امام عصر(ع) در زمان غیبت جامعه را در مسیر دین مدیریت می کند

تنها کسی که می تواند امام حق را انتخاب کند، خداوند است. خدا انسان شناس است و حق انتخاب هم با اوست، امام عالم و معصوم است، نصب الهی و مدیریت بالایی دارد و بهترین کسی است که جامعه را در مسیر دین مدیریت می کند.

خبرگزاری شبستان: حجت الاسلام مهدی یوسفیان، استاد مرکز تخصصی مهدویت در برنامه “منتظران” رادیو معارف که یک دوره آموزش رادیویی معارف مهدوی است، به ویژگی های امام عصر(ع) می پردازد.

“طبق عقیده شیعه بایدر در هر زمانی حجت خدا وجود داشته باشد او واسطه بین خدا و مردم و هدایت و راهبری مردم است. یکی از شئون امام رهبری و مدیریت اجتماعی جامعه است البته باید گفت که مدیریت اجتماعی یکی از وظایف امام است و اصلی ترین وظیفه او هدایت و راهبری مردم به سمت تعالی و سعادت می باشد.

ما شیعیان برخلاف اهل سنت برای امام ویژگی های خاصی قائلیم. نخستین ویژگی این است که امام باید دارای علم بلند و والایی باشد، علم الهی یعنی علمی که بشری و از تعالیم انسان ها نیست. همچنین برخواسته از مدرسه و مکتب نیست.

سوالی که درحال حاضر مطرح است این است که چرا امام باید علم کامل به دین داشته باشد، تفسیر آیات را بلد باشد، احاطه کامل به سنت پیامبر داشته باشد، علتش این است که امام بعد از پیامبر وظیفه تبیین دین و راهنمایی مردم در مسیر دین را به عهده دارد بنابراین باید پاسخ گوی سوالات باشد، اگر شبهه ای وارد می شود باید پاسخگو باشد کسی می تواند چنین کارهایی را بکند که علم کامل به تعالیم اسلام داشته باشد.

امام علی(ع) در حدیثی می فرمایند: امام آگاه ترین به مردم، به مقررات خدا به حلال و حرام و احکام خدا، به اوامر و نواهی است، اگر امام علم لازم و کافی را نداشته باشد، نمی تواند مردم را راهنمایی کند. امامی که اگر به او رجوع کنیم و سوالی را بپرسیم بگوید نمی دانم یا شاید اینطور شود بعد بگوید من اشتباه کردم. آیا این امام می تواند رهبر خوبی برای جامعه باشد.

بسیاری از مردم دچار شبهات فکری هستند و می خواهند اینها را در سایه تعالیم دین اسلام پاسخ بگیرند آیا امام می تواند بگوید من پاسخ اینها را بلد نیستم پس مردم باید به چه کسی مراجعه کنند، بنابراین جانشین رسول خدا باید علم کامل به همه تعالیم دین و آیات قران کریم داشته باشد.

ویژگی دوم برای امام این است که امام باید معصوم و واجد عصمت باشد به این معنی که خدا به یک انسان یک ملکه می دهد یک قدرت و توانی می دهد که با توجه به قدرتی که خدا به او داده در زندگی اختیاری دچار لغزش و اشتباه نمی شود همیشه کار خوب و صحیح را انتخاب می کند حتی سهوا هم دچار اشتباه نمی شود.

دلایل متعدد از عقل و نقل داریم که امام دچار اشتباه نمی شود. ما معتقد هستیم امام کسی است که راهبری ما را به عهده دارد اولا باید دین را از تحریف حفظ کند و متناسب با نیاز ما در اختیار ما بگذارد راه و رسم دینداری را به ما بیاموزد تا ما متناسب با رفتار و گفتار امام در مسیر دین گام بر داریم.

اگر امام در فهمش از دین دچار لغزش، در بیانش دچار اشتباه و در رفتارش دچار گناه شود آیا می توانیم از این امام استفاده درست کنیم اگر به گمان اینکه امام مسیری را درست می رود تبعیت از آن کنیم بعد بفهمیم که اشتباه رفتیم می توان در مسیر تعالی گام برداشت.

بنابراین لازم است که امام از هر اشتباهی منزه و به دور باشد و رفتار و گفتار او عین دین باشد تا ما بتوانیم بر اساس آن در مسیر دین گام بردایم.

در سوره بقره آیه 124 خدا داستان حضرت ابراهیم را بیان می کند ایشان دچار امتحانات متعددی شد و از همه آنها نیز سربلند بیرون آمد خدا می فرماید: من تو را به مقام امامت انتخاب کردم. تا به حال رسول و نبی بودی من مقام دیگری را به تو می دهم به نام امامت. حضرت ابراهیم وقتی مقام امام را دید برای فرزندانش هم آن را خواست که خدا فرمود همانطور که نبوت و رسالت به انسان گنهکار نمی رسد امامت هم به انسان گنهکار نمی رسد.

به تعبیر قرآن یکی از انسان هایی که ظالم شمرده می شود کسی است که دچار گناه شود ولو در قطعه ای از زندگیش باشد خداوند در این آیه به صورت مطلق می گوید که عهد امامت به انسان ظالم نمی رسد.

چند نکته را از این آیه در می یابیم، اینکه امامت یک عهد الهی است نه یک مقام دنیوی، امامت به انسان ظالم نمی رسد، امام باید معصوم و از هر خطا و اشتباهی منزه باشد.

ما معتقد هستیم امام باید از طرف خدا نصب شود یک دلیل همین دلیلی است که از آیه استفاده کردیم خدا به حضرت ابراهیم می فرماید من تو را به مقام امامت برگزیدم، این عهد من است و به انسان ظالم نمی رسد بنابراین کسی که می خواهد صاحب این عهد شود باید از طرف من منصوب شود.

دلیل دیگر اینکه امام باید عالم و معصوم باشد و اطلاعات کامل پیرامون دین داشته باشد، آیا ما انسان ها می توانیم بفهمیم چه کسی علم کامل دارد و حتی در تنهایی خود دچار لغزش نمی شود، ما توانایی شناخت چنین فردی را نداریم تنها کسی که علم کامل دارد و می داند که افراد چه ویژگی هایی دارند خداست، او همه انسان ها را می شناسد و به روحیات همه آشناست بنابراین تنها کسی که می تواند امام حق را انتخاب کند خداست چون او انسان شناس است پس حق انتخاب هم با اوست.

خداوند در قرآن بارها اشاره می کند که حاکم مطلق خداست. بنابراین همه باید از خدا اطاعت کنیم. پس اگر کسی که بخواهد بر ما امر و نهی کند و از کسی اطاعت کنیم باید خدا اجازه دهد و خدا بگوید در ادامه اطاعت من از این شخص هم اطاعت کنید.

امام عالم است، معصوم است نصب الهی دارد، مدیریت بالایی دارد و بهترین کسی است که جامعه را در مسیر دین مدیریت می کند. امام رضا(ع) در روایتی مقام امامت را توضیح می دهند در بخشی دارد. که مردم می توانن دمنزلت امامت را درک کنند. حضرت می گویند امامت مقامش خیلی بالاتر و شانش خیلی بزرگ تر است مقامی است که خدا بعد از نبوت به حضرت ابراهیم داد، چنین مقام بلندی نسیب هر کسی نمی تواند بشود.”