مفسران و عالمانی که در باب “جامعیت قرآن” بحث کرده و می کنند، در این مسئله اختلاف نظر دارند که آیا قرآن به تمام جزئیات مسائل و علوم جدید پرداخته، یا در این باره ساکت است؟
برخی برآن اند که قرآن – مانند یک دائرة المعارف علمی – در بردارنده و جامع تمام جزئیات مسائل علمی است.
گروهی در مقابل این نظریه معتقدند که قرآن کریم هیچ اشاره ای به مسائل و علوم تجربی و جدید ندارد.
گروه سوم بین این دو نظریه جمع کرده و نظریه ای معتدل ارائه کرده اند و می گویند: در حقیقت قرآن کتاب هدایت و ارشاد است و یک کتاب علمی تخصصی در شیمی، یا فیزیک یا علم نجوم نیست.
اگر در قرآن اشاره ای به مسائل علمی شده از باب تمثیل است برای هدفی که قرآن کریم به دنبال آن است. مانند آیه 125 سوره انعام: “آن کس را که خدا بخواهد هدایت کند، سینهاش را براى (پذیرش) اسلام، گشاده مى سازد و آن کس را که بخاطر اعمال خلافش بخواهد گمراه سازد، سینهاش را آن چنان تنگ مىکند که گویا مىخواهد به آسمان بالا برود این گونه خداوند پلیدى را بر افرادى که ایمان نمىآورند قرار مىدهد”!