همه مراجع: منظور از اصرار بر گناه یعنی شخص قصد ارتکاب منکر و یا قصد تکرار منکر را داشته یا مشغول انجام آن باشد بنابراین اگر فرد اطمینان داشته باشد که شخصی قصد دارد گناهی را مرتکب شود یا واجبی را ترک نماید، امر به معروف و نهی از منکر نسبت به وی، قبل از به وقوع پیوستن عمل، واجب است.[ توضیح المسائل مراجع، م 2791؛‌ امام،‌تحریر، امر به معروف،‌ گفتار در شرایط وجوب،‌ شرط سوم، م4؛ خامنه‌ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج1، م 2207 و 2208؛‌ دفتر مراجع. ]

تبصره. اگر بداند یا گمان کند یا احتمال صحیح بدهد که فرد خاطی قصد ندارد گناه خود را تکرار کند، نهی از منکر واجب نیست.