دعای علقمه نیز به مانند زیارت عاشورا معتبر است لکن از لحن نفرینهای این دعا این گونه معلوم میشود که امام در مقام نفرین به دشمنان خدا ودین خدا بوده اند که دشمنیشان با امام به جهت خدا و دین خدا بوده واین نفرینها برای هر گونه دشمنی جزیی که به جهت مسایل غیر دینی است نمی باشد چنانکه امام در اخر دعا فرموده است خدایا از تو میخواهم غم واندوه ورنج گرفتاریم را برطرف کنی چنانکه از پیامبرت هم وغم ورنج وگرفتاریش را برطرف کردی وکفایت نمودی او را از شر دشمنانش و بر طرف نما از من چنانکه برطرف نمودی از پیامبرت و معلوم است که دشمنان پیامبر که خداوند شر انان را از پیامبر دور نمود دشمنان توحید ودین خدا بودند بنا بر این مد نظر خواننده دعا باید دشمنان دین خدا باشد وکدورت ودشمنی که که میان دو نفر دوستدار اهل بیت در مسایل جزیی پیش آمده در غالب این دعا نمی گنجد , از سوی دیگر نفرین کردن به دشمنان دین خداوند ومعاندان با خداوند وپیامبر واهل بیت از بدیهیات دین است واز مصادیق تبری است که ادله فراوان از آیات وروایات بر آن دلالت می کند از جمله مضامین خود زیارت عاشورا است که اکثر این زیارت را جملات تبری از دشمنان خدا تشکیل میدهد . (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 1/100116880)