بهترین لباس در آخرالزمان

اگر انسان به دقت در خویش بنگرد می‌فهمد که در باطنش معایب و نواقصى است که آشکار شدنش چه بسا باعث رسوایى او است. این معایب، همان صفت‌های زشت نفسانی است که اهمیتش به مراتب بیشتر از عیب‌های ظاهرى و پوشاندنش واجب تر از آنها است.

به گزارش آینده روشن، فاطمه لاغری/اگر انسان به دقت در خویش بنگرد می‌فهمد که در باطنش معایب و نواقصى است که آشکار شدنش چه بسا باعث رسوایى او است. این معایب، همان صفت‌های زشت نفسانی است که اهمیتش به مراتب بیشتر از عیب‌های ظاهرى و پوشاندنش واجب تر از آنها است.

همان طور که براى پوشاندن معایب ظاهرى، لباسى مورد نیاز است، براى پوشاندن عیب‌های درونى نیز باید لباسى داشت و آن، همان لباس تقوا است که خداوند به آن امر نموده و فرموده:«یا بَنی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُواری سَوْآتِکُمْ وَ ریشاً وَ لِباسُ التَّقْوى ذلِکَ خَیْرٌ ذلِکَ مِنْ آیاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ؛ اى فرزندان آدم، براى شما جامه اى فرستادیم تا شرمگاهتان را بپوشد و نیز جامه زینت و جامه پرهیزگارى از هر جامه اى بهتر است. و این یکى از آیات خداست، باشد که پند گیرند».[۱]

تقوا عبارت است از یک نیروی معنوی و روحی که بر اثر ممارست و تمرین پدید آمده و به نوبه خود آثار، لوازم و نتایجی دارد که از آن جمله پرهیز از گناه را آسان می نماید؛[۲]اما باید دانست که تقوا، صرفاً یک نیروی بازدارنده از گناه نیست بلکه سبب پیشرفت و حرکت رو به جلو در آدمی می‌شود و به عبارت دیگر انسان را به یک شخص فعّال-و نه منفعل- تبدیل می سازد.

نکته‌ای که باید مدّ نظر باشد آن است که گرچه رعایت تقوا و بهره مندی از این عنصر، در زمان سایر ائمه اطهار(ع) مطرح بوده است امّا آنچه که اهمیّت این مسأله را در عصر غیبت دو چندان می‌کند، شرایط حساس و آسیب‌های فراوانی است که در این برهه از ناحیه شیطان و سپاه او، ما را تهدید می‌کند؛ به عنوان نمونه امام صادق (ع) از پدران بزرگوارشان از رسول خدا روایت می‌کند که فرمود: «مهدى (عج) از فرزندان من، اسم او اسم من و کنیه او کنیه من و از نظر خلقت و اخلاق، شبیه ترین مردم به من است؛ براى او غیبت و حیرتى است تا جایی که مردم از دینشان گمراه و منحرف می‌شوند»[۳]. به همین خاطر در عصر غیبت، سفارش بیشتری نسبت به رعایت تقوا شده است.

حال سؤال این است که یک منتظر چگونه می‌تواند در مسیر انتظار امام عصر(ع) در عصر غیبت از تقوا بهره گیرد. برای پاسخ به این پرسش خوب است که به نخستین آیات از سوره بقره، که توصیفی از متّقین است توجه کنیم که آمده است: «الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ وَ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ وَ بِالْآخِرَةِ هُمْ یُوقِنُونَ»[۴] و البته مصداق های غیبی که اهل تقوا بدان ایمان دارند در کلام معصومین(ع) این گونه بر شمرده شده است: بعث و نشور، قیام القائم و رجعت[۵] و در روایتی دیگر از غیب به حجت غائب(عج) تعبیر گردیده است.[۶]

با توجه به صفات متقین در این آیه و روایاتی که در این باره صادر گردیده است، انسان‌های باتقوا کسانی هستند که هم از نظر بینش و ایمان نسبت به مسأله ظهور امام، دارای درک روشن و صحیحی هستند و هم در مقام عمل، در پی زمینه‌سازی برای بر پایی آن امر عظیم می‌باشند، لذا با چنین اوصافی از متقین، می‌توان این گونه بیان داشت که این افراد هنگام مواجهه با فتنه‌ها و آزمایش‌ها، نه تنها از موضع ضعف و لغزش و سست شدن رفتار نمی‌کنند بلکه آن قدر محکم می‌باشند که حرکتی رو به جلو دارند.

حاصل آنکه منتظران حضرت (عج) با بهره‌گیری از چنین الگوهای قرآنی که به چنین مشخصه‌ها و صفاتی آراسته‌اند و هم چنین تدبّر و تعقل در سیمای آنان، می‌توانند زندگی منتظرانه خود را با سبکی قرآنی، تنظیم نمایند.

——————————————————————————–

. سوره اعراف/۲۶[۱]

. سیری در نهج البلاغه، استاد مرتضی مطهری، ص.۲۰۳[۲]

. سوره بقره/ ۳-۴. [۴]

. کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱ ، ص ۱۸.[۶]