کار بردهاند، ولی برخی میان کبر و تکبر فرق گذاشتهاند؛ کبر را امر باطنی و حالت نفسانی دانستهاند و تکبر را به ثمراتِ آن امرِ باطنی، که به صورت افعال و اقوال ظاهر میشود، اطلاق کردهاند.
معنای واژه استکبار: استکبار از باب استفعال به معنای طلب کردن بزرگی و برتری است. این واژه به دوگونه استعمال می شود: 1- انسان طلب کند و سعی داشته باشد که بزرگ و دارای عظمت شود. این حالت، حالتی پسندیده و نیکوست. 2- شخص اظهار بزرگی و برتری کند با آنکه واقعا بزرگ نیست. واژه استکبار در آیات قرآن به این معنا به کار رفته است. مانند:… «أبى و استکبر» (بقره/ 34) چون به ملائکه گفتیم براى آدم سجده کنید پس همه سجده کردند به جز ابلیس که از اینکار امتناع کرد و کبر ورزید و او از کافران بود.
منبع : ویکی فقه و طهور نت
معنای لغوی
تکبر در لغت به معنای تعظم و خود را بزرگ پنداشتن است.
برخی، کبر و استکبار و تکبر را برای اشاره به همین معنا به صورت یکسان به کار بردهاند، ولی برخی میان کبر و تکبر فرق گذاشتهاند؛ کبر را امر باطنی و حالت نفسانی دانستهاند و تکبر را به ثمراتِ آن امرِ باطنی، که به صورت افعال و اقوال ظاهر میشود، اطلاق کردهاند.
معنای واژه استکبار: استکبار از باب استفعال به معنای طلب کردن بزرگی و برتری است. این واژه به دوگونه استعمال می شود: 1- انسان طلب کند و سعی داشته باشد که بزرگ و دارای عظمت شود. این حالت، حالتی پسندیده و نیکوست. 2- شخص اظهار بزرگی و برتری کند با آنکه واقعا بزرگ نیست. واژه استکبار در آیات قرآن به این معنا به کار رفته است. مانند:… «أبى و استکبر» (بقره/ 34) چون به ملائکه گفتیم براى آدم سجده کنید پس همه سجده کردند به جز ابلیس که از اینکار امتناع کرد و کبر ورزید و او از کافران بود.
منبع : ویکی فقه و طهور نت