اهل سنت، امامان معصوم(علیهم السلام) را به عنوان امام، قبول ندارند. و فقط حضرت امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) را خلیفه ی چهارم می دانند. باید گفت تعدادی از آنان افضلیت خلفاء چهار گانه را برطبق ترتیب آنها می دانند (یعنی خلیفه اول، افضل از خلیفه ی دوم، و او افضل از خلیفه ی سوم و…) در نتیجه حضرت علی(علیه السلام)، در نظر این گروه از اهل سنت از لحاظ افضلیت در رتبه ی چهارم است. ولی عده ای نیز حضرت علی (علیه السلام) را در فضیلت، برتر از سایر خلفاء می دانند، اهل سنت امامان شیعه را معصوم و منصوب از جانب خداوند و پیامبر (صل الله علیه و آله)، نمی دانند. بر خلاف شیعه ی دوازده امامی، که اعتقاد دارد؛ امامانشان همه معصوم و منصوبِ از طرف خداوند حکیم می باشد. اهل سنت؛ محبت اهلبیت را لازم می دانند (غیر از ناصبی ها) و همین طور فضایل علمی امامان را قبول دارند و آنان را به عنوان عالمان بی بدیل می دانند، ولی در مورد علم آنها؛ برای آنان علم غیب، قائل نیستند و علم آنان را از سنخ علوم عموم مردم که با تحصیل به دست می آید؛ دانسته اند. و چنین می پندارند که شیعه در مورد امامان معصوم(علیهم السلام) غلوّ می کند. فضائل اهل بیت (علیهم السلام) را خود اهل سنت، برای آن حضرات نقل نموده اند.