آیات عظام امام، خامنه‌ای، بهجت و تبریزی:‌ بیدار کردن آنها جایز است.[ امام، استفتاءات، ج 1، امر به معروف، س 16؛ خامنه‌ای، اجوبه، س 723؛ بهجت، استفتاءات، وقت نماز، س 9 وامر به معروف، س 461؛ تبریزی، استفتاءات، س 415.]

آیات عظام مکارم، فاضل و صافی: اگر آنها رضایت داشته باشند، آنها را بیدار کنید و همچنین اگر می‌دانید ادامه این وضع باعث سهل انگاری و بی اعتنایی آنها در امر نماز می‌شود، از باب نهی از منکر و با وجود شرایط آن، لازم است آنها را بیدار کنید و در غیر این دو صورت بیدار کردن لازم نیست.[ صافی، 300 پرسش، ج 2، س 102 و سایت، استفتاءات امر به معروف؛ فاضل، استفتاءات، ج1، س 527 و ج2، س 241؛ مکارم، استفتاءات، ج 2، س 417 و 418.]

آیت‌الله سیستانی: اگر بیدار کردن مقتضای تربیت دینی باشد و بیدار نشدن افراد خانواده بر اثر اهمال باشد بیدار کردن ضروری می‌شود.[ سیستانی، سایت، پرسشها و پاسخها. ]

تبصره. واجب یعنی کاری که انجام آن از نظر شرعی الزامی است ولی جایز یعنی کاری که از نظر شرعی می‌توان آن را انجام داد ولی الزامی و اجباری نیست.