۱۳۹۸/۰۶/۲۷
–
۱۶۹۵ بازدید
در بهشت آرزو های بسیار بزرگ که خیلی بزرگ است وجود ندارد ؟ یا خدا قدرت هر کاریی را دارد و میتواند هر کاری را انجام دهد یا انسان را دوست ندارد که از قدرتش در بهشت استفاده کند؟
قرآن مى فرماید:. وَ فِیها ما تَشْتَهِیهِ اَلْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ اَلْأَعْیُنُ در بهشت آنچه دل خواهد و چشم از آن لذت مى برد موجود است، و در این امر نیز بین مرد و زن بهشتى فرقى نیست هر کدام از آنها هر نوع لذتى بخواهند بر ایشان موجود است و براى زنان بهشتى نیز مردان بهشتى بدلخواهشان هست. پس باتوجه به آیات قرآن کریم شکى نیست که بهشت هم براى مردان مؤمن و هم براى زنان با ایمان است: «وعَدَ اللَّهُ المُؤمِنینَ والمُؤمِنتِ جَنتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الانهرُ خلِدینَ فیها ومَسکِنَ طَیّبَةً فى جَنتِ عَدنٍ ورِضونٌ مِنَ اللَّهِ اکبَرُ ذلِکَ هُوَ الفَوزُ العَظیم؛ ، خداوند به مردان و زنان با ایمان، باغ هایى از بهشت وعده داده که از زیر درختانش نهرها جارى است، جاودانه در آن خواهند بود، و مسکن هاى پاکیزه در این بهشت جاودان دارند، هم چنین خشنودى پروردگار که از همه این ها بالاتر است و این است رستگارى بزرگ.»؛ «لِیُدخِلَ المُؤمِنینَ والمُؤمِنتِ جَنتٍ تَجرى مِن تَحتِهَا الانهرُ خلِدینَ فیها ویُکَفّرَ عَنهُم سَیّاتِهِم؛ هدف دیگر از فتح مبین – این بود که مردان و زنان باایمان را در باغ هایى -از بهشت- وارد کند که نهرها از زیر درختانش جارى است، در حالى که جاودانه در آن مى مانند و گناهانشان را مى بخشد.»___________________________آیاتی که مضامین آنها در متن است : ۱-زخرف، / ۷۰)
«اهمیت امید و آرزو در اسلام»
در اسلام، امید و آرزو جایگاه رفیعى دارد؛ تا جایى که در روایات معصومان (علیهم السلام) از امید به عنوان «رحمت الهى» یاد شده است. پیامبر (ص) مى فرماید: امید و آرزو براى امت من رحمت است؛ و اگر امید و آرزو نبود، هیچ مادرى فرزندش را شیر نمى داد و هیچ باغبانى نهالى نمى کاشت. مادر نماد عاطفه و مهربانى است. امید است که مادری را به مهربانى وا مى دارد و باران عطوفت وى را سرازیر مى کند. اگر روزى امید را از وى بگیرند، حتى حاضر نخواهد شد که نوزاد دلبندش را شیر بدهد.«آرزوی بد»
آن چه مذموم و ناپسند است و در آیات و روایات گوناگون ما را از آن نهی کرده اند، داشتن آرزوی طولانی و دراز است، یعنی آرزوهایی که متناسب با میزان توانایی و استعداد و در محدوده قدرت ما و حتی عمر کوتاه ما نمی باشد، چیزی که نکوهش شده «طول امل» یعنی آرزوهای غیر معقول و غیرمنطقی و دور از دسترس است که معمولا جز غم و غصه و حسرت و غلطیدن به ورطه گمراهی و دور شدن از حدود شرع و چارچوب دین ثمری ندارد.
لذت هاى بهشت مخصوص مردان بهشتى نیست، بلکه کسى که داخل بهشت مى شود از نعمت ها و زیبایى ها لذت خواهد برد.
«اهمیت امید و آرزو در اسلام»
در اسلام، امید و آرزو جایگاه رفیعى دارد؛ تا جایى که در روایات معصومان (علیهم السلام) از امید به عنوان «رحمت الهى» یاد شده است. پیامبر (ص) مى فرماید: امید و آرزو براى امت من رحمت است؛ و اگر امید و آرزو نبود، هیچ مادرى فرزندش را شیر نمى داد و هیچ باغبانى نهالى نمى کاشت. مادر نماد عاطفه و مهربانى است. امید است که مادری را به مهربانى وا مى دارد و باران عطوفت وى را سرازیر مى کند. اگر روزى امید را از وى بگیرند، حتى حاضر نخواهد شد که نوزاد دلبندش را شیر بدهد.«آرزوی بد»
آن چه مذموم و ناپسند است و در آیات و روایات گوناگون ما را از آن نهی کرده اند، داشتن آرزوی طولانی و دراز است، یعنی آرزوهایی که متناسب با میزان توانایی و استعداد و در محدوده قدرت ما و حتی عمر کوتاه ما نمی باشد، چیزی که نکوهش شده «طول امل» یعنی آرزوهای غیر معقول و غیرمنطقی و دور از دسترس است که معمولا جز غم و غصه و حسرت و غلطیدن به ورطه گمراهی و دور شدن از حدود شرع و چارچوب دین ثمری ندارد.
لذت هاى بهشت مخصوص مردان بهشتى نیست، بلکه کسى که داخل بهشت مى شود از نعمت ها و زیبایى ها لذت خواهد برد.