پرسشگر محترم با سلام و تشکر از ارتباطتان با این مرکز.بایدعرض کرد.چنان که از شان نزول آیه هم معلوم است. حرکتى از ناحیه یکى از مسلمانان صادر شد که هر چند به قصد جاسوسى نبود ولى اظهار محبتى به دشمنان اسلام محسوب مى شد، لذااین آیه نازل شد و به مسلمانان هشدار داد که از تکرار اینگونه کارها در آینده بپرهیزند.می فرمایداى کسانى که ایمان آورده اید. دشمن من و خود را دوست خویش قرار ندهید. یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَ عَدُوَّکُمْ أَوْلِیاءَیعنى آنها فقط دشمنان خدا هستند که با شما نیز عداوت و دشمنى دارند، با این حال چگونه دست دوستى به سوى آنها دراز مى کنید.چراکه آنها هم در عقیده با شما مخالفند، و هم عملا به مبارزه برخاسته اند، و کارى را که بزرگترین افتخار شما است، یعنى ایمان به پروردگار، براى شما بزرگترین جرم و گناه شمرده اند.هر کس از شما چنین کارى کند از راه راست منحرف و گمراه شده است .شما براى چه طرح دوستى با آنها مى ریزید؟ با این که اگر آنها بر شما مسلط شوند دشمن شما خواهند بود، و دست و زبان خود را به هر گونه بدى بر شما مى گشایند.شما براى آنها دلسوزى مى کنید در حالى که عداوتشان با شما آن چنان ریشه دار است که اگر بر شما دست یابند از هیچ کارى فروگذارى نمى کنند، و شما را با دست و زبان خود مورد هر گونه آزار قرار مى دهند، آیا دلسوزى براى چنین جمعیتى سزاوار است.و از همه بدتر این است که آنها دوست دارند شما از اسلام به سوى کفر باز گردید. و بزرگترین افتخار خود یعنى گوهر ایمان را از دست دهید .و این درست دردناکترین ضربه اى است که مى خواهند بر شما وارد کنند.