امام خمینی، شورای نگهبان و چند نکته

عصراسلام: هر دو مربوط به سخنرانی۶ خرداد۶۰ در سالگرد تاسیس مجلس شورای اسلامی و در حضور نمایندگان مجلس و با موضوع اهمیت مجلس شورای اسلامی و وظایف نمایندگان مجلس بوده است صحیح و کاملش اینگونه است. 

یک: «مجلس بالاترین مقام است در این مملکت. مجلس اگر رای داد و شورای نگهبان هم آن رای را پذیرفت، هیچ‌كس حق ندارد یك كلمه راجع به این بگوید. من نمی‌گویم رای خودش را نگوید؛ بگوید؛ رای خودش را بگوید؛ اما اگربخواهد فساد كند، به مردم بگوید كه این شورای نگهبان كذا و “این مجلس كذا”، این فساد است و مفسد است یك همچو آدمی، تحت تعقیب مفسد فی الارض باید قرار بگیرد»

دوم: «نمی شود از شما پذیرفت که ما قانون را قبول نداریم. غلط می کنی قانون را قبول نداری! قانون تو را قبول ندارد. نباید از مردم پذیرفت، از کسی پذیرفت، که ما شورای نگهبان را قبول نداریم. نمی توانی قبول نداشته باشی…نه هر کس از هر جا صبح بلند می شود بگوید من شورای نگهبان را قبول ندارم، من قانون اساسی را قبول ندارم، من مجلس را قبول ندارم، من رئیس جمهور را قبول ندارم، من دولت را قبول ندارم. لکن وقتی قانون شد خوب، ما هم می پذیریم. بعد از اینکه یک چیزی قانونی شد دیگر نق زدن در آن، اگر بخواهد مردم را تحریک بکند، مفسد فی الارض است» 

با توجه به مطالب بالا و موضوع بحث و‌ حضار جلسه می توان فهمید مقصود امام اعتراض به مصوبات مجلس بوده ولی غالبا این گفته امام بعد از ردصلاحیت ها به گوش ما میرسد و دیگر اینکه واضح است شورای‌نگهبان هم‌طراز سایر نهادهای حکومت قرار گرفته و برتری ویژه و یا خط قرمز پررنگ‌تری از امام دریافت نکرده حتی امام در ادامه می‌فرماید نظرتان هم اگر مخالف است بگویید من هم ممکن است مخالف باشم لیکن اعتراض جایز نیست.

محمد حسینیان