ممکن است برخی وقتی این حوادث را می بینند بگویند در نزدیکی زمان ظهور هستیم. در این مساله دو نکته وجود دارد. بحث امید که ما امید داریم امام را درک کنیم که اگر این طور باشد، خوب و پسندیده است و در متن روایات ما آمده که صبح و شام انتظار این امر را داشته باشید. اگر منظور این باشد که ما چقدر می توانیم امیدوار باشیم، خیلی خوب و سفارش شده ائمه است.

اما از این گذشته اگر بخواهیم تعیین وقت کنیم. یعنی بگوییم که من از زمان وقوع فرج اطلاع دارم و می دانم که در آینده نزدیک ظهور اتفاق می افتد، می رود به سمت توقیت و تعیین وقت کردن که در روایات ما تکذیب شده است.

شیخ طوسی از امام صادق(ع) نقل می کند که “اگر کسی برای تو تعیین وقت کرد. یعنی حتی حدودی از وقت را هم گفت. بزرگی طرف مقابل شما را نگیرد و او را تکذیب کنید، چون ما اهل بیت برای هیچ کس تعیین وقت نمی کنیم و هر کس حرف از وقت زد شما بگویید، دروغ می گوید.”

بنابراین اینکه بگوییم الان با این همه جنایت در جهان نهایت تا 50 سال دیگر امام زمان(ع) ظهور می کند، درست نیست. چراکه دورانی در تاریخ وجود دارد که ظلم ها بیشتر است و قرار نیست امام با ظلم بیاید. بلکه باید یاران و شرایط فراهم شود و امام زمان(ع) ظهور کنند.