ولایت مطلقه فقیه یک اصطلاح فقهی است که به حوزه اعمال ولایت و کسانی که تحت ولایت قرار دارند نظر دارد و محدودیت در این زمینه را انکار می کند. به عبارت دیگر این اصطلاح بیان می کند که، دامنه ولایت فقیه، محدود به عده خاصی مانند دیوانگان، سفیهان و … و تصرفات او محدود به اموری مانند (قضاوت و فتوا) نیست، بلکه همه افراد و همه احکام را در بر می گیرد. حضرت امام خمینی (ره) در مورد حدود ولایت و اختیارات فقیه در زمان غیبت فرموده اند: هر آنچه برای پیامبر (ص) و ائمه (ع) از جهت ولایت و رهبری شان ثابت است، عین همان امور برای فقیه هم ثابت است، اما دیگر اختیارات آنها که از این جهت نیست برای فقیه هم ثابت نیست، مثل اختیاراتی که به خاطر رسول خدا بودن و معصوم بودن دارد. لازم به تذکر است که تمام وظایف و تکالیفی که از ناحیه معصومین صادر می شود، مطابق با عقل و شرع است و هیچ گاه دستورات خلاف شرع و عقل نظیر خود کشی از پیامبر اکرم (ص) و ائمه (ع) صادر نمی شود.