۱۳۹۳/۰۳/۱۸
–
۳۹۴۷ بازدید
سلام
در نماز میگوییم ایاک نعبد و ایاک نستعین در حالی که این جمله از زبان ما دروغ است چرا خداوند از ما تکرار آن را خواسته است
( یک جوابی که می دهند این است که بخاطر اثرات تلقین به این مساله مامور شده ایم آیا این حرف موید روایی دارد بطور کلی آیا در روایات داریم که تکرار لسانی بر قلب اثر می گذارد؟) به غیر از تلقین آیا علت دیگری هم هست؟
البته غیر از تلقین تعلیم هم هست خداوند به ما یاد می دهد که فقط از خدا کمک بخواهیم و فقط او را بپرستیم بر اساس انجه از روایات استفاده می شود سوره حمد بیان خداوند است که به انسان یاد می دهد چه بگوید و از خدا چه بخواهد و اینکه ایاک نعبد همان خلوص بندگی است و ایاک نستعین کمک خواستن از خدا برای بندگی است به عبارت دیگر،
اولا در مورد استفاده حصر از تقدیم مفعول اتفاق نظر وجود ندارد
ثانیا برخی روایات ایاک نعبد را به معنای نعبدک توضیح داده است و این تعبیر مفید حصر نیست
ثالثا این بیان خداوند است و انسان حسب الامر خداوند، ان را در نماز می خواند
رابعا خداوند در این سوره به انسان یاد می دهد چگونه باشد
خامسا می شود گفت این ایه بیانگر چگونگی ارتباط انسان با خداست
سادسا مفهوم این ایه در ایات دیگر قرآن بیان شده است
با توجه به توضیحات فوق:
1- گفتن ایاک نعبد و ایک نستعین دروغ محسوب نمی شود
2- تلقین در روایات نیامده است اما می شود استنباط کرد
3-گفتن ایاک نعبد و ایاک نستعین غیر از تلقین علل دیگری دارد. برای اطلاع بیشتر مراجعه شود به تفسیر المیزان/علامه طباطبایی/ج1 /تفسیر سوره حمد/
اولا در مورد استفاده حصر از تقدیم مفعول اتفاق نظر وجود ندارد
ثانیا برخی روایات ایاک نعبد را به معنای نعبدک توضیح داده است و این تعبیر مفید حصر نیست
ثالثا این بیان خداوند است و انسان حسب الامر خداوند، ان را در نماز می خواند
رابعا خداوند در این سوره به انسان یاد می دهد چگونه باشد
خامسا می شود گفت این ایه بیانگر چگونگی ارتباط انسان با خداست
سادسا مفهوم این ایه در ایات دیگر قرآن بیان شده است
با توجه به توضیحات فوق:
1- گفتن ایاک نعبد و ایک نستعین دروغ محسوب نمی شود
2- تلقین در روایات نیامده است اما می شود استنباط کرد
3-گفتن ایاک نعبد و ایاک نستعین غیر از تلقین علل دیگری دارد. برای اطلاع بیشتر مراجعه شود به تفسیر المیزان/علامه طباطبایی/ج1 /تفسیر سوره حمد/