سفارش به کار خیر ، هر نوع که باشد امری پسندیده و خوبست. اگر کسی سنت حسنه ای بر پا سازد مادامی که آن سنت حسنه برپاست برای او نیز ثواب در نظر گرفته می شود. خدای متعال خزانه لطف و مرحمت و کرم است .انجام هر عمل خیر ، مستوجب پاداش الهی است .دارایی شخص شامل هر موجودی از مادیات و امور معنوی است . همانگونه که اشتباه است اگر تصور شود ، پرداخت صدقه یعنی از بین بردن موجودی یا غرامت و خسارت رساندن به دارایی است ، هدیه نمودن ثواب هم به عبارت صحیح افزودن ثواب است .لذا هدیه نمودن ِ پاداش یک عمل خیر ،از مصادیق خیر و مستوجب پاداش است . آنچه از روایات معصومین علیهم السلام مستفاد است در اینگونه موارد افزایش ثواب برای شخص اهدا کننده حاصل میشود . بطور نمونه اگر شخصی دو رکعت نماز مستحبی انجام دهد ،ثوابش را به تمام اهل ایمان هدیه نماید ،علاوه بر پاداش انجام دو رکعتی که خوانده است ،پاداشی معادل هدیه دادن پاداش انجامش به تعداد تمام اهل ایمان نیز نصیبش میشود.هدیه اعمال به خاندان عصمت و طهارت علیهم صلوات الله ، هم ازین موارد است علاوه بر آنکه این خاندان ، هیچ لطف و خدمتی را بدون پاسخ نمیگزارند و عموم اهل ایمان برای قبول اعمال و زیاد نمودن ثواب اعمال ، با چنین نیتی پاداش عمل صالحشان را هدیه میدهند .
هدیه دادن خود یک عمل مستحبى است و ثواب جداگانه دارد و وقتى به پیامبر و ائمه (علیهم السلام) هدیه تقدیم شود، خداوند به احترام و عظمت آنان ثواب ویژه اى به شخص هدیه دهنده عنایت مى کند همان گونه که اگر کسى در راه خدا قرضى بدهد، چند برابر، از خدا مى گیرد. از طرفى ائمه (علیهم السلام) مجراى فیض الهى اند و ریزش رحمت و فزونى ثواب به سبب برکات وجودى آنان فزونى مى یابد.
امیرالمؤمنین على علیه السلام مى فرماید: «در دعا ابتدا بر اهل بیت علیهم السلام صلوات بفرستید تا در اثر ریزش رحمت الهى، به شما هم رحمت برسد. »
( نهج البلاغه، حکمت 30 نقل از کتاب تفسیر موضوعى، آیةاللَّه جوادى آملى، ج 8)
در نتیجه هدیه صلوات و ختم قرآن به ارواح پاک آنان، موجب فزونى رحمت و افزایش فیض الهى است شخصى به نام على بن مغیره خدمت امام موسى بن جعفر علیه ما السلام عرض کرد: در ماه رمضان چند بار قرآن را ختم مى کنم؛ روز عید فطر که فرا مى رسد، یکى از آنها را به پیامبر صلى الله علیه وآله یکى را به حضرت على (علیه السلام)، یکى را به حضرت فاطمه(علیها السلام) و بقیه را به سایر امامان علیهم السلام – تا برسد به شما – اهدا مى کنم. در برابر این عمل چه پاداشى براى من است؟ امام هفتم علیه السلام فرمود: پاداش تو آن است که در روز قیامت با آن بزرگواران خواهى بود. عرض کردم: اللَّه اکبر! آیا چنین پاداشى براى من است؟ حضرت سه مرتبه فرمود: آرى».
(بحارالانوار، ج 98، ص 5، المکتبه الاسلامیه)
در مورد انجام مستحبات به نیت دیگری اگر به صورت هدیه کردن ثواب باشد در تمام مستحبات جایز است و هیچ اشکالی ندارد .
(الغایة القصوى فی ترجمة العروة الوثقى، ج 2، ص 33. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج 1، ص 831، مسأله 1534) اما اگر به صورت نیابت باشد در برخی از مستحبات مثل زیارت قبر پیامبر و ائمه علیهم السلام ، حج یا عمره اشکالی ندارد( توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج 1، ص 831، مسأله 1534).
در کافى به سند خود از اسحاق بن عمار از امام موسى بن جعفر علیه السلام روایت کرده که گفت: از آن جناب از شخصى پرسیدم که حج و عمره اش را یا بعضى از طواف هایش به نیت بعضى از افراد خاندانش انجام مى دهد، در حالى که آن فرد از او غایب است و در شهرى دیگر قرار دارد، مى گوید: این را هم پرسیدم که: در این فرض آیا از ثواب عمل خودش چیزى کم مى شود یا نه؟ فرمود: این عمل هم به حساب خود او نوشته مى شود و هم به حساب آن فرد، علاوه بر این ثوابى هم به عنوان صله رحم به او مى دهند( الکافی، ج 4، ص 315، ترجمه المیزان، ج 19، ص 84).اما در مورد برخی دیگر مانند نماز و روزه طبق نظر برخی از فقها جایز نیست.( قمی، عباس ، الغایة القصوى فی ترجمة العروة الوثقى، ج 2، ص 342، مسأله 17.، منشورات صبح پیروزى، جاپ اول، قم ) در روایت است : کسی که ثواب نماز خود را چه واجب و چه مستحب برای رسول خدا صلی الله علیه و آله، امیرمؤمنان و اوصیای گرامی او قرار بدهد، خداوند ثواب نمازش را چند برابر می کند … و پیش از جدا شدن روح از بدنش به او می گویند: ای فلان! دلت خوش و چشمت روشن باد بدانچه خداوند متعال برای تو مهیا کرده است … .( صدرالاسلام همدانی، پیوند معنوی با ساحت قدس مهدوی، ص 225 (هدیه دادن پاداش اعمال نیک به حضرات معصومین علیهم السلام ، قبولی و ازدیاد پاداش اعمال می گردد و در حقیقت این کار مُهر تضمینی است بر قبولی عمل به شرط برخورداری از سایر شرایط. چه نیکو و پسندیده است که منتظران در غیبت امام خود، به آن حضرت ارادت ورزند و با دادن صدقه به قصد سلامتی آن حضرت و نیز اهدای پاداش اعمال پسندیده چه واجب و چه مستحب به آن عزیز غایب از نظر اعلام محبت کنند.
