قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۳/۲۹
–
۱۱۵۲ بازدید
باسلام من بادختری نامزدکردم بعدچندوقت گفته ک دختریم مشکل داره خانواده منم خیلی حساسن بنظرشماچیکاربایدبکنم؟
در ابتدا این را بدانید که دوشیزگی و بکارت دختران یک ارزش به شمار می‌رود که آنها را تا قبل از ازدواج از بسیاری از آسیب‌های احتمالی محافظت می‌کند، اما نباید از نظر دور داشت که برخی از دختران گاهی از سر کنجکاوی، ناآگاهی، غفلت و یا حتی شستشوی نامتعارف، اصابت اشیاء خارجی، بازی، حرکات پرشی و انجام ورزش و تمرینات بدنی سنگین به پرده بکارت خویش آسیب می‌رسانند و بدین وسیله ازدواج خویش را با مشکل روبرو می‌سازند. از سوی دیگر ممکن است برخی از دختران تحت تأثیر تمایلات جنسی و فشاری که از این ناحیه بر آنها متحمل می‌شود همانند پسران، با دستگاه تناسلی خویش دست‌ورزی‌هایی داشته باشند و حتی مبتلا به خودارضایی گردند و همین قضیه در ادامه منجر به پارگی پرده بکارت آنان گردد و یا برخی دختران تحت تأثیر شبکه‌های ماهوار‌ه‌ای و تبلیغات رسانه‌های خارجی و همچنین محیط اجتماعی پیرامون خود، تن به ارتباطات دوستانه با جنس مخالف دهند و با فرایندی موسوم به «مخ‌زنی» و یا به خاطر دادن وعده ازدواج و بهانه‌ها و ترفندهای دیگر، فریب پسران و افراد شیاد را بخورند و در این میان بکارت آنان آسیب ببیند. البته برخی از دختران مظلوم و بی‌دفاع نیز ممکن است بر اثر تجاوزات افراد متجاوز و هوس‌ران از محارم یا غیر آن در دوران کودکی یا پس از آن، دچار آسیب شوند و پرده بکارت‌شان بدون این که خودشان در این قضیه کوچکترین نقشی داشته باشند، آسیب ببیند.
همان طور که ملاحظه می‌فرمایید، عوامل مختلف و متعددی در آسیب‌دیدگی پرده بکارت دختران نقش دارد؛ به همین خاطر از بین رفتن دوشیزگی و بکارت دختران الزاماً به معنای هرزه بودن و یا داشتن روابط نامشروع متعدد آنان در گذشته با علم و آگاهی، اراده و اختیار کامل نیست. چه بسا ممکن است دختر محجوب و پاکی در دوران کودکی بر اثر یک کنجکاوی ساده و یا ندانم‌کاری، پرده بکارت خود را از دست بدهد و یا توسط اطرافیان یا فردی از افراد محله و یا غیر آن، ناغافل مورد تجاوز قرار بگیرد و وی به خاطر کمی‌سن، ترس از آبروریزی نتواند دم بزند و از خودش دفاع کند و نیز ممکن است دختری گناهی را در گذشته یک بار برای همیشه انجام دهد و بعداً از گناه خویش توبه نماید و دیگر هرگز به آن گناه کشیده نشود و بعد از آن سعی کند پاکی و نجابت خویش را حفظ کند، اما آسیب‌دیدگی پرده بکارت را نتواند جبران نماید.
البته به هیچ وجه شما و خانواده‌تان و یا هر فرد دیگری شرعاً و قانوناً مُجاز نیستید در این قضیه کنکاش و جستجو کنید و یا نامزدتان را تحت فشار قرار دهید و از وی اعتراف بگیرید تا علت حقیقی آسیب‌دیدگی پرده بکارت نامزدتان را کشف کنید. حتی اگر وی در گذشته مرتکب گناه شود و به این جهت بکارت او از بین برود، وی به هیچ وجه شرعاً و قانوناً مُجاز به خودافشایی و اعتراف به گناه نیست و شما نیز نباید او را مجبود و وادار به اقرار و اعتراف نمایید که در غیر این صورت، مرتکب گناه نابخشودنی خواهید شد.
باید توجه داشت که وادار کردن افراد به خودافشایی و اقرار به گناه و تجسس کردن در این زمینه، کشف اسرار و رازهاى نهانى مردم و آشکار کردن گناهانی که خداوند قادرِ متعال با پرده‌پوشی و ستاریت خویش آنها را پوشانده، از گناهان آشکاری است که به نص صریح قرآن از آن نهی شده است. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا» (1)؛ «اى کسانى که ایمان آورده اید! از بسیارى از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضى از گمانها گناه است و هرگز (در کار دیگران) تجسّس نکنید».
