1-این طلحه و زبیر بودند که با حضرت علی علیه السلام نساختند.
2- آنان جز به آنچه داشتند راضی نبودند . آنان از زمان خلیفه دوم به بعد و بخصوص در زمان عثمان بن عفان به ثروت های بسیار زیادی دست یافتند و حضرت علی ع همان اول اعلام کرد که هرکس ثروت باطلی به دست آورده باید به بیت المال برگرداند . آنان نمی توانستند زیر بار این نوع حکومت بروند و حضرت علی ع هم نمی توانست زیر بار آن حکومتی که آنان می خواستند برود . دو دیدگاه متضاد نمی توانند با هم بسازند .
3-داستان ابوسفیان با این داستان فرق می کند و فرقش این است که در آنجا از غنایم پس از تقسیم و دادن سهم رزمندگان ، پیامبر از سهمی که به خودش مربوط بود به ابو سفیان داد و ابوسفیان تازه تسلیم شده بود و در این موارد پیامبر می تواند از سهم خدا و پیامبر به هرکس خواست بدهد. طلحه و زبیر از علی علیه السلام درخواست ناحق داشتند و امام زیر بار ناحق نمی رود .
4-برای معاویه حق و باطل معنا ندارد ولی علی علیه السلام پیرو حق است و خلاف نمی کند .
5- علی علیه السلام نمی خواهد مثل دیگران حکومت کند بلکه می خواهد بر اساس حق و عدل حکومت کند . برای علی علیه السلام حکومت بر دیگران ارزشی ندارد مگر آنکه اقامه حق و عدل کند. او مثل ما نیست که به خاطر هواهای نفسانی برای به دست آوردن حکومت میلیاردها خرج کند .