آیات عظام امام، بهجت، تبریزی و نوری: اگر یکی از مهمان‌ها بفهمد، لازم نیست به دیگران خبر دهد. ولی چنانچه طوری با آنان معاشرت دارد که می داند به واسطه نگفتن خود او هم نجس می شود، باید بعد از غذا به آنان بگوید.[ توضیح المسائل مراجع، م 145.]

آیت‌الله وحید: لازم نیست به دیگران خبر دهد، ولی چنانچه طوری با آنان معاشرت دارد که به واسطه نجس بودن آنان خود او مثلاً مبتلا به اکل وشرب نجس شود، باید بعد از غذا به آنان بگوید.[ وحید، توضیح المسائل، م 146.]

آیت‌الله سیستانی: لازم نیست به دیگران خبر دهد، مگر آنکه با آنها به گونه‌ای معاشرت داشته باشد که اگر به آنها نگوید، لوازم منزل خودش نجس خواهد شد و به سبب نجس بودن آنها، خود او مبتلا به خوردن یا آشامیدن چیز نجس می‌شود یا موجب می‌شود با آب نجس غسل کرده یا وضو بگیرد و با همان وضو و غسل نماز واجبش را بخواند. در این صورت باید بعد از غذا به آنان بگوید.[ سیستانی، توضیح المسائل، ج1، م 147 و 149.]

آیت‌الله فاضل: لازم نیست به دیگران خبر دهد.[ فاضل،‌ توضیح المسائل، م 149 و استفتاءات، ج1، س 1377.]

آیت‌الله صافی: لازم نیست به دیگران خبر دهد. ولی چنانچه طوری با آنان معاشرت دارد که ممکن است به‌واسطه نجس بودن آنان خود او هم نجس شود، یا بعد از غذا به آنان بگوید یا خودش به وظیفه شخصی خود عمل کند.[ صافی، توضیح المسائل، م 146.]

آیت‌الله مکارم: لازم نیست به دیگران بگوید فقط خودش باید اجتناب کند، مگر این که با او معاشرت داشته باشند که برای جلوگیری از آلودگی خودش می تواند بعد از غذا خوردن به آنها بگوید، تا دست و دهان خود را آب بکشند.[ مکارم، توضیح المسائل، م 157.]