۱۳۹۳/۰۷/۲۰
–
۲۸۵۲ بازدید
اهل سنت در کجا نماز ظهر و عصر یا مغرب و عشا را با هم می خوانند؟
در عرفات نمازها را باهم می خوانند. «مسأله جمع بین الصلاتین» از مسائل مهم فقهی و حساس است که از طرف دانشمندان محقق شیعه مورد بحث و بررسی قرار گرفته است؛ زیرا برخی تصور میکنند که جمع بین دو نماز نوعی خواندن نماز در غیر وقت شرعی است. برای روشن شدن موضوع ابتدا نکاتی را یادآور میشویم: [1]1. همه گروههای اسلامی در این مسأله اتفاق نظر دارند که در «عرفات» میتوان هر دو نماز ظهر و عصر را در وقت ظهر، با هم و بدون فاصله ادا کرد، و در «مزدلفه» نیز جایز است نماز مغرب و عشا را در وقت عشا بجا آورد.
2. حنفیها میگویند: جمع بین نماز ظهر و عصر در یک وقت، و نماز مغرب و عشا در یک وقت، تنها در همان دو مورد «عرفه» و «مزدلفه» جایز است و در سایر موارد، جایز نیست.
3. حنبلیها، مالکیها و شافعیها میگویند: جمع بین نماز ظهر و عصر و یا جمع میان نماز مغرب و عشا در یک وقت خاص، علاه بر دو مورد یاد شده، در حال سفر نیز جایز است. برخی از این گروهها، با هم خواندن دو نماز را در موارد اضطراری; مانند زمانی که باران ببارد و یا نمازگزار بیمار یا در هراس از دشمن باشد، جایز میدانند.[2]پی نوشت ها:
[1]. درباره جمع بین صلاتین رسالههای ارزندهای نوشته شده است، مانند: رسائل فقهیه نگارش علامه شرف الدین عاملی، و الجمع بین الصلاتین، نگارش نجم الدین عسکری، آنچه در اینجا میخوانید عصارهای از تحقیقات گذشتگان، به قلم آقای سید رضا حسینینسب در کتاب «شیعه پاسخ میدهد»، است.
[2]. با اقتباس از:«الفقه علی المذاهب الأربعه»، کتاب الصلاة، الجمع بین الصلاتین تقدیماً وتأخیراً.
2. حنفیها میگویند: جمع بین نماز ظهر و عصر در یک وقت، و نماز مغرب و عشا در یک وقت، تنها در همان دو مورد «عرفه» و «مزدلفه» جایز است و در سایر موارد، جایز نیست.
3. حنبلیها، مالکیها و شافعیها میگویند: جمع بین نماز ظهر و عصر و یا جمع میان نماز مغرب و عشا در یک وقت خاص، علاه بر دو مورد یاد شده، در حال سفر نیز جایز است. برخی از این گروهها، با هم خواندن دو نماز را در موارد اضطراری; مانند زمانی که باران ببارد و یا نمازگزار بیمار یا در هراس از دشمن باشد، جایز میدانند.[2]پی نوشت ها:
[1]. درباره جمع بین صلاتین رسالههای ارزندهای نوشته شده است، مانند: رسائل فقهیه نگارش علامه شرف الدین عاملی، و الجمع بین الصلاتین، نگارش نجم الدین عسکری، آنچه در اینجا میخوانید عصارهای از تحقیقات گذشتگان، به قلم آقای سید رضا حسینینسب در کتاب «شیعه پاسخ میدهد»، است.
[2]. با اقتباس از:«الفقه علی المذاهب الأربعه»، کتاب الصلاة، الجمع بین الصلاتین تقدیماً وتأخیراً.