اولا همانطور که ذکر کردید پیامبر اکرم(ص) از بی احترامی به جسد انسانها نهی فرمود نه مشرکان وکفاری که خداوند در مورد آنها می فرماید اولئک کالانعام بل هم اضل…ثانیا اجساد همه کشته ها در داخل چاه ریخته نشده بودند بلکه برخی از کشته های مشرکین و کفار در چاه انداخته شده بودند، چنانکه نقل شده:
در جنگ بدر عده‌ای از کشتگان(به نقل برخی بیست و چهار نفر) کفار را در چاهی ریخته بودند پیامبر (ص) بر سر آن چاه آمد و به آن مردگان فرمود: شما ای کفار همسایگان بدی بودید پیامبر خدا را از خانه خویش راندید و با او محاربه و جنگ نمودید آنچه را که خدا به من وعده داد دیدم که حق است آیا شما نیز وعده پروردگار را به حق یافتید عمر که این مکالمه را شنید گفت: ای پیامبر اینها که بدنهایی بی جان بیش نیستند چگونه با آنها سخن می‌گویید؟ حضرت فرمود: ساکت شو ای پسر خطّاب سوگند به خدا که تو را در آنها شنواتر نیستی و همین که من برخیزم فرشتگان عذاب با گرزهای آهنین بر سرشان می‌کوبند.( بحار ج 6 ص 254؛صحیح بخاری کتاب المغازی باب قتل ابی جهل ص۶۷۱ حدیث۳۹۷۶)
ثالثا با ملاحظه و دقت در مورد سابقه کسانی که به چاه انداخته شده بودند به علت این امر پی خواهیم برد چراکه این افراد از سرسخت ترین دشمنان اسلام بودند و اصلا لیاقت همین مقدار دفن شدن را هم نداشتند افرادی همچون ابوجهل که به فرعون امت معروف است چه حرمت و کرامتی می تواند جسد وی داشته باشد.