یک روز سوراخ کوچکی در یک پیله ظاهر شد. شخصی نشست و چند ساعت به جدال پروانه برای خارج شدن از سوراخ کوچک ایجاد شده در پیله نگاه کرد.! سپس فعالیت پروانه متوقف شد و به نظر رسید تمام تلاش خود را انجام داده و نمی تواند ادامه دهد.! آن شخص تصمیم گرفت به پروانه کمک کند و با قیچی پیله را باز کرد. پروانه به راحتی از پیله خارج شد اما بدنش ضعیف و بالهایش چروک بود.! آن شخص باز هم به تماشای پروانه ادامه داد چون انتظار داشت که بالهای پروانه باز، گسترده و محکم شوند و از بدن پروانه محافظت کنند.! هیچ اتفاقی نیفتاد!!! در واقع پروانه بقیه عمرش به خزیدن مشغول بود و هرگز نتوانست پرواز کند.! چیزی که آن شخص با همه مهربانیش نمیدانست این بود که محدودیت پیله و تلاش لازم برای خروج از سوراخ آن، راهی بود که خدا برای ترشح مایعاتی از بدن پروانه به بالهایش قرار داده بود تا پروانه بعد از خروج از پیله بتواند پرواز کند.! گاهی اوقات تلاش تنها چیزیست که در زندگی نیاز داریم.! اگر خدا اجازه می داد که بدون هیچ مشکلی زندگی کنیم فلج میشدیم، به اندازه کافی قوی نبودیم و هرگز نمیتوانستیم پرواز کنیم.!
پرسشگر گرامی به طور یقین لحظات سخت و طاقت فرسایی را پشت سر گذاشته اید؛ شاید سختی این لحظات به قدری باشد که تحمل آن برای انسان کم صبر و تحملی مانند من ممکن نباشد اما شما چی؟ شما که این لحظات سخت را تا به امروز تحمل کرده اید حتما می توانید بعد از این هم تحمل کنید. شاید خدا در تقدیر شما، پروانه شدن را نوشته باشد. هر کسی لایق دشواری پیله لطف خدا نیست. البته قرار نیست که زندگی شما در آینده نیز به تلخی گذشته باشد بلکه با یاری خداوند و همت شما؛ می توانید زندگی شیرین و با نشاطی را برای خود ترسیم کنید.
نامه پردرد و رنج شما را خواندیم و سخت ناراحت شدیم، حداقل چیزى که مى توانیم در ابتدا و قبل از هر چیزى خدمتتان عرض کنیم این که احساس هم دردى ما را که برخاسته ازعمق جان و دل ماست پذیرا باش.مطمئنا شما نیز با بیان مشکلات زندگى خویش و برون ریزى آنها، قدرى آرامش پیدا کرده اید ولى این راه حل اصلى نیست ولى امیدواریم نه تنها مشکلات مادى شما بلکه مشکلات تمام افرادى که شبیه این مسأله یا کسانى که دچار وضعیت بسیار بدترى هستند به کمک و لطف خداوند هر چه سریع تر حل شود.
آنچه که مى تواند تحمل و سعه ى صدر و توان شما را بالاتر ببرد و در برابر چنین مشکلات و ناملایمات و سختى هایى سر تعظیم فرود نیاورید و خود را نبازید و تلاش علمى و عملى خود بیافزایید نگاه مثبت به آینده داشتن و از طرف دیگر در نظر گرفتن و دقت در زندگى افراد و شخصیت هاى مختلف گذشته و حال تاریخ که از وضعیت بسیار بدتر و اسفناک تر از شما برخوردار بودند ولى هرگز تحملشان و طاقتشان به پایان نرسید بلکه مقاومتشان در برابر مشکلات مختلف دو چندان شد.
بدون شک با نگاهى مختصر در زندگى بزرگان علمى و شخصیت هاى ماندگار تاریخ مى توان این واقعیت را دریافت که رمز موفقیتشان در تحمل و طاقت و مقاومتشان در برابر ناملایمات و سختى هاى زندگى بوده است. صبر و تحمل حضرت زینب کبرى(س) در برابر آن همه فشار و مشکلات روحى، جسمى دشمنان آن گونه بود که در دربار یزید پس از واقعه کربلا و مشاهده تمام صحنه هاى ضدانسانى و تحمل رنج اسارت و غیره خطاب به حاکم ظالم فرمود: ما رأیت الا جمیلاً جز زیبایى چیزى ندیدم. بنابراین با نگاهى اندک و اندیشیدن درباره چنین الگوهاى تاریخى که در فرهنگ دینى و حتى فرهنگ ملى مان فراوان به چشم مى خورد مى تواند باعث تقویت روحیه و افزایش صبر و تحمل مان شود.
باید بدانید که زندگى مجموعه اى از شادى و رنج کامروایى و ناکامى تلخى و شیرینى و خلاصه میدان جنگى است که هرکس در آن سهمى از پیروزى و شکست دارد: «زندگى جنگ است جانا بهر جنگ آماده شو». آرى همه اینها به انحاى گوناگون در زندگى هر فرد وجود دارد . اما چه باید کرد؟ نکته مهم و اساسى نحوه برخورد انسان با این گونه مشکلات و مسائل است. در این رابطه دو گونه برخورد مى توان داشت:

1- واکنش انفعالى؛

در برخورد انفعالى انسان همواره مشکلات را بزرگ مى بیند. در اکثر صحنه ها خود را شکست خورده مى پندارد. على رغم این که از خود انتظاراتى بیش از حد دارد در گشودن راه و گام نهادن به سوى هدف خود را ناتوان مى بیند. امکانات، توانمندى ها و موفقیت هاى خویش را فراموش مى کند. کم کم احساس یأس، ضعف و سستى در او فزونى گرفته و خود را بیمار مى پندارد. اگر این روند ادامه یابد واقعا گرفتار بیمارى هایى خواهد شد. بیمارى هایى که باهیچ دارویى درمان نمى شود جز با تغییر در روحیه و روش.

2- واکنش فعال؛

در برخورد فعال انسان به مقایسه معقول و منطقى بین خواسته ها و توانمندى ها و شکست ها و پیروزى ها مى پردازد. توقع از خویش را با واقعیات و توانایى هاى فردى و شرایط محیطى و اجتماعى تنظیم مى کند و با جدیت نشاط و روحیه بالا به فعالیت و تلاش مى پردازد.
پرسشگر گرامی یقینا خود شما هم خوب می دانید که خودکشی پاک کردن صورت مسئله است نه حل آن. فراموش نکنید که مشکلات، در زندگی همه افراد به انحاء مختلف وجود دارد و تنها مختص شما نیست. این قانون تغییر ناپذیر دنیاست : «هر کسی که پرچم تسلیم را در برابر مشکلاتی که با آن مواجه می شود بالا ببرد، باید تبعات منفی آن را هم بپذیرد و هر کسی هم که در برابر مشکلات مقاومت کند و تلاش های لازم را به خرج دهد، طعم موفقیت را می چشد». این کیفیت تلاش های ماست که آینده مان را روشن یا تاریک می سازند. سستی و کم تلاشی و بر طبل ناتوانی کوبیدن نتیجه ای جز افسردگی نخواهد داشت و پر تلاشی و ناامید نشدن در مقابله با مشکلات، ارمغان شیرین پیروزی را به همراه می آورد؛ این است تفاوت افراد موفق و ناموفق. با نگاهی به تاریخ دنیا متوجه خواهید شد که بی تحرکی و ناامیدی هیچ مسئله ای را تاکنون حل نکرده است و نمی کند. در امر تحصیل، شغل و … اگر تلاش نکنید یا با چند شکست ناامید شوید و زانوی غم بغل بگیرید، هیچ گاه به مقصود خود نخواهید رسید و در آینده حسرت روزهایی را خواهید خورد که میتوانستید برای ساختن زندگی زیباتر و بهتر تلاش کنید و تلاش نکردید.«و ان لیس للانسان الا ما سعی»؛«برای انسان بهره ای جز سعی و کوشش او نیست.»(نجم/ آیه 39)
پس ناامیدی و منفی بافی را کنار بگذارید و به این نکته فکر کنید که اگر این مشکلات را دارید، در عوض خداوند هزاران هزار نعمت و توانمندى دیگر در وجود شما و اطراف شما قرار داده است و از آن بهره مند هستید چه بهتر است به آنها بیاندیشید و به بهره بردارى از آن نعمت ها فکر کنید و لذت ببرید. نعمتهایی که خیلی های دیگر مطمئنا به آن غبطه می خورند و یقین داشته باشید که خداوند نعمتهای خوب خود را اغلب به آنهایی میدهد که دوستشان دارد. پس همچنان رابطه خود را با خداوند مهربانی که به شما از بسیاری جهات نسبت به دیگران برتری داده افزایش دهید و راز و نیاز با او را بیشتر کنید که یاد خدا آرامش بخش است.
باز هم با ما مکاتبه کنید.
موفق باشید.