هدیه دادن خود یک عمل مستحبى است و ثواب جداگانه دارد و وقتى به پیامبر و ائمه (علیهم السلام) هدیه تقدیم شود، خداوند به احترام و عظمت آنان ثواب ویژه اى به شخص هدیه دهنده عنایت مى کند همان گونه که اگر کسى در راه خدا قرضى بدهد، چند برابر، از خدا مى گیرد. از طرفى ائمه (علیهم السلام) مجراى فیض الهى اند و ریزش رحمت و فزونى ثواب به سبب برکات وجودى آنان فزونى مى یابد.
امیرالمؤمنین على علیه السلام مى فرماید: «در دعا ابتدا بر اهل بیت علیهم السلام صلوات بفرستید تا در اثر ریزش رحمت الهى، به شما هم رحمت برسد. »
( نهج البلاغه، حکمت 30 نقل از کتاب تفسیر موضوعى، آیةاللَّه جوادى آملى، ج 8)
در نتیجه هدیه صلوات و ختم قرآن به ارواح پاک آنان، موجب فزونى رحمت و افزایش فیض الهى است شخصى به نام على بن مغیره خدمت امام موسى بن جعفر علیه ما السلام عرض کرد: در ماه رمضان چند بار قرآن را ختم مى کنم؛ روز عید فطر که فرا مى رسد، یکى از آنها را به پیامبر صلى الله علیه وآله یکى را به حضرت على (علیه السلام)، یکى را به حضرت فاطمه(علیها السلام) و بقیه را به سایر امامان علیهم السلام – تا برسد به شما – اهدا مى کنم. در برابر این عمل چه پاداشى براى من است؟ امام هفتم علیه السلام فرمود: پاداش تو آن است که در روز قیامت با آن بزرگواران خواهى بود. عرض کردم: اللَّه اکبر! آیا چنین پاداشى براى من است؟ حضرت سه مرتبه فرمود: آرى».
(بحارالانوار، ج 98، ص 5، المکتبه الاسلامیه)
در مورد انجام مستحبات به نیت دیگری اگر به صورت هدیه کردن ثواب باشد در تمام مستحبات جایز است و هیچ اشکالی ندارد .
(الغایة القصوى فی ترجمة العروة الوثقى، ج 2، ص 33. توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج 1، ص 831، مسأله 1534) اما اگر به صورت نیابت باشد در برخی از مستحبات مثل زیارت قبر پیامبر و ائمه علیهم السلام ، حج یا عمره اشکالی ندارد( توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج 1، ص 831، مسأله 1534).
در کافى به سند خود از اسحاق بن عمار از امام موسى بن جعفر علیه السلام روایت کرده که گفت: از آن جناب از شخصى پرسیدم که حج و عمره اش را یا بعضى از طواف هایش به نیت بعضى از افراد خاندانش انجام مى دهد، در حالى که آن فرد از او غایب است و در شهرى دیگر قرار دارد، مى گوید: این را هم پرسیدم که: در این فرض آیا از ثواب عمل خودش چیزى کم مى شود یا نه؟ فرمود: این عمل هم به حساب خود او نوشته مى شود و هم به حساب آن فرد، علاوه بر این ثوابى هم به عنوان صله رحم به او مى دهند( الکافی، ج 4، ص 315، ترجمه المیزان، ج 19، ص 84).اما در مورد برخی دیگر مانند نماز و روزه طبق نظر برخی از فقها جایز نیست.( قمی، عباس ، الغایة القصوى فی ترجمة العروة الوثقى، ج 2، ص 342، مسأله 17.، منشورات صبح پیروزى، جاپ اول، قم ) در روایت است : کسی که ثواب نماز خود را چه واجب و چه مستحب برای رسول خدا صلی الله علیه و آله، امیرمؤمنان و اوصیای گرامی او قرار بدهد، خداوند ثواب نمازش را چند برابر می کند … و پیش از جدا شدن روح از بدنش به او می گویند: ای فلان! دلت خوش و چشمت روشن باد بدانچه خداوند متعال برای تو مهیا کرده است … .( صدرالاسلام همدانی، پیوند معنوی با ساحت قدس مهدوی، ص 225 (هدیه دادن پاداش اعمال نیک به حضرات معصومین علیهم السلام ، قبولی و ازدیاد پاداش اعمال می گردد و در حقیقت این کار مُهر تضمینی است بر قبولی عمل به شرط برخورداری از سایر شرایط. چه نیکو و پسندیده است که منتظران در غیبت امام خود، به آن حضرت ارادت ورزند و با دادن صدقه به قصد سلامتی آن حضرت و نیز اهدای پاداش اعمال پسندیده چه واجب و چه مستحب به آن عزیز غایب از نظر اعلام محبت کنند.