اعراب اینهمه صدمه و کشت کشتار داشتن، حالا ماقدرت مافوق بشریشان که قراره یکیشان ظهور کنه بر زمین و زمان مسلط شود را بپذیریم؟

خلط اسلام و دستور دین با رفتار مسلمین قابل قبول نیست. شما می‌دانید نسبت ناروا دادن بد است. حرف بدون علم زدن خوب نیست. همه معتادها به سیگار و مواد مخدر از ضرر استعمال آن آگاهی دارند. انتساب این عمل ناشایست به انسانیت و عقل یا دین خلاف منطق است. از طرفی نیز روشن است با سختى و فقر و گرفتارى ها و… پیشرفت و رشد انسان حاصل می‌شود. البته آن هم به شرطى که انسان به خوبى از آنها بهره بردارى کند. برخى بر اثر سختى و فقر رشد و کمال را یافته اند. برخی نیز نه تنها رشد نکرده اند؛ بلکه عقب گرد داشته و گاه از دین خارج شده اند. این سختی ها خود هدف و کمال نیستند. اما این که در دوران امام زمان عجل الله فرجه جهاد پیگیر، تشکیل حکومت، رسیدگى به کارهاى مردم و… همه و همه در آن دوران هم وجود دارد. بنابراین این گونه نیست که در آن دوران راحتى مطلق، ناز نعمت و بخور و بخواب به حدى باشد تا انسان از رشد ایمانى، و شکوفایى عمل باز ماند! بلکه عدالت جهانى و فراگیر وجود دارد، تبعیض ها از بین مى رود. امنیت در تمام ابعادش (فردى، اجتماعى، اقتصاد سیاسى و…) بر جامعه حاکم مى شود، اما سختى نیز هست، چرا که متدینان و همراهان حضرت مهدى موعودارواحنافداه باید او را در اداره جهان آن هم با عدالت فراگیر، یارى کنند. قطعاً در اداره جهانى به این گستردگى و وسعت مشکلات ، قرار نیست همه امور با معجزه حل شود. در رابطه با کمال انسان راه هاى متعدد وجود دارد. راه تکامل گاه از گردنه هاى سخت و دشوار بلاها و مصایب عبور مى کند و گاه از دشت هموار نعمت ها، اما هیچ یک از این دو خود به خود رساننده به کمال نیستند. مهم آن است که در گاه سختى و نعمت انسان چگونه با آنها برخورد کند و در راه کمال آن را به کار گیرد. آنچه در زمان استقرار حکومت امام مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف رخ مى دهد، شرایطى هموار است که انسان ها در پناه آن مى توانند با افزایش معرفت به اصلاح اخلاق و تهذیب نفس خویش، مدارج کمال و سیر الى الله را با سهولت بیشترى نسبت به شرایط پیشین طى کنند.