خانه » همه » مذهبی » اگر خداوند بندگان را براى عبوديت آفريده، چرا گروهى راه كفر پيش مي گيرند؟

اگر خداوند بندگان را براى عبوديت آفريده، چرا گروهى راه كفر پيش مي گيرند؟

بنا برآيه 56، سوره ذاريات («وَ مَا خَلَقْت الجنَّ وَ الانس إِلا لِيَعْبُدُونِ») اگر خداوند بندگان را براى عبوديت آفريده است پس چرا گروهى راه كفر را پيش ‍ مى گيرند؟ آيا ممكن است اراده خداوند از هدفش تخلف پذيرد؟
 
كسانى كه اين ايراد را طرح كرده اند در حقيقت اراده تكوينى و تشريعى را با هم اشتباه گرفته اند، زيرا هدف عبادت اجبارى نبوده، بلكه عبادت و بندگى توأم با اراده و اختيار است، و در چنين زمينه اى هدف به صورت آماده كردن زمينه ها تجلى مى كند، فى المثل هنگامى كه گفته مى شود من اين مسجد را براى نماز خواندن مردم درست كرده ام، مفهومش اين است آن را آماده براى اين كار ساخته ام نه اينكه مردم را به اجبار به نماز وادارم، همچنين در موارد ديگر مانند ساختن مدرسه براى تحصيل و بيمارستان براى درمان و كتابخانه براى مطالعه.
 
به اين ترتيب خداوند اين انسان را آماده براى اطاعت و بندگى ساخته و هرگونه وسيله را اعم از عقل و عواطف و قواى مختلف را از درون و پيامبران و كتب آسمانى و برنامه هاى تشريعى را از بيرون براى آنها فراهم نموده است. مسلم است اين معنى در مؤمن و كافر يكسان است هر چند مؤمن از امكانات خود بهره بردارى نموده و كافر ننموده است. لذا در حديثى از امام صادق (عليه السلام) مى خوانيم كه وقتى از تفسير اين آيه (و ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون) از آن حضرت سؤال كردند، فرمود: خلقهم للعبادة؛ (آنها را براى عبوديت آفريده است). راوى مى گويد: سؤ ال كردم: خاصة ام عامة؟ (آيا گروه خاصى منظور است يا همه مردم؟) امام فرمود: عامة؛ (همه مردم ). و در حديث ديگرى از همان امام (عليه السلام ) نقل شده كه وقتى از تفسير اين آيه سؤ ال كردند فرمود: خلقهم ليامرهم بالعبادة : (آنها را آفريد تا دستور عبادت به آنها دهد).اشاره به اينكه هدف اجبار به عبادت و بندگى نبوده بلكه زمينه سازى براى آن بوده است، و اين در حق عموم مردم صادق مى باشد.
 
منبع:
تفسير نمونه، ج 22، ص397و398

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد