تحدی در لغت از ریشه «حدا» (با آواز شتر را پیش‌راندن) به معناى هم آورد خواستن و به مبارزه طلبیدن، براى اثبات عجز آن هم آورد ،و در اصطلاح عبارت است از مبارزه‌ طلبى خداى متعال از مخالفان رسول‌اکرم صلى الله علیه و آله که اگر آن حضرت را فرستاده خداوند نمى‌دانند، براى آنچه وى آورده است مانندى بیاورند.قرآن‌کریم در آیات‌ 49‌ سوره قصص- 28، 88 سوره اسراء-17، 38 سوره یونس-10، 34 سوره طور- 52، 13 سوره هود- 11 و 23 سوره بقره، با هدف اثبات رسالت رسول‌ اکرم صلى الله علیه و آله و وحیانى بودن قرآن کریم از مخالفان وى خواسته است اگر در حقانیت رسالت آن حضرت شک دارند کتابى مانند قرآن یا 10‌ سوره یا یک سوره یا سخنى مانند آن بیاورند.البته تحدى به پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله اختصاص ندارد و معجزات همه پیامبران همراه با تحدى بوده است؛ براى نمونه، حضرت موسى علیه السلام با ساحران تحدى کرد. و فرمود: «اَلقوا ما اَنتُم مُلقون»(سوره یونس/10، 80) زیرا «معجزه» مشروط به ادعاى نبوت، تحدى، عدم معارضه دیگران به سبب عجز و خارق‌العاده بودن است.تحدى بر این قیاس استثنایى مشتمل است که اگر این کار از سوى خدا نباشد کارى بشرى است و اگر چنین باشد شما هم که بشر هستید باید بتوانید همانند آن را بیاورید و اگر نتوانستید معلوم مى شود معجزه الهى‌است.