با سلام و احترام خدمت شما فرهیخته گرامی هر دو نظر در جای خود صحیح است با این توضیح که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در برپایی و شکل گیری حکومت و جامعه دینی تمامی تلاش خویش را به کار بستند و جامعه ای را بنا نهادند که ظرفیت و قابلیت ایستادگی و تنومندی را پیدا نمود ، اما صرف ظرفیت داشتن در تحقق آرمان های الهی کفایت نمی کند و در کنار آن استمرار و نیز لازم است و به تعبیر دیگر قرار گرفتن در مسیر درست تنها کافی نیست ، بلکه باید این مسیر را نیز طی نمود تا به مقصد رسید تعبیر « والذین معه » در آیه شریفه همراهی با ارزش ها و آموزه های ترسیم شده توسط ایشان چه در زمان حیات آن بزرگوار و چه پس از آن را دربرمی گیرد و اگر جامعه پس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله دچار انحراف شد به این دلیل بود که « معیت » و همراهی با ارزش ها و دستورات ایشان را رها نمود. گرچه آیه شریفه به استحکام و ایستادگی پیروان پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله اشاره نموده ، می فرماید » … مَثَلُهُمْ فى الانجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شطئَهُ فَئَازَرَهُ فَاستَغْلَظ فَاستَوَى عَلى سوقِهِ یُعْجِب الزُّرَّاعَ لِیَغِیظ بهِمُ الْکُفَّارَ…»«توصیف آنها در انجیل همانند زراعتى است که جوانه هاى خود را خارج ساخته ، سپس به تقویت آن پرداخته ، تا محکم شده ، و بر پاى خود ایستاده است ، و به قدرى نمو و رشد کرده که زارعان را به شگفتى وا مى دارد ! » اما این استحکام و ایستادگی نیازمند تداوم و استمرار است که ادامه همراهی و معیت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله و تحقق عنوان « والذین معه» پس از رحلت ایشان را نیز می طلبد که متأسفانه جامعه نبوی پس از رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله از تعالیم و دستورات ایشان در پذیرش ولایت امیر المؤمنین علیه السلام فاصله گرفت و معیت پیامبر را از دست داد و گرفتار انحراف گردید .از این رو خداوند هم دستور استقامت به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله داده است هم به همراهان ایشان و می فرماید :«فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَکَ» ( سوره هود ، آیه 112) از جمله « وعد الله الذین آمنوا و عملوا الصالحات منهم مغفرة و اجرا عظیما» در انتهای آیه شریفه نیز همین نکته را می توان استفاده نمود « بدیهى است اوصافى که در آغاز آیه گفته شد ایمان و عمل صالح در آن جمع بود ، بنابر این تکرار این دو وصف اشاره به تداوم آن است ، یعنى خداوند این وعده را تنها به آن گروه از یاران محمد (صلى الله علیه وآله وسلّم ) داده که در خط او باقى بمانند ، و ایمان و عمل صالح را تداوم بخشند ، و گرنه کسانى که یکروز در زمره دوستان و یاران او بودند ، و روز دیگر از او جدا شدند و راهى بر خلاف آن را در پیش گرفتند ، هرگز مشمول چنین وعده اى نیستند . تعبیر به منهم ( با توجه به این نکته که اصل در کلمه من در اینگونه موارد این است که براى تبعیض باشد ، و ظاهر آیه نیز همین معنى را مى رساند دلیل بر این است که یاران او به دو گروه تقسیم خواهند شد : گروهى به ایمان و عمل صالح ادامه مى دهند ، و مشمول رحمت واسعه حق و اجر عظیم مى شوند اما گروهى جدا شده و از این فیض بزرگ محروم خواهند شد.» ( تفسیر نمونه ، ج22، ص 118)