ترسویی یکی از عکس العمل های انسانی است . و در قرآن به ترس و عوامل و موارد خوب و بد آن اشاره شده است. باید دانست:اولا : در قرآن هرجا سخن از انسانهای با ایمان و اولیاء خدا است، ترس از ایشان نفی شده است! مانند این دو آیه :
1-«بَلی مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَ لا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لا هُمْ یحْزَنُونَ»( بقره- 112)
«آری، آنکه روی به سوی خدا آورد و تسلیم دستورات او باشد و عمل نیک انجام دهد، پاداش او نزد پرودگارش ثابت است، آنها نه ترسی دارند و نه غمگین می شوند.»
2- «أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَ لا هُمْ یحْزَنُونَ» ( یونس- 62)
«بدانید دوستان خدا نه خوفی دارند و نه غمی»
ثانیا: همه ترس اولیاء خدا، از خدا است یعنی هرکاری که خشم خدا را بر انگیزاند موجب ترس ایشان و کناره گیری از آن کار می شود و بزرگان دین ما از چنین ترسی تجلیل کرده اند.
– قال الباقر علیه السلام: «ما مِنْ قَطْرَةٍ احَبُّ الَی اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ مِنْ قَطْرَةِ دُمُوعٍ فی سَوادِ اللَّیلِ مَخافَةً مِنَ اللَّهِ لا یرادُ بِها غَیرُهُ ». «قطره ای دوست داشتنی تر از قطره اشکی در سیاهی شب از خوف خداوند و نه غیر او، نیست.» (وسایل الشیعه- جلد 11- صفحه 179.)
– قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله: «مَنْ ذَرَفَتْ عَیناهُ مِنْ خَشْیةِ اللَّهِ کانَ لَهُ بِکلِّ قَطْرَةٍ مِنْ دُمُوعِه مِثْلُ جَبَلِ احُدٍ یکونُ فی میزانِه مِنَ الْاجْرِ»(بحارالانوار- جلد 93- صفحه 33. ) «کسی که چشمش از خوف خدا بگرید، به قدر هر قطره از اشک چشمش، مانند کوه احد در نامه عملش اجر دارد.»
و ثالثا: راجع به اولیاء شیطان چنین آمده است که شیطان دوستانش را می ترساند :
«إِنَّما ذلِکمُ الشَّیطانُ یخَوِّفُ أَوْلِیاءَهُ فَلا تَخافُوهُمْ وَ خافُونِ إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»( آل عمران- 175)
« این شیطان است که پیروان خود را می ترساند، از آنها نهراسید و تنها از من بترسید اگر ایمان دارید.»
که البته در این آیات نیز دستور به ترک خوف از شیطان شده است که اگر چنین شود و فقط خدا ترسی باشد ایمان نیز می آید!
نتیجه این می شودکه: « خدا ترسی مساوی با نترسیدن از هرچیزی دیگر است.»