شیخ ابن ابی الجواد نعمانی از کسانی است که – به فرمایش بعضی از بزرگان – به حضور حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) رسیده است و در آن جا به حضرت عرض می کند: مولای من، برای شما مقامی در نعمانیه ومقامی در حله است، چه اوقاتی در این دومکان تشریف دارید؟ فرمودند: در شب وروز سه شنبه در نعمانیه، وشب وروز جمعه در حله می باشم، اما اهل حله به آداب مقام من، رفتار نمی کنند.

هیچ شخصی نیست که به مقام من واردشود وبه آداب آن عمل کند، یعنی بر من وائمه اطهار (علیهم السلام) سلام کند ودوازده بار صلوات بفرستد بعد هم دو رکعت نماز با دو سوره بخواند ودر آن دو رکعت با خدای تعالی مناجات کند، مگر آن که خدای تعالی آنچه را که می خواهد به او عطامی فرماید.

عرض کردم: مولاجان، آن مناجات را به من تعلیم فرمایید.

فرمودند: اللهم قد اخذ التأدیب منی حتی مسنی الضر وانت ارحم الراحمین وان کان ما اقترفته من الذنوب استحق به اضعاف ما ادبتنی به وانت حلیم ذو انات تعفو عن کثیر حتی یسبق عفوک ورحمتک عذابک.

وسه مرتبه این دعا را بر من تکرار فرمود، تا حفظ شدم.