انجام امربه معروف ونهی ازمنکروشهید شدن
۱۳۹۲/۱۰/۰۵
–
۳۲۵ بازدید
آیا شخصی که درحین انجام امربه معروف ونهی ازمنکرکشته شودشهیداست؟
پرسشگرگرامی با سلام و سپاس از ارتباطتان با این مرکز به توضیح زیر توجه کنید .
1. تعریف شهید در فقه اسلامی
کسی که در میدان جهاد و قبل از انقضای جنگ و در جنگ در رکاب پیامبر یا امام معصوم یا نایب خاصّ او کشته شده است، شهید است. همچنین هر کس در زمان غیبت به هنگام وجوب جهاد بر مسلمانان، در راه حفظ دین و دفاع از اسلام – نه جهات دیگر- در معرکه ٔ قتال (خطّ مقدّم جبهه) کشته شود، حکم شهید بر او جاری است؛ و در غیر این صورت حکم شهید را ندارد، هر چند ثواب شهید داشته باشد. احتیاج به غسل و تیمّم و کفن ندارد و با لباس خود دفن میشود. چنین کسانی غسل و کفن و حنوط نمیشوند، بلکه باید آنها را با همان لباسهایشان بعد از خواندن نماز میت دفن کنند. البته این حکم در باره ٔ کسانی است که در میدان جنگ کشته شده باشند، اما اگر به صورت مجروح او را از میدان جنگ خارج سازند و در بیمارستان یا غیر آن از دنیا برود، گرچه ثواب شهیدان را دارد ولی حکم فوق شامل حال آنها نمیشود . 1
2.کسانی که اجر شهید را دارند
شهید به معنای عام به کسی میگویند که در راه انجام وظیفه شرعی و عقلی خود کشته شده و شهید به معنای خاص کسی است که علاوه بر آن در جبهه نبرد نظامی با دشمنان اسلام و مسلمین کشته شده باشد. پس، کشته شدگان در راه حفظ دین، احکام شهید را دارند؛ ولی آنها که در راه دفاع از ناموس و اموال خود یا مسلمین کشته میشوند، هر چند ثواب شهید دارند، ولی احکام شهید را ندارند .
همه کسانی که عقیده حق داشته، در مسیر حقیقت گام بر میدارند و در همین راه از دنیا میروند در زمره شهدا هستند و اجرشان -نه حکم شان- مانند آنان است. در روایات آمده است 2 :
« کسی که در راه تحصیل علم از دنیا برود، شهید مرده است »
« اگر کسی با وضو بخوابد و مرگ او در خواب فرا رسد، نزد خداوند شهید است »
« هر کس بمیرد و حب آل محمد صلی الله علیه و اله در دلش باشد، شهید است »
2. با توجه به مطالب فوق شخصی که درحین انجام امربه معروف ونهی ازمنکرکشته می شود اجرشهید دارد و مطابق قانون بنیاد شهید در ایران افرادی که به تشخیص دادگاه صلاحیتدار در حال انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر توسط مرتکبان جرایم مشهود کشته میشوند شهید شمرده میشوند .
ر. ک ویکی پدیا
1. 1. آیة الله جوادی آملی، تفسیر موضوعی قرآن ج ۴ ( معاد در قرآن )
2. 2. سفینه البحار، شیخ عباس قمی، دارالاسوه، ج ۴ ، ص ۵۱۳ .