انتخاب پدر و مادر

حکمتهای الهی بسیار فراتر از فهم و گمان است .
تمامی زوایای خلقت اولیه انسان که تعابیری از آن در روایات مربوط به عالم ذر قابل استنباط است ، بر ما روشن نیست .
همه مسائل این عالم مانند امتحان برای افراد مطرح است . مواجهه و پاسخ انسان در این بین اهمیت دارد . کشف سوابق غیر مفید از فرآیندهای سابق بعید است مفید برای هدف گذاری مختارانه آینده نگری انسان باشد . اگر چه زندگی انسان و تمام موجودات را به استناد برداشت یا مضامین برخی روایات مستند به اختیار نموده اند. اعتماد به حکیم بودن خدای متعال در رسیدن انسان به هدف و کمال خلقت فقط اقتضای دانستن تکلیف است . دانستن نحوه انتخاب پدر و مادر توسط خدای متعال یا حتی انتخاب آنها توسط خود شخص در عوالم قبل هیچ تاثیری در حکمت الهی مبنی بر رسیدن انسان به کمال مطلوب معارف دینی ندارد . اطمینان به حکمت متقن الهی برای پاسخ به چنین پرسشی مطلوب و مفید است. لذا باید انسان در تشخیص پر از ابهام و نقص خود تجدید نظر نموده و راه تعامل سازنده با ارحام یعنی سکوی ترقی و پیشرفت معنوی خود را پیدا نماید. گرفتار ماندن در امور گذشته مناسب نیست و یافتن تکالیف به کمال رسیدن سازنده و شایسته است .