این را هم بدانید که در گذشته برای اثبات سلامت بکارت دختران در شب زفاف، عروس و داماد را مجبور می‌کردند که دستمال خونین ناشی از پارگی پرده بکارت را به برخی از بزرگان فامیل و یا افراد خاص نشان دهند. این قضیه اگرچه مشکلاتی را به همراه داشت، ولی گاهی برای اثبات بکارت دختران چاره‌ای غیر از این نبود، اما امروزه بسیاری از خانواده‌ها از آن شیوه قدیمی استفاده نمی‌کنند، بلکه برای اثبات سلامت بکارت دختران قبل از عقد و یا برگزاری مراسم عروسی، دختر را به پزشک متخصص می‌برند و از سلامت بکارت وی مطمئن می‌شوند و به اصطلاح گواهی بکارت می‌گیرند. این قضیه اگرچه راهی مطمئن برای اثبات سلامت بکارت دختران است و مشکلات شیوه قدیمی را ندارد و نیز از سوء‌برداشت‌ها و ادعاهای بعدی جلوگیری به عمل می‌آورد، ولی در هر صورت مجوز شرعی ندارد؛ چون صدور گواهی بکارت دختر توسط پزشک، مستلزم معاینه، لمس و نگاه به دستگاه تناسلی دختر بوده و این کار به غیر از موارد ضروری و جایی که ضرورت اقتضا می‌کند، جایز نیست؛ به همین خاطر فقها و مَراجع عظام تقلید این گونه معاینات را جزء موارد ضروری و جایز نمی‌دانند. البته شکی در این نیست که در مواردی که کسی ادعایی داشته باشد و یا برای رفع تهمت و موارد مشخص قانونی می‌توان این گونه معاینات را انجام داد که در این فرض، شرعاً و قانوناً گناهی متوجه دختر، پزشک و افرادی دیگر نخواهد بود.
با این اوصاف، اگر خانواده شما حساسیت خاصی روی قضیه بکارت نامزدتان و اثبات سلامت بکارت وی با مراجعه به پزشک متخصص دارند و اصرار می‌کنند که نامزدتان را حتماً برای دریافت گواهی سلامت به پزشک متخصص ببرند در این صورت، باید به اطلاع آنان برسانیم که این گونه حساسیت‌های ایشان متأسفانه یا خوشبختانه مجوز شرعی ندارد. ضمن این که اگر پزشک متخصص سلامت بکارت نامزدتان را گواهی نکند، همین مسئله می‌تواند باعث پیدایش سوءظن یا تهمت شود و یا این که آبروی دختری معصوم و بی‌گناهی را خدشه‌دار سازد؛ در حالی که ممکن است آسیب‌دیدگی پرده بکارت نامزدتان بر اثر برقراری رابطه نامشروع نبوده و یا از روی آگاهی و اختیار نبوده باشد.
این قضیه نوعی امتحان الهی برای خود شما و خانواده‌تان به شمار می‌رود. به هر حال، اگر شما نامزدتان را بر اساس معیارها و ملاک‌های ازدواج انتخاب نموده‌اید و از سلامت ازدواج‌تان مطمئن هستید و نیز به ایمان و پاکی او اطمینان دارید، دلیلی ندارد با اطلاع از مشکل بکارت نامزدتان نسبت به وی بدبین شوید و یا این قضیه را دست‌آویزی برای کنکاش، تهمت زدن و یا به هم زدن نامزدی و انصراف از ازدواج قرار دهید و یا حتی بعد از ازدواج، دست‌آویزی برای سرزنش و تحقیر همسرتان قرار دهید. غیرت‌ورزی بی‌جا هم عملاً ره به جایی نمی‌برد؛ بنابراین اگر بتوانید آبروداری کنید و از پیدایش سوءظن‌ها و تهمت‌ها پیشگیری کنید و یا با بهانه‌تراشی زیر بار حساسیت‌های خانواده‌تان نروید و با زیرکی و هوشمندی از بردن نامزدتان به پزشک متخصص ممانعت به عمل آورید و یا گاهی عدم مجوز شرعی برای این کار را متذکر شوید و یا حتی به شیوه قدیمی در شب زفاف دستمال خونین به خون غیر حقیقی نشان دهید، کار بسیار پسندیده و شایسته‌ای انجام داده‌اید. مطمئناً خداوند با این شیوه رفتاری و حفظ آبروی مؤمن، شما را تحت عنایات خاصه خویش قرار خواهد داد.
