با سلام و احترام خدمت شما ، آنچه در این مورد از کلام امام نقل شده ، ناقص است ، متن کلام حضرت امام در این باره این چنین است:«دانشگاه و حوزه هاى علمیه و روحانیون مى توانند دو مرکز باشند براى تمام ترقیات و تمام پیشرفتهاى کشور. و مى توانند دو مرکز باشند براى تمام انحرافات و تمام انحطاطات. از دانشگاه هست که اشخاص متفکر متعهد بیرون مى آید. اگر دانشگاه ، دانشگاه باشد، اگر دانشگاه واقعاً دانشگاه باشد و دانشگاه اسلامى باشد؛ یعنى در کنار تحصیلات متحقَّق در آنجا، تهذیب هم باشد، تعهد هم باشد، یک کشورى را اینها مى توانند به سعادت برسانند. و اگر حوزه هاى علمیه مُهذَّب باشند و متعهد باشند، یک کشور را مى توانند نجات بدهند. علمِ تنها اگر ضرر نداشته باشد، فایده ندارد. تمام این، وقتى ما به یک نظر وسیعى به همه دنیا و به همه دانشگاههایى که در دنیا هست بیندازیم، تمام این مصیبتها که براى بشر پیش آمده است ریشه اش از دانشگاه بوده. ریشه اش از این تخصصهاى دانشگاهى بوده. این همه ابزار فناى انسان و این همه پیشرفتهایى که به خیال خودشان در ابزار جنگى دارند، اساسش از دانشمندانى بوده است که از دانشگاه بیرون آمده اند. دانشگاهى که در کنار او اخلاق نبوده است، در کنار او تهذیب نبوده است. و تمام فسادهایى که در یک ملتى یا ملت ها پیدا شده است از حوزه هاى علمیه اى بوده است که متعهد به دستورات اسلامى نبوده اند. تمام این ادیانى که ساخته شده است از دانشمندان و علما سرچشمه گرفته است. علمى که پَهْلوىِ او اخلاق و تعهد اسلامى نبوده است، تهذیب نبوده است، دنیا را دانشگاه به فساد کشانده است. و دنیا را دانشگاه مى تواند به صلاح بکشد. دانشگاههاى سرتاسر جهان اگر موازین انسانى را، اخلاق انسانى را، آنچه که در فطرت انسان است، در کنار تعلیم و تعلّم قرار بدهند، یک عالَم، عالَم نور مى شود. و اگر تخصصها و علمها منفصل باشد از اخلاق، منفصل باشد از تهذیب، منفصل باشد از انسان آگاه، انسان متعهد، این همه مصیبتهایى که در دنیا پیدا شده است از همان متفکرین و متخصصین دانشگاهها بوده. این دو مرکز- که مرکز علم است- هم مى تواند مرکز تمام گرفتاریهاى بشر باشد و هم مى تواند مرکز تمام ترقیات معنوى و مادى بشر باشد. علم و عمل، علم و تعهد به منزله دو بال هستند که با هم مى توانند به مراتب ترقى و تعالى برسند.( صحیفه امام ، ج13، ص 412-413)