به چه روشی می توان توسل نمود؟

روش توسل به اولیای الهی، این است که هنگام دعا و درخواست از خداوند، خدا را به حق آنان و پاکی آنان بخوانیم. در حقیقت به خداوند عرض کنیم که هر چند ما به سبب گناه و عصیان و نافرمانی، استحقاق نداریم که حاجت و خواسته ما برآورده شود؛ لکن به واسطه علقه و ارتباط معنوی و محبّت و پیروی از اولیای تو، تو را به حق این آبرومندان درگاهت می خوانیم که حاجت ما را برآورده سازی. با توجه به بیان فوق، توسّل نوعی خواندن خدا و دعا کردن است که در آن خدا را به اولیایش می خوانیم. بله گاهی برای این که آن رابطه و علقه معنوی با اولیای الهی را – که در اثر پیروی و پیمودن راه و روش و مکتب آنان حاصل می شود – بیشتر کنیم، اعمال صالحی (همچون حج یا انفاق به مستمندان)را به نیابت از آنان انجام می دهیم و ثوابش را به روح آنان هدیه می کنیم یا در مناسبت های شادی آنان (مثل میلاد) . یا غم و حُزن آنان (مثل ایام شهادت)، با اظهار شادی یا حزن به آنان اظهار علاقه و همراهی می کنیم. در حقیقت این امور، موجب تحکیم رابطه و علقه معنوی با اولیای الهی است. گفتنی است علت این که خداوند به پیامبران و اولیای الهی، چنین نقشی را داده تا مردم به آنان به عنوان واسطه و سبب بنگرند، این است که اوّلاً خداوند، با این کار، اولیای خود را در کانون توجه و اقبال مردم قرار دهد تا در عمل، مردم با مراجعه به آنان و الگوگیری از آنان، به طریق هدایت و سعادت دست یابند.
ثانیاً از آن جا که اولیای الهی، انسان هایی مثل خود ما هستند، خیلی زود و راحت می توانیم با آنان رابطه عاطفی و نزدیک برقرار می کنیم و همین ارتباط سریع، ما را به این اسوه ها نزدیک می کند و ما را در معرض هدایت آنان قرار می دهد.