همانگونه که می دانید، غریزه جنسی در انسان، همچون دیگر غرائز، یکی از نیازهای به ودیعه گذاشته شده است که باید به طور معقول و متعادل تأمین و ارضا شود. این نیروی طبیعی و مشروع، انسان های آزاد و آگاه را در تولید نسل پاکیزه و افتخار آفرین بهره مند نموده و در رسیدن به خواسته های اقتصادی و اجتماعی و… نیز کمک می نماید. از نظر اسلام، دفعات همبستری با همسر، محدودیتی ندارد، ولی افراط در این موضوع موجب ضعف جسمانی و ناتوانی زودرس می گردد. بنا بر این حد تعادل باید حفظ شود. چنان که از امام صادق علیه السلام نقل شده است: حلالی لذت بخش تر از همبستر شدن با همسر نیست، ولی زیاده روی در این امر نارواست، میانه روی در آمیزش سلامت آدمی را می افزاید و عمر را زیاد می کند.
طبیب مشرق زمین بوعلی سینا می گوید : منی ای که در ارحام زنان می ریزید، مایه حیات و قوت جان شماست. پس در جماع رعایت حد اعتدال باید کرد.
انجام دفعات زیاد این عمل اگر ادامه داشته باشد، در صحت و سلامتی انسان، اثرات بدی دارد، و هر قدر مرد حس کند که از جماع زیاد، خسته و کوفته نمی شود، سرانجام روزی خواهد رسید که عواقب افراط در جماع را به شکل ضعف عصبی و ناتوانی بنیه عمومی در خویشتن خواهد دید. زیاده روی در آمیزش جنسی مضرات زیادی دارد از جمله اینکه باعث کوتاهی عمر می شود. چنانچه از امام صادق (ع) نقل شده است که: من اراد البقاء و … فلیقل غشیان النساء کسی که عمر بیشتری می خواهد، باید با زنان کمتر آمیزش کند.
نیز دانشمندان و پزشکان زیاده روی در آمیزش جنسی را، موجب ضعف در قوای بدن و پیری زودرس می دانند و در زمان کهنسالی امراض زیادی از قبیل سستی مفاصل، ضعف چشم، ناراحتی معده، روده ها، کلیه ها، مثانه و تورم بیضه ها و سرطان پرستات را به دنبال دارد. علت آن هم این است که هر رابطه جنسی که فرد انجام می دهد، بخش بسیار زیادی از اعضای بدن را درگیر کرده و خسته می کند، و میزان زیادی انرژی مصرف می کند، که باید در طول یک دوره مشخصی این انرژی از دست رفته جبران شود، اما چون در اثر زیاده روی در نزدیکی، این انرژی از دست رفته هیچ گاه جبران نمی شود، معمولا لاغر و نحیف می شوند، و بدن آن ها زودتر فرسوده می شود.
افراط در رابطه جنسی میتواند برای مردان دردسر آفرین باشد آلت تناسلی مردان ممکن است دچار خراشیدگی و یا تحریک پوستی گردد. همچنین در رابطه جنسی خشن و طولانی مدت بافت آلت تناسلی مردان میتواند دچار آسیب گردد.  شل شدن آلت پس از نعوظ و انزال بی علت نیست. هنگام نعوظ آلت مرد از خون پر میگردد ، اما پس از آن دیگر خونی در آلت جریان نمی یابد. برای جذب مجدد اکسیژن عضلات آلت بایستی شل گردند. چنانچه شما اجازه ندهید تا آلت شل شده و استراحت کند، با این کار عضلات آلت را از دریافت اکسیژن کافی محروم کرده اید. در بیماری پریاپیسم(priapism) که در آن نعوذ دائمی پدید می آید، آلت ممکن است دچار مرگ سلولی گردد. به همین خاطر پریاپیسم یک اورژانس پزشکی محسوب میگردد .
هم چنین بوعلی سینا در کتاب قانون، احتمال بچه دار شدن ۴ دسته را ضعیف می شمرد؛ که یکی از آن چهار دسته، کسانی هستند که در جماع زیاده روی می کنند.
اسلام می خواهد جلوی افراط و تفریط را بگیرد؛ یعنی نه آن قدر از آمیزش اجتناب شود که زن و مرد از نظر غریزه جنسی اشباع نشوند، و نه افراط کنند که دچار ضعف اعصاب و کوتاهی عمر و ناتوانی جنسی و مسائل دیگر گردند.
نتیجه این شد که در مورد میزان نزدیکی کردن، افراد باید به میل خودشان نگاه کنند، و ببینند که با چه میزان نزدیکی، ارضاء می شوند، اما در اینجا منظور ما شهوت کاذب نیست، مثلا اگر شخصی به تصاویر و فیلم های محرک جنسی نگاه کند، و مراقب چشمش نباشد، خوب معلوم است که این شخص، میزان تحریکش بالاست و نیاز به نزدیکی کردن را به صورت افراطی احساس می کند. ملاک ما چنین شخصی نیست، چنین شخصی علاوه بر اینکه با دیدن تصاویر جنسی، مرتکب گناه می شود، به میزان زیاد خودش را تحریک می کند، و همیشه درگیر ارضاء خودش است، و هیچ وقت سیر هم نمی شود. بلکه ملاک ما این است که هر فردی، به صورت طبیعی هر مقدار که احساس نیاز کرد، خودش را ارضاء کند، در این صورت زیاده روی نکرده است،
زیاده روی در نزدیکی ، به غیر از آسیب های پزشکی، یک ضرر دیگری هم دارد و آن این است که این فرد، همه فکر و وقت و انرژی ذهنی و بدنی اش را صرف مسئله جنسی می کند، و این چیز خوبی نیست، چون ما در این دنیا کارهای خیلی مهم تری هم داریم، و مسئله جنسی چیزی نیست که ما بخواهیم، همه انرژی و وقت خودمان را خرج این مسئله کنیم. یک قاعده کلی این است که هر مقدار که با چیزی مانوس شوی، بالاخره رنگ و بوی آن چیز را خواهی گرفت و آن سویی خواهی شد. کسی که در نزدیکی افراط می کند، همه فکرش و توان ذهنی اش را، برای پیدا کردن راه های لذت جویی بیشتر، روش های نزدیکی مختلف، اینکه چه چیزی بخورد تا قدرت جنسی اش بیشتر شود، و …. مصرف می کند، و کمتر به چیز دیگری فکر می کند، و این خوب نیست که مسئله جنسی و ارضاء آن، همه فکر و ذکر آدم بشود. انسان باید در این عمر کوتاه دنیایی اش، به فکر ایجاد کردن اخلاقیات و روحیات مثبت در خود، و نزدیک کردن خود به خدای متعال باشد، نه اینکه در مسائل جنسی گیر کند، بلکه غریزه جنسی خود را باید از طریق صحیح ارضاء کند، تا او را اذیت نکند و فکرش را به خود مشغول نکند، تا بتواند به کارهای مهم ترش رسیدگی کند. این اشکالی است که به نگاه جنسی ای که در کشورهای غربی وجود دارد، وارد است. آن ها مسئله جنسی را بیشتر از مقدار واقعی اش بزرگ می کنند و به آن می پردازند، و این همان طور که گفتیم اشکال دارد.
موفق باشید.