دکتر جاسم حسین، نویسنده کتاب ‘تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم (عج)’ هدف از نگاشتن این کتاب را بررسی زمینه های تاریخی و محیطی امام دوازدهم می داند.

نویسنده در کتاب “تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(عج)” با تفکیک نگاه تاریخى از اعتقادى و اهمیت نگاه اعتقادى، به معرفى و بررسى مآخذ و منابع تاریخ عصر غیبت مى پردازد.

وى منابع را به سه بخش کتاب هایى که در خصوص غیبت نوشته شده است، کتاب هاى رجالى و کتاب هاى تاریخ عمومى تقسیم مى کند، آن گاه به بررسى هر بخش مى پردازد.

نویسنده در مقدمه کتاب خود با اشاره به آرزوی قیام حضرت مهدی(عج) در میان شیعیان، هدف از نگاشتن این کتاب را بررسی زمینه های تاریخی و محیطی امام دوازدهم می داند و چنین می گوید: “مطالعه حاضر می کوشد تا نقش این آمال را در غیبت آن حضرت بررسی کند و همچنین ارتقا و تکوین نهاد مخفی امامت را ریشه یابی و تاثیر آن را در زمان غیبت صغری بررسی کند.”

استفاده نویسنده از منابع قدیمی و کتاب هایی که کمتر مورد توجه قرار میگیرد بر غنای این کتاب افزوده است.

این کتاب در هفت فصل تنظیم شده که موضوع فصل اول آن نقش احادیث در غیبت امام دوازدهم است. در این فصل نویسنده می کوشد تا نخستین موارد استفاده واژه مهدی را به خواننده عرضه بدارد. از همین رو به سراغ قرآن و احادیث رفته و تحقیق جامعی در احادیث مربوط به حضرت مهدی(عج) چه در میان اهل تسنن و چه در میان فرقه شیعه مثل زیدیه و امامیه انجام داده است. در ادامه نویسنده به نقش سیاسی امام دوازدهم و علائم ظهوری که در احادیث بیان شده پرداخته است.

عنوان فصل دوم، نقش امامان در فعالیت های محققین و تاثیر آن بر تکامل تدریجی غیبت است. او در این فصل به نگرش امام صادق(ع) به نظام سیاسی جدید پرداخته و فعالیت های امامت را در عصر ایشان مورد ارزیابی قرار داده است.

فصل سوم در درباره غیبت و نحوه ولادت اوست. ای فصل بیشتر ناظر به انشعابات است که پس از شهادت امام حسن عسکری(ع) در میان پیروانش روی داد.

در فصل چهارم نویسنده، به تفسیر شیعیان از احادیثی را که در مورد چگونگی نصب امام بوده، عاملی برای انشقاق در پیروان امام حسن عسکری(ع) می داند و اولین فرقه را کسانی می داند که گمان کردند امام حسن عسکری علیه السلام از دنیا نرفته بلکه او در پس پرده غیبت است.

فصل پنجم به فعالیتهای دومین نایب امام اختصاص یافته است، این فصل به بیان شخصیت و فعالیت های نایب دوم امام زمان(عج) می پردازد.

فصل ششم هم نگاهی به دوران حسین بن روح نوبختی دارد. در این دوره سعی دارد کمی از انحرافات و گسیختگی های سازمان وقت بپردازد.

در آخرین فصل کتاب هم نویسنده به نگرش شیعه، چه علما و چه مردم، درباره غیبت کبری پرداخته است.

در بخشی از کتاب حاضر می‌خوانیم:

واژه مهدی (شخص هدایت شونده) همان معنی مهتدی را دارد. در عین حال بعنوان تجلیل در صدر اسلام در مورد افراد خاصی بکاررفته است، ‌از جمله در مورد قائم نیز استعمال شده است. نمونه‌های فراوانی را می توان یافت که نشان می‌‌دهد واژه مهدی در این دو مفهوم بکار رفته‌اند.

شایان ذکر است، “تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم(‌عج)” به قلم دکتر جاسم حسین و با ترجمه دکتر سیدمحمد تقی آیت‌الهی در چاپ چهارم خود با قیمت 28 هزار ریال توسط موسسه انتشارات امیرکبیر منتشر شده است.

پایان پیام/