پاسخ پرسش اول.
اولاً، نزول قرآن و چینش آیات آن دست بشر نبوده، لذا مقایسه قالب و محتوای آن با آثار بشری صحیح نیست.
ثانیاً، شما مثال و مصداقی ذکر نکرده اید تا بی ارتباطی بین آیات را نشان دهد.
ثالثاً، ممکن است آیه یا آیاتی برای کسی بی ارتباط باشد اما برای دیگری با ارتباط باشد. به هر حال باید دانست بین سوره ها و آیات ارتباط وجود دارد و این ارتباط در هدف، موضوع، مسأله، و یا … می باشد. تبیین این ارتباط را در تفاسیری مانند المیزان، نمونه و تسنیم به خوبی می توانید ببینید.
پاسخ پرسش دوم.
اولاً، ادعای مسلمانان بر این که این قرآن همان قرآنی است که بر پیامبر نازل شده بر اساس هدف نزول، و مبتنی بر آیات، روایات و اسناد تاریخی است.
ثانیاً، ممکن است در قرائت برخی کلمات محدود به خاطر بساطت خط و نبود نقطه و علائم در ابتدا اشکالی به وجود آمده باشد، اما در طول زمان توسط ائمه(ع) و مسلمانان اصلاح شده و اگر مواردی باشد با اصول، معیارها و ضوابطی قابل جمع یا اصلاح و یا اولویت است، لذا اشکال اساسی نبوده و نیست.
ثالثاً، در مورد قرائت باید دانست، وجود قرائتهای مختلف یک مسأله است و اعتبار آنها مسأله ی دیگر.
آنچه با تواتر و سینه به سینه از صدر اسلام نقل شده و بر اساس اصول، معیارها و ملاکهای تشخیص قرائت صحیح و معتبر که در علوم قرآن توضیح داده شده، معتبر است، قرائت حفص از عاصم می باشد.
نتیجه این که می توانیم بگوییم این قرآنی که دست ماست، در قرآنیت همان قرآنی است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. گر چه در قرائت برخی کلمات تفاوت و اختلاف باشد که بر اثر بساطت خط، و نقطه و علائم نداشتن آن در کتابت اتفاق افتاده است. و آن هم با اصول، معیارها و ملاکهای تشخیص قرائت صحیح و معتبر برای اهل قرآن قابل حل است.
جهت اطلاع بیشتر ر. ک:
– التمهید فی علوم القرآن(یا ترجمه آن)، اثر استاد آیت الله محمد هادی معرفت(ره).
– درسنامه علوم قرآن، حسین جوان آراسته.