– بهشت اخروى (جنه الخلد) جاودان و دائمى است. در آیات بسیارى بر جاودانه و دائمى بودن آن تأکید شده و این که کسى که وارد آن شود، هرگز خارج نخواهد شد (فرقان، آیه ى 15 / توبه، آیه ى 89 / هود، آیه ى 107 و فرقان، آیه ى 16).
– در بهشت اخروى، ابلیس و وسوسه هاى شیطانى هرگز راه ندارد.
– شیطان ورود اولی هم به بهشت نداشته چه رسد به اینکه شیطان برگشته باشد .
– ورود شیطان به شکل مار به بهشت از جمله مطالب نادرست و بی اساسی است که در تورات وکتاب عهدین است . چنین مطلبی از نظر منابع اسلامی خلاف حق و مطلب نادرست و بی پایه ای است . دکتر ویلیام میلر که او را به عنوان مفسر برجسته و تواناى انجیل (و به طور کلى عهدین) به شمار مى آورند، در کتاب خود تحت عنوان مسیحیت چیست چنین مى نویسد: شیطان به صورت مار داخل باغ شد و حوا را راضى کرد که از میوه آن درخت بخورد، سپس حوا آن را به آدم داد و آدم هم از آن میوه خورد، این عمل والدین اولیه ما تنها یک اشتباه معمولى، و یا خطایى از راه بى فکرى نبود، بلکه عصیان عمدى بر ضد خالق بود، به عبارت دیگر آنها مى خواستند، خدا شوند، آنها مایل نبودند مطیع اراده خدا گردند، بلکه مى خواستند امیال خود را انجام دهند، نتیجه چه شد؟ خدا آنها را به شدت سرزنش نمود و از باغ بیرون راند تا در جهان پر درد و رنج، زندگى کنند. تفسیر نمونه، ج 6، ص: 1222.
– علاوه بر وجود رابطه ای حقیقی میان آفرینش انسان و ملائکه و جن ، از ماجرای ورود ابلیس به جایگاه زندگی انسان فهمیده می شود، استوار شدن قضای الهی بر تشریع دین به دنبال ماجرای مزبور بود (محمد حسین طباطبایی، پیشین، ص 218). تا پیروان دین به سعادت و روی گردانان از آن به شقاوت گرفتار شوند چرا که هدف آفرینش انسان، رهپویی آزادانه انسان ها در دو مسیر یاد شده بود و لازم بود زوایای گوناگون این امر، طراحی شود. هر چند امر مزبور نیز در یک حرکت اختیاری از سوی ابلیس و آدم، محقق شد.