اگر دو تا خواستگار باشد یکی مؤمن و تندمزاج و دیگری غیر مؤمن و نرم خو، کدام ترجیح دارد؟

امر ازدواج یکی از مهم ترین مسائل بشری است که دقت و اهتمام ویژه ای را می طلبد.

اصول و مبانی و شرایطی که برای تحکیم خانواده لازم است بر دو قسم است:

1. اصولی و شرایطی که ریشه دینی دارد مثل اصالت خانوادگی[1]، تدین، صداقت و امانت و اهمیت به حلال و حرام و خلاصه شایستگی[2] و متخلق به اخلاق حسنه بودن و … .

قابل ذکر است که با یک یا چند جلسه نمی شود به شرایط مورد نظر پی برد و افراد را شناخت، زیرا افراد به ظاهر زیرک ولی شیادی هستند که نقاب ایمان و اخلاق به چهره زده اند و برای دختران مؤمن و عفیف دام هایی پهن کرده اند از این رو بهترین راه برای رهایی از این دام ها بهتر است در امور مهمه به ویژه ازدواج، تحقیقاتی عمیق و جدی نسبت به این افراد و زندگی شان در خانواده، محل کار، دوستان، همسایگان صورت بگیرد.

2. اصول و شرایطی که شخصی است:

هر کس می تواند برای خودش شرایطی شخصی داشته باشد؛ مثل نوع قیافه، طرز لباس پوشیدن، نوع معاشرت و … که البته در این زمینه نیز هر چه هماهنگی بیشتر باشد، تحکیم خانوادگی نیز بیشتر خواهد بود.

بنابر این با توجه به معیارهای ذکر شده (که به طور خلاصه و اجمال مطرح شد) به نظر می رسد بهترین راه برای انتخاب یکی از دو نفر این است که هر کدام از دو نفر را با این معیارها بسنجید و امتیاز بدهید و هر کدام دارای امتیاز بیشتری شد ظاهراً او برای همسری مناسب تر است، اما باید توجه داشت که در اسلام امتیاز هریک از کارهای خوب در یک سطح نیست مثلا نماز از اولویت خاصی برخوردار است که اگر کسی آن را ترک کند و دیگر سجایا را داشته باشد، سجایای دیگر او از امتیازی برخوردار نیست. داشتن ایمان و تقید به مسائل مذهبی و همچنین اخلاق نیکو که از آموزه های دین ماست از اهمیت بالاتری نسبت به سایر شرایط برخوردارند.   

تذکر: منظور از تندروی و افراط در کارها چیست؟ آیا اگر کسی در مقابل ترک واجبات و انجام محرمات حساسیت خرج دهد و احساس تکلیف نموده و امر به معروف و نهی از منکر کند او تندرو و مفرط است؟ این شخص کاری جز تکلیف و وظیفه انجام نداده است امروزه بعضی از ما به خاطر برخی ملاحظات عرفی و فامیلی و…(غیر شرعی) نسبت به بسیاری از واجبات از جمله أمر به معروف و نهی از منکر نه تنها بی تفاوت هستیم بلکه دیگران را به خاطر انجام این فریضه به تندروی و…متهم می کنیم بنابر این باید حدود شرع و واجبات و محرمات را شناخت که تجاوز از آن حد تندروی و افراط است.

اما این که تقاضای استخاره کردید تذکری پیرامون استخاره لازم است.

استخاره امر پسندیده ای است که در موقعش  باید از آن بهره گرفت ولی در تصمیم گیری ها رتبه اش بعد از مرحله اندیشه و مشورت است؛ یعنی در تصمیم گیری ها مرحله اول اندیشه است که شخص باید از عقل و فکر خودش بهره ببرد بعد استشاره؛ یعنی مشورت با افراد صاحب نظر و کسانی که صلاحیت مشورت را دارند و خیر خواه هستند اگر بعد از طی کردن این مراحل به نتیجه نرسید و متحیر ماند می تواند به استخاره روی آورد بنابر این آن چه که امروزه بعضی از عوام انجام می دهند مثلا برای بردن مریض به پزشک استخاره می کنند نه شرع این را تأیید می کند و نه عقل می پسندد از این رو شما نیز لازم است ابتداء به دو مرحله قبل از استخاره عمل کنید اگر به نتیجه نرسیدید استخاره کنید.