همه مراجع (به جز آيت الله سيستانى): اگر بين نماز، در دهان روزه دار اخلاط سر و سينه جمع شود بايد آن را با دستمال و مانند آن بگيرد يا از دهان خارج كند و اگر نمى تواند، در دهان نگه دارد و نماز را تمام كند. اگر اين هم ممكن نباشد بايد نماز را قطع كرده و اخلاط را از دهان خارج كند و بعد نماز را بخواند.
آيت اللّه سيستانى: فرو بردن اخلاط سر و سينه، تا به فضاى دهان نرسيده اشكال ندارد، ولى اگر داخل فضاى دهان شود، احتياط مستحب آن است كه آن را فرو نبرند و اگر فرو برد روزه را باطل نمى كند.
تبصره. در اين مسئله همه مراجع احتياط واجب دارند و مى توان به آيت اللّه سيستانى رجوع كرد.
پي نوشت:
توضيح المسائل، امام، م 1580؛ بهجت، م 1287؛ تبريزى، م 1589؛ فاضل، م 1658؛ نورى، م 1577؛ صافى، م 1589؛ مكارم، م 1341؛ خامنهاى، اجوبه الاستفتائات، س 799. فاضل، استفتاآت، ج 2، س 388؛ بهجت، استفتاآت، س 1341 و دفتر مراجع. سيستانى، توضيح المسائل، م 1560 و استفتائات، بخش روزه.