قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
سوره صافات، آيه 102: («… قالَ يا بُنَيَّ إِنِّي أَرى فِي الْمَنامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ ما ذا تَرى قالَ يا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ»)
ابراهيم كه بارها از كوره داغ امتحان الهى سرافراز بيرون آمده بود، اين بار نيز بايد دل به دريا مي زد و سر بر فرمان حق گذارده، و فرزندى را كه يك عمر در انتظارش بود و اكنون نوجوانى برومند شده را با دست خود سر مي بريد! ولى بايد قبل از هر چيز، فرزند را آماده اين كار مي كرد. لذا رو به سوى او كرد و «گفت: فرزندم من در خواب ديدم كه بايد تو را ذبح كنم، بنگر نظر تو چيست”؟! (قالَ يا بُنَيَّ إِنِّي أَرى فِي الْمَنامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانْظُرْ ما ذا تَرى).
فرزند نيز كه نسخه اى از وجود پدر ايثارگر بود و درس صبر و استقامت و ايمان را در همين عمر كوتاهش در مكتب او خوانده بود، با آغوش باز و از روى طيب خاطر از اين فرمان الهى استقبال كرد، و با صراحت و قاطعيت «گفت: پدرم هر دستورى به تو داده شده است اجرا كن»: (قالَ يا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ). و از ناحيه من فكر تو راحت باشد كه «به خواست خدا مرا از صابران خواهى يافت»: (سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ).
اين تعبيرات پدر و پسر چقدر پر معنى است و چه ريزه كاري هايى در آن نهفته است:
از يك سو پدر با صراحت مساله ذبح را با فرزند 13 ساله مطرح مى كند و از او نظرخواهى مى كند، براى او شخصيت مستقل و آزادى اراده قائل مى شود، او هرگز نمى خواهد فرزندش را بفريبد يا كوركورانه به اين ميدان بزرگ امتحان دعوت كند، بلكه مى خواهد فرزند نيز در اين پيكار بزرگ با طيب نفس شركت جويد، و لذت تسليم و رضا را همچون پدر بچشد! كلمه «ترى» در جمله ” فَانْظُرْ ما ذا تَرى” به معناى «مى بينى» نيست بلكه از ماده «رأى» به معناى اعتقاد است، يعنى چه نظر مى دهى؟ درباره سرنوشت خودت فكر كن و تصميم بگير و تكليف مرا روشن ساز.
اما از سوى ديگر فرزند هم مى خواهد پدر در عزم و تصميمش راسخ باشد، نمى گويد مرا ذبح كن، بلكه مى گويد هر «ماموريتى» دارى انجام ده (افْعَلْ ما تُؤْمَرُ)، من تسليم امر و فرمان او هستم، و مخصوصا پدر را با خطاب “يا ابت”! (اى پدر!) مخاطب مى سازد، تا نشان دهد اين مساله از عواطف فرزندى و پدرى سر سوزنى نمى كاهد كه فرمان خدا حاكم بر همه چيز است. و از سوى سوم مراتب ادب را در پيشگاه پروردگار به عالى ترين وجهى نگه مى دارد، هرگز به نيروى ايمان و اراده و تصميم خويش تكيه نمى كند، بلكه بر مشيت خدا و اراده او تكيه مى نمايد و با اين عبارت از او توفيق پايمردى و استقامت مى طلبد.(سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ).
و به اين ترتيب هم پدر و هم پسر نخستين مرحله اين آزمايش بزرگ را با پيروزى كامل مى گذرانند.
منبع:
ترجمه تفسير الميزان ج17 230
تفسير نمونه، ج19، ص: 112-113