جمهوری اسلای ایران به عنوان یک کشور مستقل همواره در تلاش است تا با همه کشورهای دنیا (به غیر از کشوری مثل رژیم صهیونیستی که اساسا نامشروع بوده و در خاک ملتی دیگر به وجود آمده است) ارتباط متقابل توام با احترام متقابل و رعایت عزت ، حکمت و مصلحت را داشته باشد و بر اساس همین مبنا ، کشور ما از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی غیر از اسرائیل و آفریقای جنوبی آن زمان ارتباط خود با تمامی کشورهای جهان حتی آمریکا را حفظ نمود و به تلاش در گسترش ارتباط با کشورهای دیگر دنیا نیز پرداخت . اما متاسفانه سیاست های استکباری برخی کشورها از جمله آمریکا باعث شد تا این روابط از هم گسسته شود و حتی در جریان رابطه با آمریکا ، این آمریکا بود که نخستین بار رابطه خود با کشور ما را قطع نمود و البته این قطع ارتباط هم ناشی از سیاست استکباری این کشور بود چرا که تصور می کرد با قطع رابطه با جمهوری اسلامی ایران ، کشور ما به دلیل وابستگی های فراوان سالهای قبل از انقلاب به این کشور ، به سرعت از هم فروخواهد پاشید و پس از اینکه متوجه شد ملت ایران با عزم و اراده خود اعتنایی به این قطع رابطه نکرده وبه سرعت عوارض ناشی از قطع ارتباط را جبران کردند و قطع ارتباط را به جای تهدید تلقی کردن به فرصتی برای پیشرفت تبدیل کردند، از در ادعای دوستی در آمده و بارها و بارها خواهان ارتباط مجدد با ایران شدند که این پیشنهاد ها به دلیل عدم صداقت در سخنانشان ، همواره از سوی مسئولان نظام جمهوری اسلامی رد شده است . همین مطلب در مورد سایر کشورهای دنیا نیز صادق است و هر کشوری که خواستار ارتباط با جمهوری اسلامی ایران باشد جمهوری اسلامی ایران از این ارتباط استقبال می کند و به همین دلیل کشور ما با اکثر کشورهای دنیا در ارتباط می باشد . اما اگر کشوری تلاش داشته باشد تا از ارتباط پلی برای ضربه زدن به منافع ملی کشور درست نماید طبیعتا کشور ما نمی تواند این رابطه خصمانه راتحمل نمایدو قطعا با آن برخورد صورت خواهد پذیرفت . با این حال و با تمامی دشمنی هایی که از سوی بسیاری از کشورهای غربی بر علیه ملت ایران صورت میگیرد باز هم نظام اسلامی از در مماشات وارد شده و بااین کشور ها ارتباط دارد و این ارتباطات به گونه ای شده است که امروزه حتی خودغربی ها حاضر به قطع ارتباطات با جمهوری اسلامی ایران نیستند چرا که به دلیل گره خوردن منافع بزرگترین شرکت های تجاری این کشورها با اموری همچون انرژی ایران ، هرگونه قطع رابطه با جمهوری اسلامی ایران ، بیش از هر چیز دامن خود آنها را خواهدگرفت و باعث فرو رفتن هر چه بیشتر خود در بحران اقتصادی خواهد شد .
در مورد انگلیس نیز باید بدانیم که این کشور از سالها قبل از انقلاب اسلامی با ملت ایران رابطه خصمانه داشته وهمواره در پی تسلط بر امور کشور و منابع آن و یا حداقل آسیب زدن به ملت ایران بود اما با توجه به پیشگامی دولت آمریکا در مبارزه با خواست های ملت ایران و نیز پنهانکاری های ناشی از روباه صفتی این کشور ، اقدامات خصمانه این کشور معمولا تحت الشعاع اقدامات خصمانه آمریکا قرار می گرفت . با این حال ملت ایران هرگز از دشمنی های این روباه پیر غافل نبوده و به دلیل همین سیاست های خصمانه این کشور نسبت به ملت ایران ، مردم حتی در سالهای گذشته نیز شعار مرگ بر انگلیس را به عنوان یکی از شعارهای محوری خود در راهپیمایی ها سر می دادند
با شدت یافتن دشمنی های این کشور با ملت ایران که بخشی از آنها عبارتند از حمایت از فتنه گران سال 88 ، قرار دادن بنگاههای رسمی سخن پراکنی خود همچون بی بی سی در اخیار دشمنان ملت ایران و حتی حضور مستقیم عوامل سفارتخانه این کشور در جریان آشوب های پس از انتخابات ، تهیه چندین قطعنامه ضد ایرانی بر علیه جمهوری اسلامی ایران ، اعمال تحریم های یکجانبه بر علیه جمهوری اسلامی ایران و همراهی با تحریم های آمریکا و … دیگر مجالی برای مماشات بیشتر با این روباه مکار نبوده و به همین دلیل طرح کاهش رابطه با دولت انگلیس در مجلس وقت به تصویب رسید . در این میان نکته مهمی که در مورد سفارت انگلستان باید بگوییم این است که جمهوری اسلامی ایران علیرغم تمامی خیانت هایی که دولت انگلستان در حق ملت ایران انجام داده است هرگز پیشگام تعطیلی سفارت انگلستان نبود و تنها اقدامی که در این زمینه صورت گرفت عبارت بود از کاهش سطح روابط میان ایران و انگلیس به دنبال اعمال تحریم دولت این کشور بر علیه بانک مرکزی ایران و این دولت انگلستان بود که اقدام به قطع یکجانبه روابط دیپلماتیک بر علیه کشور ما نمود و علاوه بر خارج کردن کارکنان خود از کشور ما، کارکنان سفارت کشور ما را نیز از این کشور بیرون کرد و در واقع این کشور با این اقدام خود اوج خصومت خود بر علیه ملت ایران را یک بار دیگر اثبات کرد و به همین دلیل برای بازگشایی این سفارتخانه لازم بود که دولت این کشور، گام هایی در راستای جبران بخشی از سوء نیت های خود بردارد. به نظر می رسد با توجه به تحولاتی سیاسی داخلی کشور و به دنبال آن تحولاتی که در سیاست خارجی اتفاق افتاد و نهایتا منجر به توافق هسته ای شد، گامهای برقراری ارتباط مجدد و بازگشایی سفارتخانه های دو کشور را فراهم نمود. البته امروزه بر اساس قانون مصوب مجلس روابط دو کشور در حد کاردار می باشد که ارتقاء آن به سطح سفیر نیاز به بررسی عملکرد دولت انگلیس دارد.
بنابراین بازگشایی سفارت انگلیس در ایران در راستای سیاست های کلی نظام و اصول قانون اساسی در روابط خارجی می باشد و بدیهی است که در صورت عملکرد سوء این سفارتخانه قطعا جمهوری اسلامی نیز برای اقدام متقابل آماده می باشد.