یادداشتی به قلم عضو هیئت علمی پژوهشکده مهدویت؛ ا

امنیت در عصر ظهور، تبلور حقیقت خلافت انسان بر زمین



در حوزه مهدویت، امنیت یکی از مهمترین و پایه‌ای‌ترین ویژگی­های حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) است، به گونه­ای که در آیات و روایات فراوانی از آن به عنوان رکن بنیادین حاکمیت حضرت یاد شده است.

خبرگزاری شبستان: حجت الاسلام خدامراد سلیمیان، عضو هیئت علمی پژوهشکده مهدویت و نویسنده مجموعه 4 جلدی درسنامه مهدویت در یادداشتی پیرامون “امنیت در عصر ظهور، تبلور حقیقت خلافت انسان بر زمین” آورده است:

یکی از ویژگی‌های جامعه بشری از آغاز تاکنون ناامنی، اضطراب و نگرانی بوده و هست. این نگرانی و ناامنی همواره چهره‌های گوناگونی به خود گرفته است. زمانی در ساده‌ترین صورت از درندگان و حیوانات وحشی بود که با پناه‌بردن به غارها و یا ساخت پناهگاه به امنیت می‌رسید و زمانی در پیچیده‌ترین نوع خود و آن هم ترس از هم‌نوع، یعنی دیگر انسان‌ها بوده و است که جلوگیری از آن بسی دشوار‌تر و گاهی ناشدنی می‌نماید. و البته این نگرانی در نوع دوم رفته رفته گسترده‌تر شده، می‌رود تا بر همه انسان‌ها و همة شئون زندگی آنها چیره شود. به گونه‌ای که امروزه ناامنی جزئی از زندگی همه انسان‌ها شده است.

عوامل فراوانی سبب ناامنی می‌شوند که برخی از مهم‌ترین آنها از این قرارند:

1. دورشدن از آفریدگار هستی به عنوان پایه همه امنیت‌ها، از معنویت و باورهای دینی به‌ویژه باور به رستاخیز و کیفر کارها

2. تهیدستی به خاطر گسترش تبعیض و فاصله طبقاتی و رواج بی‌عدالتی، فزون‌خواهی و رفاه‌زدگی

3. شیوع فحشا و هرزگی به‌ویژه در دوران امروز با گسترش رسانه‌های جمعی

4. سستی دستگاه‌های حاکمه در برپایی امنیت

در حوزه مباحث مهدویت امنیت یکی از مهمترین و پایه‌ای‌ترین ویژگی­های حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) است به گونه­ای که در آیات و روایات فراوانی از آن به عنوان رکن بنیادین حاکمیت حضرت یاد شده است.

این آرمان و هدف به گونه‌ای دارای ارزش است که همة اهداف و برنامه‌های منجی قائم با آن پیوند و بستگی دارد، و در صورت پدیدارشدن “امنیت” است که اهداف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، فکری و اخلاقی در سطح گسترده جامه عمل به خود می‌پوشند.

در حقیقت پیوند میان عدالت و امنیت پیوندی دو سویه است؛ امنیت کمک می‌کند تا راه برای اجرای عدالت هموار شود و در جامعة بر پایة عدالت، امنیت را به ارمغان می‌آورد.

البته ارزش امنیت آنگاه به روشنی دریافت می‌شود که بدانیم جامعه انسانی پیش از آن و در آستانة آن انقلاب بزرگ در نهایت ناامنی زندگی می‌گذراند. زندگی پرهرج و مرجی که حیات انسانی را از بنیان تهدید می‌کند. که در حکومت جهانی آن حضرت به امنیت دگرگون خواهد شد.

پیامبر اکرم(ص) در روایتی به شکل گسترده‌ فراوانی ناامنی و بی‌عدالتی پیش از ظهور را چنین بیان فرموده‌ است: مهدی این امت از ماست. هنگامی در دنیا هرج و مرج شده و آشوب‌ها آشکار شود و راه‌ها مورد راهزنی قرار گرفته و بعضی از مردم به بعض دیگر تهاجم کنند و بزرگ به کوچک رحم نکند و کوچک‌تر احترام بزرگ‌تر را نگه ندارد، در چنین زمانی مهدی ما که نهمین امام از صلب حسین است؛ برج و باورهای گمراهی و قلب‌های قفل شده را فتح می‌کند و در آخرالزمان به‌خاطر دین قیام می‌کند؛ همان‌‌گونه که من در اول زمان، بدین قیام مبادرت کردم. او زمینی را که از جور پر شده، از عدل و داد، پر و سرشار می‌سازد.

همة ویژگی‌های حکومت عدل جهانی مهدوی سبب می‌شود تا انسان‌ها به بهترین وجه ممکن به صورت همدل و همزبان با هم زندگی کنند.

اگرچه در برخی روایات که نیازمند درنگ‌های جدّی است از زیست برخی حیوانات وحشی در کنار همدیگر سخن به میان است که ضمن عدم اعتبار لازم این روایات و نقل بیشتر آنها از منابع اهل سنت و برخی اسرائیلیات، توجه به این نکته بایسته است که هرگز چنین ارتباطی میان حیوانات مصداق ظلم نیست تا در حکومت مهدوی اقتضای عدل، آن را منتفی سازد.

از آنجایی که نظام اکنون آفرینش، نظام احسن است این دگرگونی چندان وجهی ندارد ضمن اینکه در برخی روایات سخن از معدود حیوانات درنده برده شده است؛ این درحالی است که میلیاردها گونه حیوانی و جانوری در دریا و خشکی است که بقای آنها به خوردن انواع دیگر بستگی دارد.

افزون بر همه اینها در برخی روایات از بهره‌مندی انسان در آن دوران از گوشت لذیذ پرندگان و چرندگان و ماهیان سخن به میان آمده است که اگر بنا باشد کشتن حیوانات مصداق بی‌عدالتی باشد این موارد را نیز شامل می‌شود.

سوکمندانه امروزه بدون درنگ در این گونه سخنان و توجه به منابع اصلی به‌دور از هرگونه تحلیلی و القای این گونه سخنان، بحث‌های فراوانی را به دنبال داشته است.

سخن آخر

در پرتو فراگیرشدن امنیت به صورت کامل است که گسترش عمران و آبادانی سرزمین‌ها و به دنبال آن پدیدآمدن رفاه عمومی، گسترش و تعمیق صفا و صمیمیّت و برقراری پیوند دوستی خالصانه دست خواهد داد. گویی در پایان عمر دنیا جلوه‌ای از زندگی دل انگیز بهشتی که در سرای آخرت نصیب پارسایان خواهد شد، در این جهان به نمایش گذاشته می‌شود.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

پایان پیام/