البته نباید از نظر دور داشت که صداقت نامزدتان در بیان مشکل به شما قبل از هر چیز دیگر، خود می‌تواند گویای پاکی، نجابت و ایمان وی باشد. این ویژگی پسندیده اخلاقی در کنار دیگر خصایص اخلاقی می‌تواند نوید زندگی رضایت‌بخش و شادکامی برای هر دوی شما باشد؛ مشروط به این که شما نیز با آشنایی کافی با وظایف همسران و مهارت‌افزایی در خصوص برقراری ارتباط مؤثر بین همسران و به کارگیری راهکارهای فراوانی که در این زمینه وجود دارد بر میزان رضایت‌مندی خویش بیفزایید.
همواره موفق و کامروا باشید.
پی‌نوشت:
1. حجرات(49)، آیه 12.
همان طور که ملاحظه می‌فرمایید، عوامل مختلف و متعددی در آسیب‌دیدگی پرده بکارت دختران نقش دارد؛ به همین خاطر از بین رفتن دوشیزگی و بکارت دختران الزاماً به معنای هرزه بودن و یا داشتن روابط نامشروع متعدد آنان در گذشته با علم و آگاهی، اراده و اختیار کامل نیست. چه بسا ممکن است دختر محجوب و پاکی در دوران کودکی بر اثر یک کنجکاوی ساده و یا ندانم‌کاری، پرده بکارت خود را از دست بدهد و یا توسط اطرافیان یا فردی از افراد محله و یا غیر آن، ناغافل مورد تجاوز قرار بگیرد و وی به خاطر کمی‌سن، ترس از آبروریزی نتواند دم بزند و از خودش دفاع کند و نیز ممکن است دختری گناهی را در گذشته یک بار برای همیشه انجام دهد و بعداً از گناه خویش توبه نماید و دیگر هرگز به آن گناه کشیده نشود و بعد از آن سعی کند پاکی و نجابت خویش را حفظ کند، اما آسیب‌دیدگی پرده بکارت را نتواند جبران نماید.
البته به هیچ وجه شما و خانواده‌تان و یا هر فرد دیگری شرعاً و قانوناً مُجاز نیستید در این قضیه کنکاش و جستجو کنید و یا نامزدتان را تحت فشار قرار دهید و از وی اعتراف بگیرید تا علت حقیقی آسیب‌دیدگی پرده بکارت نامزدتان را کشف کنید. حتی اگر وی در گذشته مرتکب گناه شود و به این جهت بکارت او از بین برود، وی به هیچ وجه شرعاً و قانوناً مُجاز به خودافشایی و اعتراف به گناه نیست و شما نیز نباید او را مجبود و وادار به اقرار و اعتراف نمایید که در غیر این صورت، مرتکب گناه نابخشودنی خواهید شد.
باید توجه داشت که وادار کردن افراد به خودافشایی و اقرار به گناه و تجسس کردن در این زمینه، کشف اسرار و رازهاى نهانى مردم و آشکار کردن گناهانی که خداوند قادرِ متعال با پرده‌پوشی و ستاریت خویش آنها را پوشانده، از گناهان آشکاری است که به نص صریح قرآن از آن نهی شده است. خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا» (1)؛ «اى کسانى که ایمان آورده اید! از بسیارى از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضى از گمانها گناه است و هرگز (در کار دیگران) تجسّس نکنید».
