روایت مورد سوال در مجامع روایی شیعه وارد نشده از نظر فقهی بالا بستن مو در صورتی که موجب جلب توجه نامحرم نباشد و در انظار عمومی حالت تبرج و آشکار کردن زینت محسوب نشود اشکالی ندارد.زنان متدین و مؤمن از این‌گونه کارها دوری می‌کنند.
در کتب اهل سنت دو حدیث به این مضمون وارد شده که در یکی آمده است چنین زنانی اهل جهنم اند و در روایتی آمده که آنان را لعنت کنید که مورد لعن خداوند هستند
ولی صحت این روایات به ویژه روایتی که در آن لعن آمده حتی از نظر اهل سنت نیز ثابت نیست ضمن آن که دو روایت یاد شده اشاره به ویژگی های خاصی در این زنان دارد همچون برهنگی ، تبرج و خود نمایی که این مجموعه مورد مذمت واقع شده .
این دو روایات را از منابع اهل سنت به همراه سند آن ذیلا می آوریم :
صِنْفانِ مِن أَهْلِ النارِ لم أَرَهُما بعدُ، قومٌ معهم سِیاطٌ کأَذْنابِ البَقَرِ یَضْرِبُون بها الناس وَنِساءٌ کاسیاتٌ عاریاتٌ مُمیلاتٌ مائِلاتٌ رُؤُوسُهُنَّ کَأَسنِمَةِ البُختِ المائِلَةِ لایَدخُلنَ الجَنَّةَ وَلایَجِدنَ ریحَها وَإنَّ رِیحَها لَیُوجَدُ مِن مَسیرَةِ کَذا وَکَذا؛ [. صحیح مسلم، ج3، ص1680، ح2128](در آینده) دو گروه از امت من که آنان را ندیده ام اهل آتش اند گروهی که با آنان تازیانه هایی مانند دم گاو است که با آنها مردم را می رنند و زنانى که در عین پوشیدگى برهنه اند (لباس هاى بدن نما و جوراب هاى نازک مى پوشند) هوسباز و دلفریب مى باشند، موهاى خود را طورى آرایش مى کنند که مانند کوهان شتر جلوه مى کند. اینان داخل بهشت نمى شوند و حتى بوى آن را استشمام نمى کنند، با این که بوى بهشت از راه بسیار دور شنیده مى شود.»
در روایت دیگری آمده است :
« سیکون فی آخر أمتی رجال یرکبون على السروج، کأشباه الرجال، ینـزلون على أبواب المساجد، نساؤهم کاسیات، عاریات على رؤوسهم کأسنمة البخت العجاف العنوهن فإنهنّ ملعونات. (الحاکم فی المستدرک (4/436) واللفظ له، وأحمد (2/223)، وابن حبان (13/64) رقم (5753)، والطبرانی فی المعجم الکبیر القسم الثانی من الجزء 13، رقم (156)، وفی الأوسط (10/154)، رقم (9327)، وفی الصغیر رقم (1125).
در امت آخر الزمان مردانی پیدا می‌شوند بر زین‌هایی مانند رحال شترها سوار هستند و جلو درب مساجد پیاده می‌شوند. زنانشان لباس بر تن دارند اما در واقع لختند روی سر آنها مانند کوهان شترِ لاغر اندام است بر آنان نفرین کنید، آنان نفرین شده هستند .