این حدیث در اقبال الاعمال سید بن طاووس نقل شده است (إقبال الأعمال (ط – القدیمة)، ج 1، ص: 308)
لکن مستند قویی برای آن در اقبال ذکر نشده اما نکته ای که توجه به آن لازم است این که در مورد نقل های مربوط به ادعیه و مستحبات دقت سندی زیاد لازم نیست و همین قدر که در کتاب معتبری نقل شده باشد و مضمون دعا مخالف با آموزه های دینی نباشد خواندن آن به امید درک ثواب بلا اشکال است چون به حسب آنچه در چند روایت معتبر آمده است خداوند به کرم خودش پاداشی که برای عملی نقل شده است به فردی که به امید درک ثواب آن را انجام داده می دهد حتی اگر راوی آن ثواب را به اشتباه ویا به دروغ گفته است .