این را هم بدانید که در گذشته برای اثبات سلامت بکارت دختران در شب زفاف، عروس و داماد را مجبور می‌کردند که دستمال خونین ناشی از پارگی پرده بکارت را به برخی از بزرگان فامیل و یا افراد خاص نشان دهند. این قضیه اگرچه مشکلاتی را به همراه داشت، ولی گاهی برای اثبات بکارت دختران چاره‌ای غیر از این نبود، اما امروزه بسیاری از خانواده‌ها از آن شیوه قدیمی استفاده نمی‌کنند، بلکه برای اثبات سلامت بکارت دختران قبل از عقد و یا برگزاری مراسم عروسی، دختر را به پزشک متخصص می‌برند و از سلامت بکارت وی مطمئن می‌شوند و به اصطلاح گواهی بکارت می‌گیرند. این قضیه اگرچه راهی مطمئن برای اثبات سلامت بکارت دختران است و مشکلات شیوه قدیمی را ندارد و نیز از سوء‌برداشت‌ها و ادعاهای بعدی جلوگیری به عمل می‌آورد، ولی در هر صورت مجوز شرعی ندارد؛ چون صدور گواهی بکارت دختر توسط پزشک، مستلزم معاینه، لمس و نگاه به دستگاه تناسلی دختر بوده و این کار به غیر از موارد ضروری و جایی که ضرورت اقتضا می‌کند، جایز نیست؛ به همین خاطر فقها و مَراجع عظام تقلید این گونه معاینات را جزء موارد ضروری و جایز نمی‌دانند. البته شکی در این نیست که در مواردی که کسی ادعایی داشته باشد و یا برای رفع تهمت و موارد مشخص قانونی می‌توان این گونه معاینات را انجام داد که در این فرض، شرعاً و قانوناً گناهی متوجه دختر، پزشک و افرادی دیگر نخواهد بود.
با این اوصاف، اگر خانواده شما حساسیت خاصی روی قضیه بکارت نامزدتان و اثبات سلامت بکارت وی با مراجعه به پزشک متخصص دارند و اصرار می‌کنند که نامزدتان را حتماً برای دریافت گواهی سلامت به پزشک متخصص ببرند در این صورت، باید به اطلاع آنان برسانیم که این گونه حساسیت‌های ایشان متأسفانه یا خوشبختانه مجوز شرعی ندارد. ضمن این که اگر پزشک متخصص سلامت بکارت نامزدتان را گواهی نکند، همین مسئله می‌تواند باعث پیدایش سوءظن یا تهمت شود و یا این که آبروی دختری معصوم و بی‌گناهی را خدشه‌دار سازد؛ در حالی که ممکن است آسیب‌دیدگی پرده بکارت نامزدتان بر اثر برقراری رابطه نامشروع نبوده و یا از روی آگاهی و اختیار نبوده باشد.
این قضیه نوعی امتحان الهی برای خود شما و خانواده‌تان به شمار می‌رود. به هر حال، اگر شما نامزدتان را بر اساس معیارها و ملاک‌های ازدواج انتخاب نموده‌اید و از سلامت ازدواج‌تان مطمئن هستید و نیز به ایمان و پاکی او اطمینان دارید، دلیلی ندارد با اطلاع از مشکل بکارت نامزدتان نسبت به وی بدبین شوید و یا این قضیه را دست‌آویزی برای کنکاش، تهمت زدن و یا به هم زدن نامزدی و انصراف از ازدواج قرار دهید و یا حتی بعد از ازدواج، دست‌آویزی برای سرزنش و تحقیر همسرتان قرار دهید. غیرت‌ورزی بی‌جا هم عملاً ره به جایی نمی‌برد؛ بنابراین اگر بتوانید آبروداری کنید و از پیدایش سوءظن‌ها و تهمت‌ها پیشگیری کنید و یا با بهانه‌تراشی زیر بار حساسیت‌های خانواده‌تان نروید و با زیرکی و هوشمندی از بردن نامزدتان به پزشک متخصص ممانعت به عمل آورید و یا گاهی عدم مجوز شرعی برای این کار را متذکر شوید و یا حتی به شیوه قدیمی در شب زفاف دستمال خونین به خون غیر حقیقی نشان دهید، کار بسیار پسندیده و شایسته‌ای انجام داده‌اید. مطمئناً خداوند با این شیوه رفتاری و حفظ آبروی مؤمن، شما را تحت عنایات خاصه خویش قرار خواهد داد.
البته نباید از نظر دور داشت که صداقت نامزدتان در بیان مشکل به شما قبل از هر چیز دیگر، خود می‌تواند گویای پاکی، نجابت و ایمان وی باشد. این ویژگی پسندیده اخلاقی در کنار دیگر خصایص اخلاقی می‌تواند نوید زندگی رضایت‌بخش و شادکامی برای هر دوی شما باشد؛ مشروط به این که شما نیز با آشنایی کافی با وظایف همسران و مهارت‌افزایی در خصوص برقراری ارتباط مؤثر بین همسران و به کارگیری راهکارهای فراوانی که در این زمینه وجود دارد بر میزان رضایت‌مندی خویش بیفزایید.
همواره موفق و کامروا باشید.
پی‌نوشت:
1. حجرات(49)، آیه 12.